معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4577927
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
شبکه ایران نوشت؛ انتخابات دهمین دوره ریاست‌جمهوری، با اعلام نتایج به پایان رسید. مشارکت 85 درصدی مردم در انتخابات و اتفاق نظر 24 میلیونی در انتخاب رئیس‌جمهور از ویژگی‌های این انتخابات بود که در هر دو مورد، رکوردهای تازه‌ای در تاریخ جمهوری اسلامی ایران، ثبت کرد.
بدین ترتیب مشخص است که این رویداد هم به جهت شرایط زمانی و هم از جهت بی‌نظیر بودن لازم بود تا با اقبال و شادمانی همه گروه‌ها و احزاب سیاسی در کشور همراه می‌شد و آن‌هایی که نامزدشان موفق به احراز اکثریت نشده شکست را می‌پذیرفتند تا " قواعد بازی دموکراسی " را که این سال‌ها بسیار از آن دم می‌زدند، رعایت شود.
این پیش بینی البته روی نداد و روز گذشته که نتیجه آراء مردم به تدریج و تا بعدازظهر، از سوی مراجع قانونی اعلام شد معدودی از هواداران یکی از نامزد‌ها که تعدادشان به کمتر از سه هزار نفرمی رسید با ایجاد آشوب خیابانی درصدد آن برآمدند تا اختلاف بیش از 11 میلیونی رای نامزدشان با رئیس‌جمهور منتخب را، ناشی از "تقلب " بدانند.
اگرچه این آشوب‌ها در کشورهای دیگر و از جمله کشورهای اروپایی نیز پس از انتخابات صورت می‌گیرد و از این جهت بسیار "معمولی " تلقی می‌شود، اما از آن جهت در کشور ما عجیب می‌نماید که در طول تاریخ سی‌ساله انقلاب و در هیچ شرایطی، این نوع از "خودخواهی " در برابر "خواسته آشکارشده مردمی " سابقه نداشته است.
بی سابقه بودن این موضوع باعث شد تا رسانه‌های غربی رفتارهای خشونت آمیز اخیر که در کشورهای آنها حتی بسیار داغ‌تر و با حضور جمعیت فراوان نیز برگزار می‌شود را در کانون توجه و مخابره خود قرار دهند.
نگاهی به صحنه این آشوب‌ها اما نشان می‌دهد که عاملین خیابانی آن، تعدادی جوان با مدل لباس و آرایش موی غربی هستند که اگرچه به طور منسجم و با رفتارهای برنامه ریزی شده به تخریب اموال خصوصی و عمومی می‌پردازند اما بدنه‌ای "بدون سر " هستند.
به عبارت دیگر مسئولیت این آشوب‌ها که به بهانه "اعتراض " در حال انجام هستند، از سوی هیچ تشکل سیاسی و یا سخنگویی به عهده گرفته نمی‌شود تا معلوم شود "هدف " یا "دامنه " این رفتارهای ساختار شکنانه چیست و تا چه اندازه است؟
هرچند در این میان برخی نامه‌نگاری‌ها در روزهای پایانی منتهی به انتخابات و همچنین نامه‌های پی‌در‌پی دیروز برخی کاندیداهای شکست خورده می‌تواند از "کانون برنامه‌ریزی " این رفتارهای هنجارشکنانه رمزگشایی کند.
این ادعا اگرچه بسیار سنگین و در ابتدای امر غیر قابل باور می‌نماید اما خبری که یکی از خبرگزاری‌های رسمی و پرمخاطب کشور از جلسه‌ای مشترک میان رووسای دولت‌های گذشته به همراه کروبی منتشر کرد، آن را تایید می‌کند.
برپایه این خبر همچنین سرویس فضای مجازی خبرگزاری فارس از جلسه‌ای در منزل هاشمی رفسنجانی خبر داد که بعداز ظهر روز گذشته و با حضور سراسیمه موسوی،خاتمی و کروبی برگزار شده است.
در این خبر که هیچ‌گاه از سوی دفتر رئیس مجمع تشخیص هم تکذیب نشد، آمده که موضوع این جلسه که همزمان با آشوب‌های خیابانی برگزار شده، بررسی چگونگی و نوع ساماندهی اعتراض‌ها بوده است.
این مساله موجب شد تا همگان به "کانون برنامه‌ریزی " این حاشیه سازی‌ها پی‌ببرند اما نکته مهم بعدی در این میان، تشخیص "کانون عملیاتی " اجرای این آشوب‌هاست.
رمزگشایی در این باره را باید از چگونگی ساماندهی و رفتار این تعداد جوان جستجو کرد که شباهت عجیبی با آنچه در دهه پیشین و در دولت اصلاحات انجام شد، دارد.
این شباهت را مقایسه تصاویر منتشر شده در سایت‌ها و فیلم‌های آشوب روز گذشته و ماجرای تیرماه 78 نشان می دهد.
این درحالیست که گزارش‌های منتشر شده از سوی نهادهای امنیتی در همان زمان به نقش عملیاتی افرادی اشاره داشت که آن زمان در وزارت کشور پست‌های عالیرتبه داشتند و بعدها همین رفتارهای ساختارشکنانه را عینا در غائله‌هایی چون "آشوب دانشگاه خرم آباد " و "آشوب کوی دانشگاه تهران و خوابگاه طرشت در سال 82 " تکرار کردند.
آن روز البته به دلیل اعمال نفوذ مدیران وقت اجرایی، عاملین در سایه این نوع غائله‌ها در حاشیه امن سفارش‌ها و اعمال نفوذها قرار داشتند، اما امروز که اکثریت غالب ملت با دعوت رهبر به پای صندوق‌های رای آمده و با اکثریت 24 میلیونی، رئیس‌جمهوری خود را برای بار دوم برگزیده‌اند، به نظر می‌رسد فرصت اعمال دقیق و بدون ملاحضه قانون برای کسانی که برای اهداف حزبی، منافع ملی را به قربانگاه می‌برند، فرا رسیده است.
