فاصله شب تاریک حکومت طاغوت، تا صبح روشن فجر صادق انقلاب،ده روز خدایی بود، شب هایش همه شب قدر، آری ... «دهه فجر»
پس از آن ده روز، سپیده «روشن جمهوری اسلامی‏» دمید.
«کلمه ‏الله‏» بر فراز زمان جای گرفت و آن روز بزرگ، یکی دیگر از «ایام الله‏» ماندگار تاریخ شد.
کاخ ‏هایی که به قیمت ویرانی کوخ ‏ها برپا شده بود، به دست کوخ ‏نشینان سقوط کرد و محشری عظیم از اراده مومنان مصمم و مشیت‏ تحول آفرین خدا پدید آمد. دیو گریخته بود که فرشته در آمد.
امام، در پیام خدایی ‏اش و با دم مسیحایی ‏اش در شهید آباد «بهشت ‏زهرا» ، در «صور انقلاب‏» دمید و مردم را در عرصات حق و محشر نهضت، جان بخشید.
آن ده روز فجر آفرین، از ده قرن هم پربارتر بود و 22 بهمن،اوج آن موج‏ های خونین و موج آن شط های خروشان بود.
باری... «صبح صادق‏» انقلاب بود و فجر ایمان از مشرق مکتب ‏سرزده بود که به «نماز عشق‏» ایستادیم. با وضویی از خون‏ ده ها هزار شهید، برسجاده صدق نشستیم و پیشانی اخلاص بر مهر تعبد نهادیم و دل به «ولایت‏» سپردیم.
همین که خواستیم ذکر استقلال و آزادی بر «زبان انقلاب‏» جاری‏ کنیم، شیاطین سربرداشتند و تیغ کینه برکشیدند و بذر فتنه‏ کاشتند. «ناکثین‏» ، سوار بر «جمل قدرت طلبی‏» ، در بصره ‏بی‏ بصری فتنه به پا کردند. «قاسطین‏» ، دیگر بار «صفین‏» راپدید آوردند و صف حق و باطل برابر هم ایستاد و «مارقین‏» نیزدر «نهروان خیانت‏» از پشت‏ خنجر زدند. بازرگانان، تهی دست ازبازار برگشتند و کالای «آزادی‏» شان قلابی از آب در آمد و روی‏ دستشان باد کرد. شیادان و مزدورانی که سنگ «توده‏» و «خلق‏» را به سینه می‏ زدند، به دست همان توده و خلق، سنگسار شدند ونفاقشان علنی و مشتشان باز شد.
در این همه سال که بر ما گذشته است، «فجر پیروزی‏» با «شب‏کین توزی‏» درگیر بوده و حق و باطل، هنوز هم به نوعی دیگر دربرابرهم صف آراسته ‏اند. در این سال های پرفراز و نشیب، با همه ‏وجود، غربت‏ حسین(ع) و مظلومیت علی(ع)را حس کردیم و میدان احد و معرکه صفین و صحنه کربلا بارها برایمان تکرار شد.
با نفاق و کفر جنگیدیم و احزاب مهاجم را تا آن سوی «خندق‏ پیروزی‏» عقب راندیم. پرچم شرق و غرب را از بام تزویر به زیرکشیدیم. و... دراوج قدرت، از پشت‏ خنجر خوردیم و در نهایت ‏تنهایی و مظلومیت، تنها خدای یکتا دلمان را گرم و عزم ما را جزم می‏کرد و به آینده امیدوارمان می‏ ساخت.
در تمامی این مراحل، پیرو مرادما، همچون نوح، کشتیبان انقلاب‏ در امواج توطئه ‏ها بود و با بصیرتی الهی «راه‏» می ‏نمود و برای‏«رهروان‏» از میان آن همه خطرها «معبر» می‏ گشود.
دردمندانه به سوک امام امت(ره)نشستیم و پس از آن پیر، بامولای جدیدمان پیمان ولایت ‏بستیم، ولی دشمن، جبهه جدیدی بر ضد انقلاب گشود که رهبر انقلاب، از آن با «شبیخون فرهنگی‏» یاد کرد.
افعی ‏های خفته در لابه لای جراید و مجلات، به نیش زدن و سمپاشی پرداختند.
محور عملیات دراین نبرد، مدرسه‏ ها، خانه ‏ها، مطبوعات، فیلم‏ها،جشنواره‏ ها، ماهواره و اینترنت، القاءات برخی استادان در دانشگاه، نشر و پخش رمان‏ های مبتذل وخانمان سوز، اشاعه بی‏ دینی وسکولاریسم، قداست زدایی از مقدسات و توهین به باورهای دینی این ‏امت‏ بود. می‏ خواستند عناصر فراری و مرده و فسیل شده را دوباره ‏زنده کنند و ابوسفیان های کینه ‏توز را به صحنه آورند.
حادثه ‏های تلخی داشتیم. و فراز و فرودهای شگفت، عبرت آموز و روشنگر بر این امت ‏شهید داده گذاشت.
اینک، ماییم و «انقلاب اسلامی‏» ، که یادگار امام راحل است.
ماییم و رهبری که درخروش و خلوص و درایت و صلابت، «خلف ‏صالح‏» امام امت است.
ماییم و نسلی پویا، که هم «آماج فتنه ‏ها» ست و هم «ذخیره ‏انقلاب.»
ماییم و یک جهان دشمن، که در قالب «نظام های استکباری‏» شکل ‏گرفته است.
ماییم و یک جهان دوست، که در مبارزات ضد استکباری و حق طلبانه‏ ملت های مظلوم، متجلی است و همه چشم به «ام القری ایران‏» دوخته ‏اند و تشنه معارف ناب مکتب اهل ‏بیت علیهم السلام اند.
ماییم و جنگ فرهنگ ها در عصرحاضر و تلاش گسترده «وهابیت ‏آمریکایی‏» بر ضد «اسلام ناب محمدی‏» .
ماییم و جبهه ‏های متعدد گشوده در برابر انقلاب، در ابعاد سیاسی، نظامی، فرهنگی و اقتصادی، که این مرحله، بیش از گذشته،«بصیرت‏» و «هوشیاری‏» و «آمادگی‏» و «پیام رسانی‏» و«تبیین‏» می ‏طلبد.
ما امروز هم، گرفتار مشکل «صدا» درجهان شلوغی هستیم که ‏دروغهای نشسته برامواج صوتی و تصویری، عرصه را بر تابش و جلوه ‏حق، تنگ ساخته است.
چشم و گوش انقلاب، باید بسیار تیزبین ‏تر و حساس ‏تر باشد، تاهم‏ فتنه‏ ها را در قالب ‏های جدیدش بشناسد و هم دروغ‏ ها، تحریف‏ ها،شایعات و غوغا افکنی هاو فتنه ‏انگیزی‏ ها، فرزندان انقلاب و نسل دوم ‏جمهوری اسلامی را از «جلوه ناب دین‏» غافل نسازد.
اگر ما پیمان نشکنیم و عوض نشویم، نه بیم شکست انقلاب هست، نه‏ خوف سست‏ شدن بنیان‏ های آن.
رسالت رساندن این نهضت ‏به «عصرحضور» و سپردن آن به دست‏«خورشید عصر غیبت‏» ، بر دوش ماست.
جبهه انقلاب و پیمان بستگان با آرمان دهه فجر، باید بیش ازاین «تلاش و تحرک و همبستگی نشان دهند.»

نویسندگان: سید امیرحسین کامرانی راد، حجت الاسلام جوادمحدثی
منبع: سایت راسخون