معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4577923
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
انقلاب رنگى یا انقلاب مخملین، اصطلاحى است که قدمت آن معادل فروپاشى شوروى سابق است. البته اطلاق لفظ «انقلاب» براى تغییر حکومت ها در اوکراین، گرجستان، قرقیزستان و یوگسلاوى سابق با اندکى تساهل صورت مى گیرد. زیرا مؤلفه اصلى و استاندارد انقلاب ها وجود خشونت است. خشونت است که انقلاب را مقابل «رفرم» یا اصلاح قرار مى دهد اما در کشورهاى یاد شده تغییر حاکمیت بدون خشونت (خونریزى) انجام شد بنابراین به آن انقلاب مخملین (ظاهرنرم) مى گویند. در کشورهاى مذکور، رقیب خارج از قدرت، قبل از انتخابات رنگى مشخص براى ایجاد «موج» استفاده مى کردند. مقطع زمانى وقوع انقلاب مخملین دقیقاً زمانى انتخاب مى شود که کشور در حال برگزارى انتخابات سراسرى است. در انتخابات اخیر کشور ما، چهار مؤلفه اساسى حکایت از آن دارد که برخى طراحان پشت پرده انتخابات، الگوسازى یا الگوگیرى از انقلابات رنگین را مدنظر دارند. چینش این چهار مؤلفه تقریب تشابه را خصوصاً درباره انتخابات اوکراین به ذهن متبادر مى سازد.
1-انتخاب رنگ مشخص در انتخابات براى طرفداران
در کشور ما استفاده کنندگان از این رنگ مدعى تعلق این رنگ به اهل بیت و ... هستند اما مشخص نمى سازند که رنگ منسوب به اهل بیت چه نسبتى با برگزارى انتخابات دارد؟ آیا این رنگ محتوایى را منتقل مى کند؟ جالب تر از آن اینکه رنگ توسط کسانى به کار گرفته مى شود که شدیداً مخالف استفاده (سوءاستفاده) از نمادهاى دینى هستند و از طرفى دیگران را متهم به خرافه گرایى و خیالى بودن مى کنند.
2- القاى مستمر تقلب در انتخابات و تشکیل کمیته غیرقانونى صیانت از آرا
این مؤلفه نیز در انقلاب هاى رنگین در اروپاى شرقى و قفقاز برجسته بود بدین معنى که اگر رقیب (رقیبى که اکنون قدرت در دست اوست) راى آورد، زمینه سازى ذهنى براى شورش هاى اجتماعى وجود
داشته باشد.
3- درخواست زودهنگام مجوز برگزارى جشن جهت فرداى پیروزى
درخواست مجوز برگزارى مراسم جشن از مراجع قانونى جهت القاى قطعى بودن پیروزى صورت مى گیرد، حال آنکه کلیه سنجش ها، حداکثر اقبال مردمى به درخواست کنندگان مجوز را 30 نشان مى دهد بنابراین ارجاع ذهن مخاطبان و طرفداران به قطعى بودن پیروزى را اگر در کنار کمیته صیانت و ادعاى تقلب در انتخابات قرار دهیم، مى توانیم حلقه هاى مختلف این طراحى را به هم پیوند دهیم.
4- برگزارى مراسمات خیابانى دو هفته قبل از برگزارى انتخابات
تمرین حضور اجتماعى و حرکت هاى شبانه در روزهاى منتهى به انتخابات، در این دوره امرى بى سابقه و بدیع است به طورى که رهبر معظم انقلاب در مراسم سالگرد حضرت امام (ره) به آن تذکر و هشدار دادند. نکته بسیار جالب در این حرکت هاى شبانه، نوع شعارهاست که نشانگر ارتقاى ذهنى مخاطبان نسبت به پیروزى است. از جمله این شعارها مى توان به «اگر تقلب نشه، موسوى برنده میشه»، «اگر تقلب بشه، ایران قیامت میشه» «احمدى نژاد رفت» و ... از طرفى جناب موسوى در نامه اى که خطاب به رهبرى گسیل مى دارند طورى القا مى کنند که پیروزى ایشان قطعى و رفتارهاى رقیب براى به هم ریختن این پیروزى است، بنابراین این فرار به جلو نیز گامى در تحریک طرفداران نسبت به قطعیت پیروزى است.
