به گزارش سرویس سیاسی برنا، حسین شریعتمداری در سر مقاله ای در روزنامه کیهان 25 خرداد می نویسد:

حماسه 22 خرداد(بخوانید موهبت بزرگ و الهی آن روز) به اندازه ای عظیم و شگفتی آفرین است و آرزوهای دشمنان بیرونی و دنباله های رانت خوار و قدرت طلب آنان در داخل کشور چنان بر باد رفته است که حمله شبانه مشتی فریب خورده به سطل های زباله کمترین واکنش مورد انتظار از مصیبت دیدگان خارجی و داخلی این رخداد حماسی است. آتش زدن چند سطل زباله و شکستن شیشه های چند خودرو و مغازه اگر چه به هر حال خسارت است و جبران این خسارت ضروری است اما در مقایسه با سیلی محکم و جانانه ای که دشمن از حماسه 22 خرداد دریافت کرد نه فقط نگران کننده نیست بلکه از واقعیت هایی حکایت می کد که شیرین و غرور آفرین نیز هست. اول آن که ضربه 22 خرداد به اردوگاه دشمن بسیار کارسازتر و شکننده تر از حد انتظار بوده است و دوم این که رجز خوانی دشمنان بیرونی و دنباله های داخلی آن ها تا چه اندازه بی مایه و بدون پشتوانه است.

حمله به سطل های زباله در مقایسه با ضربه هولناک 22 خرداد به اردوگاه دشمن یادآور داستان کوهی است که موش زاییده بود کاش "سوانتس سا-آودرا-" نویسنده رمان معروف دن کیشوت در قرن 16 میلادی زنده بود و می دید پهلوان پنبه افسانه ای او که به آسیاب بادی حمله می کرد امروزه دیگر یک موجود افسانه ای نیست بلکه در آغاز هزاره سوم روح دن کیشوت در کالبد برخی از افراد ساده لوح حلول کرده است با این تفاوت که دن کیشوت به آسیاب بادی حمله می کرد و فریب خوردگان کنونی به سطل های زباله در آن ماجرا کاروانسرادار فریبکار برای دن کیشوت ساده لوح آسیاب بادی را دشمن قلمداد می کرد و در این ماجرا برخی از فاشیست های مدعی اصلاحات سطل های زباله را دشمن معرفی کرده و فرمان حمله و آتش می دهند.

یادتان هست بعضی ها برای رادیوهای بیگانه سفره دلشان را باز کرده و در تاریکی چه رجزی می خواندند که اگر نتیجه انتخابات آن گونه که ما می خواهیم نباشد، چنین و چنان می کنیم و هوداران را به خیابان ها می فرستیم و ...

و اما اگر جای نگرانی باشد که هست دلشوره برای برخی از ساده اندیشان زودباور است که نمی دانند در چنبره فریب رانت خواران و مفسدان اقتصادی گرفتار شده اند آن ها در حال فرزندان این مرز و بوم و پاره های تن ملت هستند آنان به فاشیست های پستونشین و مرفهین بی درد پشت صحنه دسترسی ندارند ولی کاش در رفتار برخی اراذل و اوباش اجاره ای که در میدان حاضرند فقط اندکی دقت می کردند تا به وضوح دریابند احساسات خود را پای منافع چه جرثومه های فسادی می ریزند و بالاخره باید از قول سعدی خطاب به آنان گفت:

به قول دشمن، پیمان دوست بگسستی

 ببین که از که بریدی و با که پیوستی