سوى دیگر این حماسه، گرچه پیامى فرامرزى دارد، اما آسیب زدایى از چهره و سیماى انقلاب و مدیریت کشور غایت و نهایت آن است. ملت در این دور از انتخابات به دنبال اتمام کار نیمه تمام خود در سوم تیر ۸۴ است که بنیانش بازگرداندن مدیریت کشور به مسیر اصلى انقلاب بود. در سال ها و دوره هایى که کشور با اتخاذ استراتژى هایى همچون توسعه اقتصادى و سیاسى با دو معضل بزرگ روبه رو گردید طنزعجیبى نمایان شد. عجیب از آن سو که،  از«انقلاب» گفته مى شد، اما «عدالت» به تیغ و دم آزادى و سازندگى ذبح مى گردید و طنز ازآن رو که «اسلامیت» فریاد مى گردید وبه«اشرافیت» جان داده مى شد.

عدالت که کمرنگ گردید، مردم نقطه اتکاى نظام و انقلاب فاصله هایى را پیش روى خود مى دیدند که برایشان معنادارنبود،    آنان که در اداره ها وبخش هاى مختلف مدیریتى تبعیض ها و بى عدالتى ها را دیدند،    بیش از گذشته عدالت و معنویت، این کلید واژه هاى انقلاب را در غربت دیدند،  سردرگریبان و چشم به آینده،  روزها و فرداهاى بهتر را به نظاره نشستند. به موازات این معضل اما شکل گیرى طبقه اشرافى رنج عظیمى را به کشور تحمیل کرد. پیدایش روحیه رخوت،    سستى و تسلیم پذیرى مسیر انحرافى بود که سکان مدیریت کشور را به سویى دیگر هدایت مى کرد.

بى گمان همین انحرافات بود که رهبرمعظم انقلاب در اصلاح این مسیر خواست و مطالبه مردمى را «مبارزه با فقر و فساد و تبعیض» عنوان کردند. نهمین دوره انتخابات ریاست جمهورى اما پاسخى به این ندا بود. ملت که به تنگ آمده بود مردى را برگزید که شعار و صداقتش مبارزه با بى عدالتى ها و فساد بود. دولت او که شکل گرفت گرچه روزنه هاى مبارزه و اصلاح در هزار توى بروکراسى کشور جوانه زد، اما مقاومت جریان ثروت و قدرت آنچنان مانع تراشى هایى ایجاد کرد که سرعت این اصلاح را با کندى ها و دشوارى هایى روبه رو ساخت.

امروز اما در آستانه انتخابى دیگر درست درمقطع ریشه کنى غده بدخیم « ثروت و قدرت» این کانون براى مقابله و بازگشت به همان مصدر و همان فرصت به همانند سازى ناقص پرداخته است. در روزهاى گذشته گرچه پرونده هایى مطرح شد و سؤال هایى به غلیان درآمد و پاسخ هایى طلب شد، اما به جاى پاسخ، سایه هاى فتنه به حرکت درآمد و اغتشاش آزادانه به گردش پرداخت. روزها و ساعت هاى گذشته، این کانون، دودهاى زیادى به پا کرد و سعى در وارونه کردن حقایق داشت، اما ملت نیز با حضور خود ثابت کردند که آتشى اگر هست متوجه کانون هاى فساد است. ملت امروز به صرافت دریافته که متاع این کانون مدت هاست که برآفتاب افتاده و هرچند آنان سعى دارند نقص حجت خود را با سوزن اغتشاش رفو کنند،  اما آنان آگاهانه به میدان آمده و طى یک رفراندوم انتخاب خود را به نمایش خواهند گذاشت.

بى تردید امروز هیچ گاه بانگ تاریخ رساتر از این شنیده نشده که باید براى مقابله با جریان اشرافى گرى به صحنه آمد و حجاب ها و غبارهاى نشسته برگفتمان انقلاب را زدود.

فردا،  ۲۲خردادماه روز سرنوشت ساز دیگرى است. روزى است که با یک خیزش و یک انتخاب مى توان از فرداى آن، کانون قدرت و ثروت را تنها در خاطره ها و آرشیو تاریخ جست وجو کرد. پس براى انتخابى آگاهانه و رفراندوم علیه فساد اقتصادى، پیش به سوى فردا.