تعداد بازدید : 4588026
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
انقلاب اسلامی ایران که خود در کمال ناباوری به پیروزی رسید و شگفتیساز دو دهه آخر قرن بیستم شد، طی استقرار سی ساله خود نیز همواره با شگفتیهای بسیاری روبهرو بوده است.
مشارکت بیش از 98 درصد مردم در رفراندوم تعیین نظام سیاسی کشور کمتر از دو ماه پس از پیروزی انقلاب و رای آری به جمهوری اسلامی، مدیریت بحرانهای مختلف از شرارتها و اغتشاشات کردستان، گنبد و خلق عرب گرفته تا ترور شخصیتهای تراز اول کشورمان، هشت سال دفاع مقدس در برابر همه قدرتهای جهان، تشییع تاریخی امام راحل (ره)، تعیین سریع و بیوقفه حضرت آیتالله خامنهای به عنوان جانشین امام راحل (ره)، پیشرفتهای علمی خصوصا در حوزه فناوری هستهای، هوا فضا و نانوتکنولوژی، افزایش توانمندیها در عرصه دفاعی و بالاخره حضورهای حماسی در برخی مناسبتها و انتخابات از جمله این شگفتی آفرینیهاست.
و اما حماسه 22 خرداد 88 که شگفتی آن را میتوانچند بُعدی توصیف کرد رنگ و بویی دیگر دارد. روشهای تبلیغاتی بخصوص مناظرهها، وحدت سه رقیب و حجم و نوع حملات علیه یک نامزد، هیجان و نشاط مردم بخصوص در چند شب منتهی به روز رایگیری و مشارکت قریب به85 درصدی مردم که پس از همهپرسی نظام جمهوری اسلامی بالاترین در سی سال گذشته است، از جمله ابعاد شگفتیساز این انتخابات بود.
در این میان، نتیجه نهایی انتخابات یعنی پیروزی قاطع دکتر محمود احمدینژاد بسیاری را در بُهت فرو برد!
این بُهت برخلاف آنچه ناکامان با همراهی بیگانگاندر صدد القاء آن هستند نه بهدلیل عدم سلامت انتخابات بلکه از این ناشی میشود که اولاً همه مخالفان دولت در داخل و خارج کشور از جریان اصلاحطلب گرفته تا برخی اصولگرایان منتقد دولت و ... تلاش کردند تا احمدینژاد شکست بخورد ولی نخورد. ثانیاً حجم و نوع تخریبها علیه رئیسجمهور وقت آنقدر زیاد بود که غلبه بر آن غیرممکن یا بسیار دشوار مینمود. ثالثا برگ برنده اصلی احمدینژاد موجسازی وی علیه جریان اشرافیگری و فساد اقتصادی بود و این حجم استقبال از این موج نیز بهتآفرین است.
لذا عدهای با چشم بستن بر این واقعیتها و برای توجیه ناکامی سنگین خود دست به ایجاد فتنه شدهاند.
ضمنا مردم بدانند که میدانند، جدیدترین عملیات روانی شکستخوردگان و بیگانگان، تلخ کردن این شیرینی در کام مردم است. آنها خط تبلیغی پرحجم و البته تکراری را به سمت تقلب بردهاند و در کنار آن تحریک برای اغتشاش؛ و این در حالی است که:
1- تمام نظرسنجیهای قابل اعتنا حتی از سوی مراکزی که نزدیک به اصلاحطلبان بودند همین نتیجه را با اندکی اختلاف پیشبینی کرده بودند.
2- مراسم انتخاباتی دکتر احمدینژاد در شهرهای مختلف بخصوص مشهد، اصفهان، تهران و تبریز حجت را بر همه تمام کرده بود.
و 3- حتی پیشبینی رسانههای بیگانه از نتیجه انتخابات چیزی جز پیروزی احمدینژاد نبود و جالب اینکه اکثر رسانههای منطقه از این نتیجه دچار شگفتی نشدند.
ولی این اولین بار نیست که مردم ایران موجب حیرت همگان میشوند. وقتی همه بخواهند اما مردم نخواهند و بالعکس زمانی که همه نخواهند ولی مردم بخواهند این حیرت خلق میشود و 22 خرداد 88 از جمله این هنگامهها بود. همه نخواستند اما مردم، احمدینژاد را یک بار دیگر خواستند.