در سختیها نباید ماءیوس شد

به مناسبت داستان سید مزبور دو مطلب دیگر نیز تذکر داده مىشود:

مطلب اول آنکه: آدمى اگر در شدت و سختى واقع شد نباید ماءیوس شود، خصوصا اگر سختى پشت سرسختى و بلا پس از بلا به او رسید باید بیشتر امیدوار و منتظر فرج باشد مانند این سید بزرگوار که چون سختیهایش زیاد شد به طورى که مرگ خود را فرج مىدید، خداوند سختیهایش را برطرف فرمود و گشایشها در کارش داد.

در کتاب منتهى الا مال، محدث قمى گوید از کلمات امام جعفرصادق علیه السّلام است که فرمود: «هرگاه اضافه شودبلایى بربلایى، ازآن بلا، عافیت خواهد بود»(67).

و امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمود: «نزد پایان رسیدن سختى، گشایش است و نزد تنگ شدن حلقه هاى بلا آسایش است»(68).

و خداوند در قرآن فرمود: «با دشوارى آسانى است». باز فرمود: «همانا با دشوارى آسانى است»(69).

و نیز از امیرالمؤمنین علیه السّلام روایت فرمود: «همانا براى نکبتهاى روزگار نهایاتى است که لابد و ناچار باید به آن نهایت برسند پس هرگاه محکم و استوار گردید بر یکى از شما، پشت کند سر خود را براى آن یعنى تسلیم شود و بر آن صبر نماید تا بگذرد و همانا به کار بردن حیله وتدبیر در آن، در هنگامى که رو نموده است زیاد مىکند در سختى آن».