75- عطاى حسینى علیه السلام

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

و نیز جناب آقاى حاج سید محمد جعفر مزبور نقل فرمود که در سالى به اتفاق مرحومه والده کربلا مشرف بودم و آن مرحومه مریضه شد و مرضش بیش از چهل روز طولانى شد و به این واسطه مبتلا به قرض بسیار شدم و در این مدت هم نه از شیراز و نه از راه دیگر چیزى به من نرسید پس پناهنده به مولاى خود شده به حرم مطهر مشرف شدم، همان بالاى سر عرض کردم یا مولاى! شما خود مىدانید که چقدر ناراحت و گرفتار هستم به فریاد من برسید، از حرم خارج شدم.

پس از فاصله کمى نماینده مرحوم آیت اللّه آقا میرزا محمد تقى شیرازى - اعلى اللّه مقامه - به من رسید و گفت از طرف میرزا سفارش شده که هرچه لازم دارید به شما بدهم گفتم تا چه اندازه، گفت تعیین نشده بلکه هرچه شما خود تعیین کنید. پس تمام قروض را ادا کردم و تا کربلا مشرف بودم تمام مخارج من تاءمین گردید.