راز افسانه‌هاي صهيونيسم

ایدئولوژی صهیونیسم در فلسطین پیوسته بر یک هدف استراتژیک و افسانه سازی و دروغ بافی‌های فراوان استوار بوده است.
هدف آن اشغال هر چه بیشتر سرزمین فلسطین و اخراج هر چه بیشتر اعراب از آنجا تا حد امکان است.
ساختن افسانه هایی خاص برای رسیدن به این هدف ضروری بود زیرا بنگاه صهیونیسم حضور فیزیکی اندکی در فلسطین داشت و فاقد هرگونه توجیه قانونی برای حضور در آنجا بود. بنابر این، افسانه پردازی برای رسیدن به این هدف ضروری بود.
یکی از این افسانه های صهیونیستی ساختن و توصیف جایی خیالی بود، جایی که فلسطین در آن «سرزمینی فاقد مردم برای مردمی فاقد سرزمین» باشد.
این زمین را عوامل صهیونیسم در سال 1948 با زور، توطئه و تبانی سیاسی به دست آوردند و اعراب را از آن اخراج کردند. حالا ادعا میکنند آوارگان فلسطینی به خواست آزادانه خود خانه های خود را رها کردند و نه در نتیجه اخراج، قتل عامها یا ارعاب.
براین اساس مسوولیت مساله آوارگان با اسرائیل نیست بلکه به عهده خود اعراب است. همچنان که ایمان الامیر، مدیر رادیو ـ تلویزیون سازمان ملل متحد در نیویورک در هفته نامه الاهرام نوشت برخلاف درخشش ظاهری موفقیتهای اسرائیل عوامل تاریخی در حال پوساندن پایه های آن به عنوان یک مجموعه هستند.
به ویژه این که اسرائیل براساس نظریه قرن هفدهمی استعمارگری مهاجران یعنی الگوی مهاجرت «دنیای جدید» که ایالات متحده امریکا تنها نمونه باقیمانده آن است، تاسیس شد. در حالی که مهاجران اروپایی دسته دسته به «دنیای جدید» که کریستفکلمب آن را در سال 1492 کشف کرده بود، میرسیدند این سرزمین از جمعیت بومی آن، بویژه سرخپوستان امریکای شمالی پاکسازی قومی می‌شد.
آمریکایی‌های جدید در سال 1778 حتی پیش از تشکیل یک کشور با سرخپوستان پیمانی امضا کردند که این نخستین پیمان از مجموعه بیش از 380 پیمانی بود که در مقابل میل شدید به توسعه طلبی هیچکدام از آنها اجرا نشد. براساس پیمانهای فوق امریکاییهای تازه وارد بیش از یک میلیارد هکتار از زمینهای سرخپوستان را در امریکای شمالی صاحب شدند که بیشتر آن با زور، اجبار و جنگ آشکار بود و بعضی از زمینها را نیز به قیمت ناچیز هر هکتار 10 سنت خریدند!
آگاهانه یا ناآگاهانه این الگوی جنبش صهیونیسم برای اشغال فلسطین تحت افسانه سازی دروغین زمین بدون مردم برای مردمی بدون سرزمین بود. این الگوی مشترک در زمینه پاکسازی قومی و غصب سرزمین دیگران عامل نیرومندترین ارتباط بین اسرائیل و امریکا است.
اسرائیل در جریان به اصطلاح «جنگ آزادیبخش» خود که با کمک آمریکا انجام شد به عنوان بخشی از مبارزه منظم خود برای پاکسازی قومی مرتکب 70 مورد قتل عام و بیرحمیهای گسترده علیه مردم فلسطین شد. اسرائیل با ترور و ایجاد وحشت 85 درصد جمعیت را از 747 شهر و روستای فلسطین اخراج کرد.
برای جلوگیری از بازگشت مردم فلسطین بیشتر خانه های آنان را ویران یا به مهاجران یهودی واگذار کردند. در آن زمان این امر باعث آوارگی 900 هزار نفر شد که به طور موقت در کشورهای عرب همسایه اسکان داده شدند. آوارگان فلسطینی اکنون 4/5 میلیون نفر برآورد میشوند که نیمی از آنان در کشورهای عربی زندگی می کنند.
اسرائیل حق بازگشت فلسطینیان را حتی به این اراضی خالی از سکنه انکار و آن را با سیاست نژادپرستانه حفظ ماهیت «یهودی» خود توجیه میکند اما مشکل اصلی اسرائیل این ا ست که برخلاف سرخپوستان آمریکا با جمعیت‌های بومی سایر سرزمین‌های مستعمره، مردم فلسطین حاضر به تسلیم در برابر این زورگویی‌ها نیستند.
به رغم اشغالگری وحشیانه، قتلعام و نسلکشی، بازداشت‌های همگانی، وجود مراکز کنترل بیشمار، تحقیر و گرسنگی روزانه، محاصره اقتصادی و حمایت شدید دولت آمریکا از اسرائیل، مردم فلسطین نمی‌پذیرند گله‌وار در یک قرارگاه با عنوان کشور فلسطین زندگی کنند.
فلسطینی های کهنسال هنوز کلید خانه های قدیمی و اسناد و قباله های املاک خود را حفظ کرده اند و رنجهایی که از دست کسانی کشیدند و میکشند را به فرزندان خود یادآوری میکنند. اسرائیل 60سال پس از به اصطلاح «استقلال» خود توان و تشخیص اخلاقی خود را از دست داده است و تجاوز، اشغالگری و توسعه طلبی بارزترین خصوصیت و کار آن شده است.
به این دلیل احساس امنیت ندارد، به دنبال شناسایی و همکاری منطقه ای است اما نظام آپارتاید را علیه مردم فلسطین به اجرا درمیآورد. اسرائیل با تظاهر به رعایت اصول اخلاقی و انسانی در برابر خارجیان، مردان، زنان و کودکان فلسطینی را میکشد، خانه ها و باغ های میوه آنان را با بولدوزر ویران میکند، زمینشان را غصب و تصرف میکند، آب چاه هایشان را میدزدد، هزاران نفر از آنان را دستگیر و به طور نامحدود بازداشت میکند، هرگونه حیثیت و شرافت انسانی را زیر پا میگذارد و حقوق مشروع ملتی را دریغ میکند.
اسرائیل در فکر هیچ راه حل عادلانه یا پایداری با فلسطینیان نیست و مانند ارباب خود آمریکا فقط به زور اسلحه و توانایی خود برای انقیاد ملتی از طریق نابودی آن اعتقاد دارد.
آنچه را که اسرائیل و متحدان غربی آن «اعمال تروریستی» افراطی ها مینامند همان اعمالی است که از آن به عنوان اعمال قهرمانانه مقاومت در برابر اشغالگری نازی ها در اروپا ستایش میکردند.
نتیجه نهایی 60سال فاجعه نکبت برای فلسطینیان هر چه باشد مردم فلسطین مطمئن هستند تا وقتی که رنج آنان ادامه دارد از حقوق خود دست نخواهند کشید و همچنان که ایمان الامیر نوشت: «بنگاه صهیونیست‌های نژاد پرست برای همیشه برقرار نخواهد ماند.»

(0) نظر

دسته ها : سیاست

شنبه 1387/11/12 23:58