بدین ترتیب مشخص است که این رویداد هم به جهت شرایط زمانی و هم از جهت بی‌نظیر بودن لازم بود تا با اقبال و شادمانی همه گروه‌ها و احزاب سیاسی در کشور همراه می‌شد و آن‌هایی که نامزدشان موفق به احراز اکثریت نشده شکست را می‌پذیرفتند تا " قواعد بازی دموکراسی " را که این سال‌ها بسیار از آن دم می‌زدند، رعایت شود.
این پیش بینی البته روی نداد و روز گذشته که نتیجه آراء مردم به تدریج و تا بعدازظهر، از سوی مراجع قانونی اعلام شد معدودی از هواداران یکی از نامزد‌ها که تعدادشان به کمتر از سه هزار نفرمی رسید با ایجاد آشوب خیابانی درصدد آن برآمدند تا اختلاف بیش از 11 میلیونی رای نامزدشان با رئیس‌جمهور منتخب را، ناشی از "تقلب " بدانند.
اگرچه این آشوب‌ها در کشورهای دیگر و از جمله کشورهای اروپایی نیز پس از انتخابات صورت می‌گیرد و از این جهت بسیار "معمولی " تلقی می‌شود، اما از آن جهت در کشور ما عجیب می‌نماید که در طول تاریخ سی‌ساله انقلاب و در هیچ شرایطی، این نوع از "خودخواهی " در برابر "خواسته آشکارشده مردمی " سابقه نداشته است.
بی سابقه بودن این موضوع باعث شد تا رسانه‌های غربی رفتارهای خشونت آمیز اخیر که در کشورهای آنها حتی بسیار داغ‌تر و با حضور جمعیت فراوان نیز برگزار می‌شود را در کانون توجه و مخابره خود قرار دهند.
نگاهی به صحنه این آشوب‌ها اما نشان می‌دهد که عاملین خیابانی آن، تعدادی جوان با مدل لباس و آرایش موی غربی هستند که اگرچه به طور منسجم و با رفتارهای برنامه ریزی شده به تخریب اموال خصوصی و عمومی می‌پردازند اما بدنه‌ای "بدون سر " هستند.
به عبارت دیگر مسئولیت این آشوب‌ها که به بهانه "اعتراض " در حال انجام هستند، از سوی هیچ تشکل سیاسی و یا سخنگویی به عهده گرفته نمی‌شود تا معلوم شود "هدف " یا "دامنه " این رفتارهای ساختار شکنانه چیست و تا چه اندازه است؟
هرچند در این میان برخی نامه‌نگاری‌ها در روزهای پایانی منتهی به انتخابات و همچنین نامه‌های پی‌در‌پی دیروز برخی کاندیداهای شکست خورده می‌تواند از "کانون برنامه‌ریزی " این رفتارهای هنجارشکنانه رمزگشایی کند.
این ادعا اگرچه بسیار سنگین و در ابتدای امر غیر قابل باور می‌نماید اما خبری که یکی از خبرگزاری‌های رسمی و پرمخاطب کشور از جلسه‌ای مشترک میان رووسای دولت‌های گذشته به همراه کروبی منتشر کرد، آن را تایید می‌کند.
برپایه این خبر همچنین سرویس فضای مجازی خبرگزاری فارس از جلسه‌ای در منزل هاشمی رفسنجانی خبر داد که بعداز ظهر روز گذشته و با حضور سراسیمه موسوی،خاتمی و کروبی برگزار شده است.
در این خبر که هیچ‌گاه از سوی دفتر رئیس مجمع تشخیص هم تکذیب نشد، آمده که موضوع این جلسه که همزمان با آشوب‌های خیابانی برگزار شده، بررسی چگونگی و نوع ساماندهی اعتراض‌ها بوده است.
این مساله موجب شد تا همگان به "کانون برنامه‌ریزی " این حاشیه سازی‌ها پی‌ببرند اما نکته مهم بعدی در این میان، تشخیص "کانون عملیاتی " اجرای این آشوب‌هاست.
رمزگشایی در این باره را باید از چگونگی ساماندهی و رفتار این تعداد جوان جستجو کرد که شباهت عجیبی با آنچه در دهه پیشین و در دولت اصلاحات انجام شد، دارد.
این شباهت را مقایسه تصاویر منتشر شده در سایت‌ها و فیلم‌های آشوب روز گذشته و ماجرای تیرماه 78 نشان می دهد.
این درحالیست که گزارش‌های منتشر شده از سوی نهادهای امنیتی در همان زمان به نقش عملیاتی افرادی اشاره داشت که آن زمان در وزارت کشور پست‌های عالیرتبه داشتند و بعدها همین رفتارهای ساختارشکنانه را عینا در غائله‌هایی چون "آشوب دانشگاه خرم آباد " و "آشوب کوی دانشگاه تهران و خوابگاه طرشت در سال 82 " تکرار کردند.
آن روز البته به دلیل اعمال نفوذ مدیران وقت اجرایی، عاملین در سایه این نوع غائله‌ها در حاشیه امن سفارش‌ها و اعمال نفوذها قرار داشتند، اما امروز که اکثریت غالب ملت با دعوت رهبر به پای صندوق‌های رای آمده و با اکثریت 24 میلیونی، رئیس‌جمهوری خود را برای بار دوم برگزیده‌اند، به نظر می‌رسد فرصت اعمال دقیق و بدون ملاحضه قانون برای کسانی که برای اهداف حزبی، منافع ملی را به قربانگاه می‌برند، فرا رسیده است.