ساعت فلش

بهار از لا به لاي اشكهايم،عشق نا چيزيست.

به عمر لحظه هايم،عشق هم يك واژه ي پوچيست

من از كوتاهي خوش بختي و يك عمر غصه شكوه دارم

شايدم پاييز من زيباست و عشقم شهد گلها نيست

ميان برگ هاي زرد پاييزي مرا يك مرگ كافي بود

ولي افسوس پاييزم گذشت و عمر من باقيست.

نمي خواهم دگر زنداني اين عالم بي عشق باشم من

مرا شايد نباشد عمر،اگر چه مرگ تكراريست.

                     ... اسماعيل رضواني خو ...