3. بحران‏های پیش‏رو

سیر تحولات به وجود آمده در سالیان اخیر به گونه‏ای است که از هم اکنون پیش بینی وقوع کانون‏های بحران در آینده را ممکن می‏سازد. هرگونه سهل انگاری و نادیده گرفتن این بحران‏ها معضلاتی خطیر را بر جامعه تحمیل خواهد نمود.

1 - 3. بحران اشتغال:

حضور گسترده دختران در رشته‏های دانشگاهی با وجود آن‏که نشان از افزایش سطح علمی دختران دارد از زاویه‏ای دیگر نگرانی هایی را برانگیخته است. در سالیان آینده انبوه دختران فارغ‏التحصیل به بازار کار روانه می‏شوند و کارفرمایانی‏که به جذب نیروهای ارزانتر و انعطاف پذیرتر راغب‏اند، آنان را در اولویت جذب قرار می‏دهند. با توجه به بحران شدید بیکاری که در حال و آینده دامن‏گیر جامعه ماست، ورود دختران به بازار کار به معنای بالا رفتن میزان بیکاری مردان است. به بیان دیگر نظام فرهنگی و قانونی موجود، مرد را موظف به سرپرستی خانواده و تأمین اقتصاد آن می‏داند در حالی که زمینه‏های لازم برای تحقق آن را در اختیار او نگذاشته است. نتیجه آن‏که تمایل پسران به ازدواج بیش از گذشته کاهش می‏یابد و دختران شاغل نیز کمتر حاضر به ازدواج با همسران بیکار خواهند بود.

از نگاهی دیگر حضور دختران در رشته‏های مختلف دانشگاهی اگر مقدمه جذب آنان به بازار کار نباشد بسیاری از آنان را با بحران روحی مواجه می‏سازد. همه این مسائل معادله‏ای پیچیده را رقم زده است که حل آن جز با اصلاح نظام آموزشی و نظام اشتغال میسور نیست.

با توجه به این نکته مهم که بسیاری از زنان سرپرست خانواده برای گذران زندگی خود و فرزندان نیازمند جذب به بازار کار هستند، اولویت واگذاری فرصت‏های شغلی به سرپرست خانواده، چه مرد و چه زن، از ضرورت‏های حال و آینده جامعه ماست.