اما طراحان و الگوبرداران این طرح به چند نکته اساسى توجه نکرده اند؛ نکاتى که مانع اصلى و سد طبیعى در مقابل آنان خواهد بود یا به تعبیر بهتر طراحان این مساله زیرساخت هاى لازم را براى طرح خود مفروض نگرفته اند:
1-تفاوت ایران با کشورهاى مولد انقلاب رنگین
2- تفاوت اسلام با کمونیست (حکومت همه کشورهاى مذکور در اختیار کمونیست بوده است)
3- وجود رهبرى دینى در ایران که آمریکایى ها از «درک میزان برد احکام و فرامین وى عاجزند»
4- جامعه ایران خصوصاً جامعه شیعى آن یکپارچه عمل مى کنند.
5- طراحان انقلاب رنگى در ایران به جهت استکبار ستیزى و غرور ملى ایرانیان نمى توانند مستقیماً و به صورت عریان مورد حمایت غرب قرار گیرند.
6- کاندیداهاى ما با حاکمان شوروى سابق در اوکراین، گرجستان، قرقیزستان، یوگسلاوى و .... متفاوتند.
7- ملت ما تجربه دو انقلاب را در حافظه دارد و با همه وجود مراقب صحنه است، علاوه بر آن «هیچ نسلى در تاریخ دوباره انقلاب نمى کند.» در تبیین علل فروپاشى شوروى سابق و طرح بازسازى شده آن در ایران و در رد چنین طرح هایى، مقام معظم رهبرى با مقایسه بین این کشورها و ایران مى فرمایند:«اینها (طراحان) اشتباه اولشان این است که آقاى خاتمى (بخوانید کاندیداهاى ما) گورباچف نیست. اشتباه دومشان این است که اسلام کمونیسم نیست، اشتباه سومشان این است که نظام مردمى جمهورى اسلامى ایران نظام دیکتاتورى پروستریکا نیست، اشتباه چهارمشان این است که ایران یکپارچه است و ... اشتباه پنجمشان هم این است که نقش بى بدیل رهبرى دینى و معنوى در ایران شوخى نیست.»مورد اخیر اساسى ترین مؤلفه تمایز و تفاوت جمهورى اسلامى با حکومت هاى ساقط شده در انقلاب هاى رنگین است اما چون رهبرى خود در این جایگاه هستند طبیعتاً در تاکید بیشتر بر آن معذور بوده اند، این همان تذکر هوشمندانه امام (ره) است که «پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیب نرسد»بنابراین آنان که به تعبیر آقاى کروبى در تهران و در خانه هاى تیمى مشغول طراحى هستند، بدانند که افزایش توقع طرفداران نسبت به پیروزى براى عملیات فرداى انتخابات صرفاً «خواب رنگى» است که تعبیر نخواهد شد، مى توانید روز 23 تیرماه 1378 را از حافظه تاریخ بازخوانى کنید. شاید آن وقت فکر دیگرى کنید. یکى از مفروضات احتمالى مى تواند بستن چمدان ها در فرداى انتخابات باشد.
نویسنده:عبدالله گنجى
1-انتخاب رنگ مشخص در انتخابات براى طرفداران
در کشور ما استفاده کنندگان از این رنگ مدعى تعلق این رنگ به اهل بیت و ... هستند اما مشخص نمى سازند که رنگ منسوب به اهل بیت چه نسبتى با برگزارى انتخابات دارد؟ آیا این رنگ محتوایى را منتقل مى کند؟ جالب تر از آن اینکه رنگ توسط کسانى به کار گرفته مى شود که شدیداً مخالف استفاده (سوءاستفاده) از نمادهاى دینى هستند و از طرفى دیگران را متهم به خرافه گرایى و خیالى بودن مى کنند.
2- القاى مستمر تقلب در انتخابات و تشکیل کمیته غیرقانونى صیانت از آرا
این مؤلفه نیز در انقلاب هاى رنگین در اروپاى شرقى و قفقاز برجسته بود بدین معنى که اگر رقیب (رقیبى که اکنون قدرت در دست اوست) راى آورد، زمینه سازى ذهنى براى شورش هاى اجتماعى وجود
داشته باشد.
3- درخواست زودهنگام مجوز برگزارى جشن جهت فرداى پیروزى
درخواست مجوز برگزارى مراسم جشن از مراجع قانونى جهت القاى قطعى بودن پیروزى صورت مى گیرد، حال آنکه کلیه سنجش ها، حداکثر اقبال مردمى به درخواست کنندگان مجوز را 30 نشان مى دهد بنابراین ارجاع ذهن مخاطبان و طرفداران به قطعى بودن پیروزى را اگر در کنار کمیته صیانت و ادعاى تقلب در انتخابات قرار دهیم، مى توانیم حلقه هاى مختلف این طراحى را به هم پیوند دهیم.
