مـن تمـام هـستی ام را در نبـرد بـا سـرنـوشـت 

در تـهاجـم بـا زمـان آتـش زدم ؛ کـشـتـم
 
من بهـار عـشق را دیـدم ولـی بـاور نـکردم 

یـک کـلام در جـزوه هـایـم هـیـچ نـنوشـتم

من زمقصـدهـا پی مقصـودهـای پـوچ افـتادم

تا تمـام خـوبها رفتـند و خـوبی مـانـد در یـادم

من به عشـق منتـظر بـودن همـه صـبر و قـرارم رفـت 

و حالا من خزونم چون!!!

بـهــــارم رفـــت 
عشقـــم مــــرد
یـــــــــارم رفـت