در اهمیت و ارزش شکر همین بس که خداوند سبحان خود را بدان متّصف کرده و خویش را «شکور» نامیده است. شکور یعنى بسیار شکرگزار. براى انسان این افتخارى بس عظیم است که مشکور او (خدا) خود شکور است، که: } اِنَّ اللّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ{ .(3)
البته شکرگزارى خداوند با شکرگزارى انسان فرق دارد. شکرگزار او پاداش دادن به شکر انسان و به عبارت دیگر پذیرفتن سپاس بندگان شاکر است.
یکى از خواص شکر زیادت یافتن نعمت است. على(علیه السلام) فرمود:
«فِیالشُّکْرِ تَکُونُ الزِّیادَةُ»; «زیادى نعمت در شکرگزارى است.»(4)
خاصیت دیگر آن، نقصان نعمت است، در صورتى که شکر بهجا آورده شود; یعنى به عکس صورت اوّل.