معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4580664
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
تیروئید غده‌ای است در گردن که مقابل نای قرار گرفته است. این غده تولید، ذخیره و آزادسازی هورمون‌هایی را برعهده دارد که کار قسمت‌های مختلف بدن را کنترل می‌کند. زمانی که تیروئید شما خوب کار نکند مشکلات بسیاری به‌وجود می‌آید. هورمون‌های تیروئید به نوعی سرعت کار بدن را تنظیم می‌کند ؛ پس اگر کم شوند بدن به نوعی کند می‌شود و اگر زیاد شوند بدن سریع‌تر کار می‌کند.
پرکاری تیروئید بیماری نسبتا شایعی است که اکثر مردم از آن غافلند یا به تشخیص آن اهمیت چندانی نمی‌دهند.
پرکاری تیروئید زمانی ایجاد می‌شود که تیروئید به هر دلیلی بیش از حد عادی هورمون تولید کند. پرکاری تیروئید بیشتر در سنین 40 - 20 سالگی رخ می‌دهد و زنان بیش از مردان دچار این بیماری می‌شوند.
نشانه‌ها
خستگی، کاهش وزن، اضطراب و بیقراری قابل توجه، تند، نامنظم و کوبنده بودن ضربان قلب، تعریق زیاد، احساس گرما یا داغی، تغییرات عادت ماهیانه، اسهال، افزایش اشتها، لرزش دست‌ها و پاها، عدم تحمل گرما، ریزش مو و خارش پوست جزو علائم شایع این بیماری است. معمولا مبتلایان به این بیماری با وجود این که زیادتر از حد عادی غذا می‌خورند دچار کاهش وزن می‌شوند. بی‌حوصلگی و تحریک‌پذیری شدید، کاهش تمرکز، تنش‌های عصبی، مشکلات بینایی و دو تا دیدن و بیرون‌زدگی غیرطبیعی کره چشم نیز جزو علائمی که ممکن است دیده شود.
چرا پرکار
پرکاری تیروئید می‌تواند به علل مختلفی رخ دهد. شایع‌ترین علت شکل پرکاری تیروئید بیماری خودایمنی است که در آن بدن پادتن‌هایی تولید می‌کند. این پادتن‌ها تیروئید را وادار به تولید تیروکسین بیشتری می‌کنند. این بیماری گریوز نام دارد. در بیماران مبتلا به گریوز چشم‌ها به طور غیرعادی بیرون می‌زنند و پوست ساق پا ورم می‌کند. پرکاری تیروئید می‌تواند بر اثر یک تومور خوش‌خیم در تیروئید یا یک گواتر مولتی‌ندولر باشد. در موارد نادر، تیروئید می‌تواند بر اثر یک عفونت ویروسی پرکار شود. این بیماری که التهاب تیروئید است، می‌تواند باعث آزاد شدن هورمون‌های ذخیره شده شود.
درمان
پرکاری تیروئید را در اکثر بیماران می‌توان با دارو کنترل کرد. برای این کار داروهای ضدتیروئید برای مهار فعالیت در زمان ابتلا تجویز می‌شود؛ گاهی نیز داروهایی برای کم کردن تعداد ضربان قلب افزایش یافته تجویز می‌شود. گاهی لازم است از ید رادیواکتیو که سلول‌های تیروئید را به طور انتخابی نابود می‌سازد استفاده شود.
عمل جراحی برای برداشتن قسمتی از تیروئید در بعضی از بیماران توصیه می‌شود. این روش برای کسانی مفید است که تیروئید آنها بزرگ شده و مشکلاتی برای بلع و تنفس ایجاد می‌کند. البته در بیشتر بیماران، مصرف داروهای جایگزین هورمون‌های تیروئید پس از این شیوه لازم است.
10 نکته
1- تمام بیمارانی که پرکاری تیروئید و به دنبال آن درگیری چشمی ناشی از آن را دارند باید در فواصل معین جهت معاینات چشمی و بویژه کنترل فشار داخلی چشم به چشم‌پزشک مراجعه کنند.
2- رژیم غذایی حاوی پروتئین زیاد داشته باشید تا بافت‌های از دست رفته در اثر فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بیش از حد تیروئید بازسازی شوند.
3- تشخیص قطعی بیماری پرکاری تیروئید انجام آزمایشات خون است.
4- پرکاری تیروئید در بین زنان شایع‌تر از مردان (4 به 1) است.
5- با توجه به افزایش نیاز به ویتامین‌ها، در این بیماری استفاده از مکمل ویتامین ث، ویتامین ب کمپلکس خصوصا ویتامین‌های ب 1، ب 2 و ب 12 توصیه می‌شود.
6- در این بیماری باید از مصرف زیاد ید پرهیز شود.
7- علائم و نشانه‌های این بیماری در کودکان نیز همانند بزرگسالان است.
8- مصرف تمامی غذاها و نوشیدنی‌های تحریک‌کننده مانند شکلات،قهوه و نوشابه باید در این بیماران محدود شود.
