4 ـ رابطه غنىّ و فقیر

خداوندىِ خدا اقتضا مى کند که غنىّ مطلق باشد; زیرا هر چه غیر اوست فقیر است.

} اَنْتُمُ الْفُقَراءُ اِلَى اللّهِ وَ اللّهُ هُوَ الْغَنىُّ الْحَمید{ .(1)

«شما فقیرانِ در درگاه خدایید و تنها خداوند بى نیاز ستوده است.» فقرِ فراگیر در جهان، لازمه اش غناى فراگیر است تا فقرا خود را بى پشتوانه ندانند و ناامید نگردند. آدمى هر قدر غنى باشد باز فقیر است تا چه رسد به این که فقیر نیز باشد.