تعداد بازدید : 4577950
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
پس از فاجعه هشتم شهریور 1360 که منجر به شهادت مظلومانه شهیدان رجایی و با هنر گردید، با تصویب مجلس شورای اسلامی آیت الله مهدوی کنی به سمت نخست وزیری موقت منصوب شد. اولین مأموریت او برگزاری انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری بود.
اوضاع و احوال سیاسی و امنیتی کشور کاملاً تحت شعاع فضای جنگ تحمیلی و ترورهای کروهک منافین قرار گرفته بود.
یاران اصلی امام (ره ) و انقلاب هر چند روز یک بار یکی پس از دیگری ترور می شدند و شخصیت های بزرگی چون مطهری ، بهشتی ، قدوسی ، مفتح ، عراقی ، رجایی و باهنر از صحنه تحولات سیاسی کشور حذف شده بودند و از طرفی رزمندگان جبهه و جنگ خود را آماده انجام عملیات ثامن الائمه (ع ) و شکستن حصر آبادان می کردند.
در این بحبوحه که آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب در ماجرای مسجد ابوذر مجروح گردیده بود و در بیمارستان بستری بود، نامزدی اش برای کاندیداتوری سومین دوره ریاست جمهوری اعلام شد که با استقبال احزاب و تشکل های متعدد مواجه گردید، بخصوص با حمایت مشترک جامعه مدرسین حوزه های علمیه قم ، حزب جمهوری اسلامی ، جامعه روحانیت مبارز، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی وقت و... موج حمایت ها از سوی انجمن ها و گروه های سیاسی و صنفی از کاندیداتوری ایشان آغاز شد.
روز جمعه دهم مهرماه به عنوان تاریخ برگزاری انتخابات اعلام گردید و تعداد زیادی ثبت نام کردند که در بین آنها چهار نفر واجد صلاحیت تشخیص داده شدند که عبارت بودند از سیدعلی خامنه ای ، سید علی اکبر پرورش ، حسن غفوری فرد، سیدرضا زواره ای .
مردم با شور و هیجانی دیگر اقدام به فعالیت های تبلیغی انتخابات نمودند و انتخابات در وقت مقرر انجام گردید و نتایج قطعی آن در روز 41 مهرماه سال 60 اعلام شد. براساس اطلاعیه ستاد انتخابات وزارت کشور از مجموع 61 میلیون و 748 هزار و 717 رأی که به صندوق ها ریخته شده بود هر یک از کاندیداها به ترتیب آرای ذیل را کسب نمودند:
سیدعلی خامنه ای 61 میلیون و 8 هزار و 975 رأی
سید علی اکبر پرورش 143 هزار و 378 رأی
حسن غفوری فرد 87 هزار و 96 رأی
سیدرضا زواره ای 26 هزار و 261 رأی
آرای باطله 653 هزار و 114 رأی
در تاریخ 60.7.71 که حکم تنفیذ ریاست جمهوری مقام معظم رهبری توسط امام راحل صادر گردید، مصادف با عید سعید قربان بود. حضرت امام (ره ) مرقوم فرمودند: «اینجانب به پیروی از ملت عظیم الشأن و با اطلاع از مقام و مرتبت متفکر و دانشمند محترم جناب حجت الاسلام آقای سیدعلی خامنه ای ایده الله تعالی رأی ملت را تنفیذ و ایشان را به سمت ریاست جمهوری اسلامی ایران منصوب نمودم و رأی ملت مسلمان متعهد و تنفیذ آن محدود است به اینکه ایشان به همان نحو که تاکنون خدمتگزار اسلام و ملت و طرفدار قشر مستضعف و به حکم قرآن کریم «اشداء علی الکفار، رحماء بینهم » بوده اند، از این پس نیز به همان تعهد باقی باشند و از طریق مستقیم انسانیت و اسلام انحراف ننمایند که ان شالله نمی نمایند...
... آقای رئیس جمهور و سایر دست اندرکاران و دولتمردان در جمهوری اسلامی باید بدانند که ملت شریف ایران بر همه آنان محبت و منت دارند؛ چرا که این ملت فداکار است که در اول انقلاب با نثار خون جوانان خود و زحمات طاقت فرسا پیروزی را به دست آورد و همه را از زندان ها و تبعیدها و انزواها و اختتاق ها نجات داد و حکومت را از ستمگران بازستاند و به آنان تحویل داد.»
پس از تنفیذ حکم و رهنمودهای حضرت امام (ره ) به دولتمردان رئیس جمهور وقت جناب دکتر علی اکبر ولایتی را به عنوان نخست وزیر معرفی نمود و مجلس به او تمایل نشان نداد و رئیس جمهور در تاریخ 60.8.2 در مصاحبه ای با روزنامه جمهوری اسلامی از اقدام مجلس ستایش کرد و گفت : «معتقدم این کار از شجاعانه ترین اقدامات مجلس بوده است و استقلال مجلس برای ما مسأله ارزشمندی است ؛ زیرا که معتقدیم مجلس در یک جامعه انقلابی مانند جامعه ما، مادر همه تصمیم گیری هاست ، اما دلایل من برای انتخاب ایشان قانع کننده است و به اعتقاد من همچنان آقای دکتر ولایتی برای پست نخست وزیری یک فرد شایسته می باشد و عدم تمایل آرای مجلس بیشتر بر اثر عدم شناخت از ایشان بوده که به این شکل نتیجه داده است ؛ چون همان طور که اطلاع دارید چهل رأی ممتنع وجود داشت و آرای ممتنع به معنای نداشتن شناخت از آقای ولایتی بوده است که مطمئناً اگر این شناخت را وکلای محترم داشتند، به ایشان رأی مثبت می دادند. به هر تقدیر ما خسارتی ندیدیم و من پنج کاندیدای دیگر برای احراز مسئولیت نخست وزیری در نظر دارم که ان شالله در اولین جلسه مجلس شورای اسلامی یکی از آنها را معرفی خواهم کرد.»
در هفته بعد رئیس جمهور مهندس میرحسین موسوی را به عنوان نخست وزیر به مجلس پیشنهاد داد و نمایندگان مجلس پس از گفت وگوهای موافق و مخالف به او رأی دادند و نخست وزیر پس از چندی کابینه خود را به مجلس شورای اسلامی معرفی نمود و رأی اعتماد گرفت .
بدین ترتیب دولت سومین دوره ریاست جمهوری برای اولین بار مدت چهار سال با هماهنگی مجلس و سایر ارگان ها با موفقیت فراوان تا پایان به کار خود ادامه داد و پیروزی های شکوهمندی در جبهه های جنگ نظیر آزادسازی خرمشهر برای ملت به ارمغان آورد که موجب عزت و عظمت و سربلندی ملت ایران گردید و همچنین فتنه های گروهک های تروریستی مانند منافقان و فدائیان خلق در کردستان و تهران با شکست مواجه گردید و علاوه بر آن جریان های جاسوسی پشت پرده نظیر حزب توده و غیره افشا و منهدم شد.