چکيده: مقدمات و شرايط اوليه لازم براي آغاز مطالعه چيست؟ چگونه مي توان پرورش مناسبي براي آغاز مطالعه يافت؟ براي مطالعه بهتر لازم است پاسخ مناسبي براي اين پرسش ها بيابيد. مقدمات و شرايط اوليه لازم براي آغاز مطالعه چيست؟ آيا تا کنون دقت کرده ايد که هر جلسه مطالعه شما چگونه شروع مي شود؟

براي آنکه بتوانيد بهتر مطالعه کنيد، به نکات زير توجه نمائيد: مکان مطالعه: دانش آموزان در خصوص مکان مطالعه عادتهاي متفاوتي دارند. مطالعه در منزل، پارک و کتابخانه عمومي از رايج ترين مکانهاي مطالعه محسوب مي شوند. آنچه در اين باره بايد بدانيد اين است که محيط و مکان مطالعه علاوه بر داشتن شرايطي چون سکوت و آرامش، بايد تا حد امکان ثابت و بدون تنوع باشد.
اگر مي خواهيد واقعا با تمرکز مطالعه کنيد، بايد سعي کنيد که خود را به محيط يکنواخت و ثابت عادت بدهيد.

بنابراين فضاهاي عمومي مانند پارک براي يک مطالعه جدي، مکان مناسبي محسوب نمي شوند. تغييرات مکرر در دکور اتاق و يا مکان نيز - چون مخل تمرکز است - توصيه نمي گردد.

2- هدفمندي مطالعه: هدف مندي در مطالعه يعني داشتن يک ذهنيت روشن و شفاف درباره اهداف، برنامه ها و پيش بيني هاي لازم. اين موضوع را از زواياي مختلف مي توان مورد بحث قرار داد. يک بعد مهم آن به نيات، ايده آل ها و انگيزه هاي شما بر مي گردد. بعد ديگر آن به آرامش ذهني و نظم رفتاري شما مربوط است. مسئله ديگر اين است که چقدر مهارتها و ظرافتهاي لازم را در برنامه ريزي و به خصوص پيش بيني تغييرات به خرج دهيد. يعني اگر به دليلي برنامه شما بهم بخورد چگونه مديريت زمان مي کنيد.

 آغاز هوشيارانه: هوشياري يعني داشتن يک آگاهي ارادي و به عبارت بهتر يعني بيداري آگاهانه. بسياري از ما به هنگام مطالعه بيداريم، ولي از هوشياري لازم برخوردار نيستيم. براي داشتن هوشياري لازم، وضو بگيريد، نيت کنيد، براي يکي دو دقيقه چشمان خود را ببنديد و افکارتان را بر روي کاري که مي خواهيد انجام دهيد متمرکز کنيد، مثل اينکه من در اين لحظه با آمادگي کامل مي خواهم مطالعه ام را شروع کنم. تمرين خودآگاهي و تقويت هوشياري، کيفيت آغاز و ادامه را افزايش خواهد داد.

4- تفاوت هاي فردي: بر خلاف گفته ها و تبليغات بعضي از مراکز، هيچ قانون کلي براي تعيين مقدار زمان لازم مطالعه وجود ندارد. چون افراد مختلف توان و حوصله و هوش متفاوت دارند. بنابراين مهم تر از آنکه ساعات مطالعه خود را افزايش دهيم، اين است که از مطالعه مان - هر قدر هم اندک باشد - بهترين و بيشترين استفاده را ببريم. پس به جاي مقايسه مقدار ساعات خود با ديگران، از زمانهاي مطالعه خود به طور مطلوب استفاده کنيد.

 برنامه اي براي افزايش ساعات: اگر مي خواهيد که ساعات مطالعه خود را افزايش دهيد، دقت کنيد که نبايد عجله کرد. چون هر رفتار در طول زمان به وجود مي آيد، تغيير رفتار نيز نياز به زمان دارد. عجله و دستپاچگي در افزايش زمانهاي مطالعه به نتيجه اي غير از آشفتگي و اضطراب نخواهد انجاميد.

تعيين خط پايه: مبناي افزايش ساعات مطالعه، ارزيابي وضع فعلي و تعيين خط پايه است. اين کار بسيار آسان است و مي تواند توسط خودتان يا يکي از اطرافيان انجام گيرد. براي يک هفته يا ده روز نموداري رسم کنيد که محور عمودي آن نشان دهنده دقايق و ساعات و بردار افقي آن نشان دهنده روزها باشد. در پايان روز آخر ميانگين ساعات را محاسبه کنيد. حال بر اساس توانايي هاي فردي خود و با يک روند منطقي در ماه اول 60 تا 90 دقيقه و در ماههاي بعد به همين ترتيب ساعات بيشتري را به برنامه خود اضافه نماييد.