چه مژده‏ای زیباتر از آمدن بهار در پی یک زمستان تار و طولانی؟!
چه بشارتی شیرین ‏تر از بشارت خورشید در پی یک شب سرد و تاریک؟!
چه پیامی نیک ‏تر از پیام زلال آب برای لبانی تشنه و خشکیده؟!
چه نوایی برتر از بشارت «جاء الحق» و «زهق الباطل»؟!
قسم به شب پوشیده! که روز خواهد درخشید و بهاری‏ ترین روز هستی، بر صحیفه‏ ی شب تار و طولانی، مُهر پایان خواهد زد.
نسیم خوش عطر هدایت و نصرت، از هر سو می‏ وزد و روح و جان عاشقان را می‏نوازد. بهار، با همه‏ ی مهربانی‏ ها و با همه‏ ی طراوتش، نهال فتح و پیروزی را به ارمغان می ‏آورد. پرندگان سفیدبال و عاشق، تنگی قفس اسارت را بال می ‏گشایند و در قاب نیلگون آسمان، نغمه‏ ی آزادی سر می ‏دهند.
قلب‏ ها، کهکشانی از عشق خمینی می‏ شود و جامی لبریز از شراب طهور پیروزی.
وطن، این خاک مقدس، اقیانوسی می‏ شود خروشان از موج ‏های سنگین؛ و غریو «اللّه‏ اکبر»، از هرکوی و برزن، نوید نصرت را طنین انداز می‏کند.

نویسندگان: سید امیرحسین کامرانی راد، الهام موگویی
منبع: سایت راسخون