ادامه مطلب از اسناد جاویدان (4)....
اوستا کتاب معروف زرتشتیان می‌باشد. معروف است که آن روی 12 هزار پوست گاو نوشته شده بود. این کتـاب جمعاً 21 جلد بـوده که قسمت های آن را «نسک‌ها» می گویند. قسمت عمده اوستا در حملة اسکندر از بین رفته و گویا از 346 هزار کلمة آن فقط 83 هزار کلمة آن باقی مانده است. اوستای موجود شامل پنج قسمت بوده که مهمترین قسمت های آن «گاتها» یعنی همان سرودها و مناجات و گفته های اصلی زرتشت می‌باشد . به غیر از پنج قسمت اوستا، کتابهای دیگری نیز در خصوص آداب و اطلاعات دینی زرتشتیان موجود می‌باشد که از آن جمله دینــکرت (Dinkart) و بنــدهشـن (Bundahshin) را می توان نام برد. زند و پازند نیز تفسیر اوستا است که مورد استفادة زرتشتیان قرار دارد. اگر بخواهیم تنها به گونة مختصر به عدم صحت اوستای امروزی و امکان تحریف شدن آن بپردازیم باید اشاره‌ای به اعتقاد ثنویت در آئین امروزة زرتشتیان و کتاب دینی‌شان اوستا داشته باشیم. اعتقادی که خلقت جهان را در بین دو نیرو تقسیم می‌نماید.
« جان ناس» از نویسندگان و محققان دینی است که کم و بیش زرتشت را موحد می داند. ولی هم او چنین می گوید:
«اعتقاد به مبدأ شر و عامل تبهکاری و خطا در طول زمان تحولی حاصل کرده و رفته رفته دین زرتشت را به صــورت یــک آئیـن دوگـانه پرستـی اخــلاقی در آورد... در طـی زمــان« انگرامئینو» ابلیس نیرومند گردیده است که در برابر اهورامزدا مقاومت کرده و آن هر دو به صورت دو عامل متساوی با یکدیگر به ستیز و نبرد پرداختند. درقطعات و اجزای اوستا که از آثار قرون اخیر است «انگرامئینو» را هم شأن و هم طراز خدای اهورامزدا می‌شناسند».
در کتاب تاریخ تمدن ایرانی به نقل از « دو مناشه »که از محققینی است که زرتشت را ثنوی دانسته می نویسد: « دوگانه?پرستی گاتهای زرتشت، به دوگانه پرستی استوارتری مبدل شد که تمام موجودات عالم را میان خیرو شر تقسیم می‌کرد ». همچنین در کتاب « وندیداد» که به صورت جزئی از اوستای موجود چاپ شده است، صریحاً « انگرامئینو» را آفریننده و خالق نواحی بد زمین، سرمای یخبندان زمسـتان، حرارت سوزان تابستان، مارها و افعی‌ها و از این قبیل معرفی می کند.
« دینکرت » نیز که از کتابهای معروف زرتشتیان است بخش عمده ای از آن در دفاع از « ثنویت » می‌باشد.
همانگونه که قبلاً نیز اشاره شد باید توجه داشت که این کتب از زمان خود زرتشت باقی نمانده است بلکه مثلاً همین « دینکرت » در قرن نهم میلادی یعنی هزاروپانصد سال پس از زمان حیات زرتشت تألیف یافته است .
ادامه مطلب در اسناد جاویدان (6)....
نوشته :محسن سیداسماعیلی