اعتقاد به مهدويت در اديان و ملل

اعتقاد به امام مهدي(ع) به عنوان مصلحي الهي و جهاني در بسياري از مذاهب وجود دارد. نه تنها اهل شيعه که اهل تسنن و حتي پيروان اديان ديگرمانند يهود.نصاري. زرتشتيان و هندويان نيزبه مصلحي بزرگ و الهي اذعان دارند

آيين زردشتي

در کتابهاي اوستا زند جاماسب نامه داستان دينيک زرتشت نامه موعودهايي معرفي شدندکه آنها را سوسيانت

مي نامند اين موعودها سه تن بوده اند که مهمترين آنان آخرين ايشان است و او را سوسيانت پيروزگر خوانده اند

آيين يهود

يهوديان که خود را پيروان حضرت موسي(ع)مي دانند منتظر موعودند.در آثار ديني همواره به موعود اشاره شده است اما اين قوم به حضرت مسيح و حضرت محمد نگرويدند به هر حال يهوديان حق پوش چه پذيرند يا نپذيرند در کتابهاي يهوديت عهد عتيق و دانيال پيامبر زبور داوود مطالبي درباره ي موعود آخر الزمان آمده است

آيين مسيحيت

در اين آيين بشارت هاي روشن تري درباره موعود آخر الزمان (عج)رسيده است.يکي از علل آن قرب زمان است چرا که حضرت مسيح از نظرزماني به حضرت مهدي نزديکتر است

چون که برق از مشرق بيرون مي آيد و تا به مغرب ظاهر مي گردد آمدن فرزند انسان نيز چنين خواهد بود... خواهيد ديد فرزند انسان را بر ابرهاي آسماني مي آيد با قدرت و جلال عظيم و در انجيل لوقا آمده است
کمر هاي خود رابسته و چراغ هاي خود را برافروخته داريد شما مانند کساني باشيد که انتظار آقاي خود مي کشند که تا هر وقت بيايد و در را بکوبد بي درنگ براي او باز کنيد

در کتابهاي قديم چينيان در عقايد هنديان در بين اهالي اسکانديناوي و حتي در مصريان قديم بوميان امريکايي اهالي مکزيک ونظاير آن مي توان چنين انتظاري را مشاهده کرد.بنا براين عقيده به ظهوررهايي بخش و بر پايي حکومت حق عدل منحصر به مذاهب شرقي نيست بلکه اعتقادي عمومي و جهاني است که چهره هاي مختلف آن در عقايد و اقوام گوناگون ديده مي شود وهمه روشن گراين حقيقت است که اين اعتقاد کهن در فطرت و نهاد انسان و در دعوت همه پيامبران ريشه داشته است

برنارد بارلر جامع شناس آمريکايي در رساله نهضت منجي گري وجود چنين اعتقادي را حتي در ميان سرخ پوستان آمريکايي نقل کرده مي گويد:در ميان قبايل سرخ پوست آمريکايي اين عقيده شايع است که روزي گروه

سرخ پوستان ظهور خواهد کرد و آنها را به بهشت زمين رهنمود خواهد ساخت

پي نوشت

بشارات عهدين ص 245

اوپانيشاد737

معارف اسلامي در جهان معاصر245

مجموعه حکم-سال سوم-شماره 1و2

حکومت جهاني مهدي