پاسخ به پرسشهای فنی : شماره 40

شماره : 40

تاریخ : 30/2/1381

پرسش مطرح شده :

با توجه به حکم بند « ث » تبصره 29 قانون بودجه سال 1380 مبنی بر فراهم نمودن امکانات یکسان‌سازی نرخ ارز در نیمه اول سال 1380 و ارائه لایحه بودجه سال 1381 کل کشور برمبنای نرخ یکسان ارز، دارائیها و بدهیهای ارزی شرکتهای دولتی در پایان سال 1380 باید به چه نرخی تسعیر شود و آثار مالی ناشی از تغییر نرخ ارز چگونه در صورتهای مالی شناسایی شود؟

پاسخ :

1- با توجه به وجود تبصره فوق‌الذکر در پایان سال 1380 که دولت را مکلف به ارائه لایحه بودجه سال 1381 برمبنای نرخ یکسان ارز نموده و با عنایت به این امر که قانون بودجه سال 1381 بر این مبنا ارائه و به تصویب رسیده است، یکسان‌سازی نرخ ارز در پایان سال 1380 قطعی بوده، لذا ضرورت دارد دارائیها و بدهیهای ارزی شرکتهای دولتی در ترازنامه پایان سال 1380 با استناد به بند 13 استاندارد حسابداری شماره 16 براساس نرخ یکسان ارز (نرخ مرجع) در پایان سال 1380 تسعیر شود.

2- به استثنای مورد مندرج در بند 3، تفاوت تسعیر دارائیها و بدهیهای پولی ارزی شرکتهای دولتی مشمول قانون محاسبات عمومی باید به حساب اندوخته تسعیر دارائیها و بدهیهای ارزی منظور و طبق مفاد بندهای 19 و 20 استاندارد حسابداری شماره 16 با آن برخورد شود. در مورد سایر شرکتها، تفاوت یاد شده با استناد به بند 16 استاندارد حسابداری مزبور باید به عنوان درآمد یا هزینه سال 1380 شناسایی گردد. چنانچه مبلغ تفاوت تسعیر ارز با اهمیت باشد افشای جداگانه‌ آن نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

3- تفاوت تسعیر بدهیهای ارزی ایجاد شده در ارتباط با دارائیهای ثابت مشهود و نامشهود، در صورت احراز معیارهای مندرج در بند 25 استاندارد حسابداری شماره 16، به مبلغ دفتری دارایی مربوط منظور و طی باقیمانده عمر مفید آن دارایی مستهلک میشود.