4- برگزارى مراسمات خیابانى دو هفته قبل از برگزارى انتخابات
تمرین حضور اجتماعى و حرکت هاى شبانه در روزهاى منتهى به انتخابات، در این دوره امرى بى سابقه و بدیع است به طورى که رهبر معظم انقلاب در مراسم سالگرد حضرت امام (ره) به آن تذکر و هشدار دادند. نکته بسیار جالب در این حرکت هاى شبانه، نوع شعارهاست که نشانگر ارتقاى ذهنى مخاطبان نسبت به پیروزى است. از جمله این شعارها مى توان به «اگر تقلب نشه، موسوى برنده میشه»، «اگر تقلب بشه، ایران قیامت میشه» «احمدى نژاد رفت» و ... از طرفى جناب موسوى در نامه اى که خطاب به رهبرى گسیل مى دارند طورى القا مى کنند که پیروزى ایشان قطعى و رفتارهاى رقیب براى به هم ریختن این پیروزى است، بنابراین این فرار به جلو نیز گامى در تحریک طرفداران نسبت به قطعیت پیروزى است.
اما طراحان و الگوبرداران این طرح به چند نکته اساسى توجه نکرده اند؛ نکاتى که مانع اصلى و سد طبیعى در مقابل آنان خواهد بود یا به تعبیر بهتر طراحان این مساله زیرساخت هاى لازم را براى طرح خود مفروض نگرفته اند:
1-تفاوت ایران با کشورهاى مولد انقلاب رنگین
2- تفاوت اسلام با کمونیست (حکومت همه کشورهاى مذکور در اختیار کمونیست بوده است)
3- وجود رهبرى دینى در ایران که آمریکایى ها از «درک میزان برد احکام و فرامین وى عاجزند»
4- جامعه ایران خصوصاً جامعه شیعى آن یکپارچه عمل مى کنند.
5- طراحان انقلاب رنگى در ایران به جهت استکبار ستیزى و غرور ملى ایرانیان نمى توانند مستقیماً و به صورت عریان مورد حمایت غرب قرار گیرند.
6- کاندیداهاى ما با حاکمان شوروى سابق در اوکراین، گرجستان، قرقیزستان، یوگسلاوى و .... متفاوتند.
7- ملت ما تجربه دو انقلاب را در حافظه دارد و با همه وجود مراقب صحنه است، علاوه بر آن «هیچ نسلى در تاریخ دوباره انقلاب نمى کند.» در تبیین علل فروپاشى شوروى سابق و طرح بازسازى شده آن در ایران و در رد چنین طرح هایى، مقام معظم رهبرى با مقایسه بین این کشورها و ایران مى فرمایند:«اینها (طراحان) اشتباه اولشان این است که آقاى خاتمى (بخوانید کاندیداهاى ما) گورباچف نیست. اشتباه دومشان این است که اسلام کمونیسم نیست، اشتباه سومشان این است که نظام مردمى جمهورى اسلامى ایران نظام دیکتاتورى پروستریکا نیست، اشتباه چهارمشان این است که ایران یکپارچه است و ... اشتباه پنجمشان هم این است که نقش بى بدیل رهبرى دینى و معنوى در ایران شوخى نیست.»مورد اخیر اساسى ترین مؤلفه تمایز و تفاوت جمهورى اسلامى با حکومت هاى ساقط شده در انقلاب هاى رنگین است اما چون رهبرى خود در این جایگاه هستند طبیعتاً در تاکید بیشتر بر آن معذور بوده اند، این همان تذکر هوشمندانه امام (ره) است که «پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیب نرسد»بنابراین آنان که به تعبیر آقاى کروبى در تهران و در خانه هاى تیمى مشغول طراحى هستند، بدانند که افزایش توقع طرفداران نسبت به پیروزى براى عملیات فرداى انتخابات صرفاً «خواب رنگى» است که تعبیر نخواهد شد، مى توانید روز 23 تیرماه 1378 را از حافظه تاریخ بازخوانى کنید. شاید آن وقت فکر دیگرى کنید. یکى از مفروضات احتمالى مى تواند بستن چمدان ها در فرداى انتخابات باشد.
نویسنده:عبدالله گنجى