خداوند متعال می‏فرماید: «واعتصموا بحبل اللّه جمیعا ولاتفرّقوا»؛ «به ریسمان الهی چنگ بزنید و هرگز از یکدیگر جدا نشوید و تفرقه نداشته باشید.» «ولا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم»؛ «اختلاف و کشمکش نکنید که سست می‏شوید و دولتتان از بین می‏رود.» امیرالمؤمنین علیه‏السلام می‏فرماید: «و الزموا السّواد الاعظم فإنّ ید اللّه مع الجماعة و إیّاکم والفرقة! فإنّ الشّاذّ من النّاس للشّیطان کما أنّ الشّاذّ من الغنم للذّئب ...؛همگام با توده عظیم مردم (که پیرو سلطان عادل) هستند، باشید، زیرا دست (عنایت و کمک) خداوند با جماعت است و از جدائی و مخالفت بر حذر باشید. زیرا جدا شدن از جماعت (حق) طعمه شیطان شدن است چنانکه گوسفندی که از گله جدا شود، خوراک گرگ خواهد شد.» و این اتّحاد وقتی ثمربخش است که با همدلی همراه باشد.

امیرالمؤمنین علیه‏السلام می‏فرماید: «انّه لاغناء فی کثرة عددکم مع قلّة اجتماع قلوبکم ...؛در زیادی تعداد شما بی‏نیازی نیست [و این زیادی تعداد ثمربخش نخواهد بود] در صورتی که اجتماع دل‏های شما اندک باشد.» بدین جهت امام امّت قدس‏سره و رهبر معظم انقلاب همواره مردم را به وحدت کلمه دعوت کرده‏اند و آن‏ها را از تفرقه و جدایی برحذر داشتند.

اما سنّت و روش فرعون‏ها و طاغوت‏ها در طول تاریخ این است که مردم را به دسته‏های مختلف تقسیم می‏کنند و بین آن‏ها اختلاف می‏اندازند و آن‏ها را به استضعاف می‏کشانند تا قدرت قیام و ایستادن در مقابل آن‏ها را نداشته باشند و آن‏ها بتوانند سلطه ظالمانه خود را بر مردم حفظ کنند.

خداوند متعال می‏فرماید: «انّ فرعون علا فی الأرض و جعل اهلها شیعا یستضعف طائفة منهم ...»؛«فرعون در زمین برتری جویی کرد و اهل آن را به گروه‏های مختلفی تقسیم نمود، گروهی را به ضعف و ناتوانی می‏کشاند ... .» فرعون برای استحکام بخشیدن به سلطه‏اش چند اقدام کرد، که مهم‏ترین آن، این بود که مردم مصر را دو دسته کرد: به دسته اوّل؛ یعنی، قبطیان که بومیان و درباریان فرعون بودند، تمام وسایل رفاهی و کاخ‏ها و ثروت‏ها را می‏داد.

ولی دسته دوم که «سبطیان» یعنی، مهاجران بنی‏اسرائیل بودند و آن‏ها را به صورت بردگان و کنیزان خود درآورده بودند، فقر و محرومیّت سراسر وجودشان را فرا گرفته بود و سخت‏ترین کارها بر دوش این‏ها بود.

باید توجّه داشت که این سنّت وحشتناک، مخصوص فرعون در زمان حضرت موسی علیه‏السلام نبود، بلکه همه طاغوتیان از این روش و تز «تفرقه بینداز و حکومت کن» سالیان درازی بر توده‏های مردم حکومت کرده‏اند.

از امام زین العابدین علیه‏السلام چنین نقل شده است که فرمود: «والّذی بعث محمّدا بالحقّ بشیرا و نذیرا، أنّ الأبرار منّا أهل البیت و شیعتهم بمنزلة موسی و شیعته، و أنّ عدوّنا و اشیاعهم بمنزلة فرعون و أشیاعه؛سوگند به آن کسی که حضرت محمد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله را به حق بشیر و نذیر مبعوث گردانید، ابرار و خوبان از ما اهل بیت و شیعیانشان به منزله موسی و شیعه او می‏باشند و دشمنان ما و پیروان آن‏ها به منزله فرعون و پیروان او می‏باشند.» پس باید بیدار بود تا دوباره دشمنان سیلی خورده اسلام با استفاده از این روش بین مردم ایران اختلاف ایجاد نکنند و راه نفوذ و سلطه آن‏ها باز نشود.