9- در این بیماری استفاده از سبزیجات خانواده کلم، اسفناج،شلغم،گلابی و هلو که کار تیروئید را کاهش می‌دهند توصیه می‌شود.
10- به این بیماران توصیه می‌شود، روزانه 4 - 3 لیترآب مصرف کنند البته به شرطی که مشکل کلیوی یا قلبی نداشته باشند.
پرکاری تیروئید بیماری نسبتا شایعی است که اکثر مردم از آن غافلند یا به تشخیص آن اهمیت چندانی نمی‌دهند.
پرکاری تیروئید زمانی ایجاد می‌شود که تیروئید به هر دلیلی بیش از حد عادی هورمون تولید کند. پرکاری تیروئید بیشتر در سنین 40 - 20 سالگی رخ می‌دهد و زنان بیش از مردان دچار این بیماری می‌شوند.
نشانه‌ها
خستگی، کاهش وزن، اضطراب و بیقراری قابل توجه، تند، نامنظم و کوبنده بودن ضربان قلب، تعریق زیاد، احساس گرما یا داغی، تغییرات عادت ماهیانه، اسهال، افزایش اشتها، لرزش دست‌ها و پاها، عدم تحمل گرما، ریزش مو و خارش پوست جزو علائم شایع این بیماری است. معمولا مبتلایان به این بیماری با وجود این که زیادتر از حد عادی غذا می‌خورند دچار کاهش وزن می‌شوند. بی‌حوصلگی و تحریک‌پذیری شدید، کاهش تمرکز، تنش‌های عصبی، مشکلات بینایی و دو تا دیدن و بیرون‌زدگی غیرطبیعی کره چشم نیز جزو علائمی که ممکن است دیده شود.
چرا پرکار
پرکاری تیروئید می‌تواند به علل مختلفی رخ دهد. شایع‌ترین علت شکل پرکاری تیروئید بیماری خودایمنی است که در آن بدن پادتن‌هایی تولید می‌کند. این پادتن‌ها تیروئید را وادار به تولید تیروکسین بیشتری می‌کنند. این بیماری گریوز نام دارد. در بیماران مبتلا به گریوز چشم‌ها به طور غیرعادی بیرون می‌زنند و پوست ساق پا ورم می‌کند. پرکاری تیروئید می‌تواند بر اثر یک تومور خوش‌خیم در تیروئید یا یک گواتر مولتی‌ندولر باشد. در موارد نادر، تیروئید می‌تواند بر اثر یک عفونت ویروسی پرکار شود. این بیماری که التهاب تیروئید است، می‌تواند باعث آزاد شدن هورمون‌های ذخیره شده شود.
درمان
پرکاری تیروئید را در اکثر بیماران می‌توان با دارو کنترل کرد. برای این کار داروهای ضدتیروئید برای مهار فعالیت در زمان ابتلا تجویز می‌شود؛ گاهی نیز داروهایی برای کم کردن تعداد ضربان قلب افزایش یافته تجویز می‌شود. گاهی لازم است از ید رادیواکتیو که سلول‌های تیروئید را به طور انتخابی نابود می‌سازد استفاده شود.
عمل جراحی برای برداشتن قسمتی از تیروئید در بعضی از بیماران توصیه می‌شود. این روش برای کسانی مفید است که تیروئید آنها بزرگ شده و مشکلاتی برای بلع و تنفس ایجاد می‌کند. البته در بیشتر بیماران، مصرف داروهای جایگزین هورمون‌های تیروئید پس از این شیوه لازم است.
10 نکته
1- تمام بیمارانی که پرکاری تیروئید و به دنبال آن درگیری چشمی ناشی از آن را دارند باید در فواصل معین جهت معاینات چشمی و بویژه کنترل فشار داخلی چشم به چشم‌پزشک مراجعه کنند.
2- رژیم غذایی حاوی پروتئین زیاد داشته باشید تا بافت‌های از دست رفته در اثر فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بیش از حد تیروئید بازسازی شوند.
3- تشخیص قطعی بیماری پرکاری تیروئید انجام آزمایشات خون است.
4- پرکاری تیروئید در بین زنان شایع‌تر از مردان (4 به 1) است.
5- با توجه به افزایش نیاز به ویتامین‌ها، در این بیماری استفاده از مکمل ویتامین ث، ویتامین ب کمپلکس خصوصا ویتامین‌های ب 1، ب 2 و ب 12 توصیه می‌شود.
6- در این بیماری باید از مصرف زیاد ید پرهیز شود.
7- علائم و نشانه‌های این بیماری در کودکان نیز همانند بزرگسالان است.
8- مصرف تمامی غذاها و نوشیدنی‌های تحریک‌کننده مانند شکلات،قهوه و نوشابه باید در این بیماران محدود شود.
9- در این بیماری استفاده از سبزیجات خانواده کلم، اسفناج،شلغم،گلابی و هلو که کار تیروئید را کاهش می‌دهند توصیه می‌شود.
10- به این بیماران توصیه می‌شود، روزانه 4 - 3 لیترآب مصرف کنند البته به شرطی که مشکل کلیوی یا قلبی نداشته باشند.