.بی نام و نشان کنار هم خوابیدند
یک عمر به بی نامی خود بالیدند

خوشحال ز همنامی خود با زهرا
بالا سرشان مادر خود را دیدند

از عشق به او و ذوق دیدار حضور
سرمست شدند و چادرش بوسیدند

از عطر حضور حضرت زهرا بود
کاین طور تمام شهدا خندیدند

بر روی همه نوشته:"گمنام شهید"!!!
- اما شهدا برای ما امیدند

امید شفاعت همه در محشر
وقتی که همه ز کار خود نالیدند

آنان که همه زندگی ما هستند
رفتند و گل شهید را بوئیدند

رفتند که پاینده بماند ایران
گمنام شدند و تا ابد جاویدند