11 ـ سماعه:

از ایشان [2] پرسیدم آیا رکوع وسجود در قرآن نازل شده است؟ فرمود: بلى، گفته خداى جلّ جلاله : «اى ایمان آورندگان ، رکوع و سجود کنید». پس گفتم: حد رکوع و سجود چیست؟ فرمود: آنچه از رکوع کفایت مى کند ، سه تسبیح است . مى گویى: سبحان الله، سبحان الله، تا سه بار و هر کس که توان طول دادن رکوع و سجودش را دارد، آن دو را تا آنجا که مى تواند با تسبیح و ستایش و بزرگداشت خداوند و دعا و زارى طول بدهد که بنده در سجده از هر وقت دیگر به پروردگارش نزدیکتر است. و اما امام هنگامى که براى مردم اقامه جماعت مى کند ، سزاوار نیست که نماز را با آنان طول بدهد ؛ زیرا در میان مردم، اشخاص ناتوان و گرفتار هستند؛ همانا پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله هنگامى که با مردم نماز مى خواند بر آنان سبک مى گرفت[3] .