اگر به زنان امکان ظهور و بروز در عرصههای مختلف اجتماعی داده شود و استعدادها و توانمندیهای آنان به نحو مطلوب و شایستهای بهکار گرفته شود و آنان بتوانند در مراتب علمی و معنوی ظهور و بروز داشته باشند، دیگر نیازی نمیبینند که با خودآراییها و آرایشهای دروغین و ساختگی توجّه این و آن را به خودشان جلب کنند. قرآن کریم با عنوانکردن تبرّج الجاهلیّة در اوج بیان و تبیین ساختار مطلوب جامعه بشری، تبرّج را فرزند ناخواسته جاهلیّت معرفی میکند. تبرّج - خواه از سوی مردان و خواه از سوی زنان - همواره از جهل و نادانی سرچشمه میگیرد. گواه بر این مطلب آن است که بسیار دیدهایم زنان توانمند و دانشمند و فرهیختهای که به فراخور حال خودشان به مدارج علمی و اجتماعی و کمالات معنوی دست یافتهاند، هنگام حضور در مجامع و محافل گوناگون حتی در مراسم جشن و سرور و حتی مهمانیها و بزمهایی که بیشتر وسوسهانگیزند، در نهایت سادگی و بیآلایشی و در عینحال با آراستگی معنوی حاضر میشوند؛ اما، غالباً زنانی که در سطوح پایین علمی و معنوی و اجتماعی قرار دارند و درواقع چیزی برای عرضه به دیگران ندارند، سعی میکنند با زرق و برقهای ساختگی و وضع ظاهر و لباسشان جلب توجه کنند!