نکته:

دلالت این رویت, بر حلال بودن گوشت خرگوش از دلالت آن بر ابزار کشتار حیوان, بیش تر است.
14. (عن شداد بن اوس, قال: حفظت من رسول الله(ص) خصلتین.
قال: ان اللّه تبارک و تعالى کتب الاحسان على کل شىء فاذا قتلتم, فاحسنوا القتلة. واذا ذبحتم. فاحسنوا الذبحة ولیحدّ احدکم شفرته و لیرح ذبیحته.)41
شدادبن اوس گفت: من دو ویژگى را از پیامبر(ص) در خاطر نگه داشته ام:
حضرت فرمود: خداوند بزرگ و برتر, براى هر چیزى, نیکویى را قرار داده است.
زمانى که بر آن شدید بکشید, نیکو بکشید و هرگاه آهنگ ذبح حیوان کردید, نیکو ذبح کنید. هر یک از شما بایستى لبه تیغ [کارد] خود را تیز کند. تا حیوانى را که مى خواهد سر ببرد, آسان سر ببرد.
15. (عن سالم عن عبداللّه بن عمر عن ابیه قال: أمر رسول اللّه(ص) بحدّ الشفار وان توارى عن البهائم, ثم قال: اذا ذبح احدکم فلیجهز.)42
سالم بن عبداللّه بن عمر از پدرش نقل مى کند که رسول خدا فرمان داد: کاردى را که مى خواهید با آن سرحیوان را ببرید, تیز کنید, و حیوانى را که مى خواهید سرببرید, به دور از چشم حیوانهاى دیگر, سر ببرید و هر یک از شما که بناست حیوانى را سر ببرد, خود را آماده سازد.
تاکنون, نوزده روایت نقل شد: نُه روایت از زبان راویان شیعه, یک روایت از زبان راویان زیدیه و باقى از زبان راویان اهل سنت.
از نوزده روایت, نراقى, تنها هشت روایت را در ذیل دو مسأله بیان کرده بود. این که از باقى سخن به میان نیاورده, شاید, به جهت ضعف سند باشد, یا چون از زبان راویان شیعه نقل شده, یا از باب اختلافى نبودن ابزار ذبح بوده که وى را بى نیاز مى ساخته است از چند وچون در روایات.