قلب یک پمپ عضلانی است که خون را به تمام بدن می‌رساند و بی وقفه و بدون خستگی حدود 2 میلیارد بار در طول عمر می‌تپد. بیماری‌های قلبی عروقی عامل بیشترین مرگ ومیر در ایران هستند که شیوع آن حدود 20درصد است یعنی تقریبا از هر 5 ایرانی بالای 40سال یک نفر مبتلا به نوعی بیماری قلبی عروقی است و سالانه بیش از 300 هزار نفر در ایران به سکته قلبی دچار می‌شوند.


بیماری قلب وعروق علت اصلی مرگ و میر و ناتوانی در افراد دیابتی نیز می‌باشدو آنان را 2 تا 4 برابر بیشتر از افراد غیر دیابتی تهدید می‌کند، بخصوص در مبتلایان به دیابت نوع 2 و65 درصد بیماران دیابتی به علت حوادث قلبی عروقی جان خود را از دست می‌دهند و 70 درصد آنان از افزایش خطر حمله قلبی در اثر دیابت آگاه نیستند.

گاهی اوقات افزایش قند خون به میزانی نیست که علائم بارزی داشته باشد و به آن دیابت نهفته می‌گویند. اغلب افرادی که دیابت نهفته دارند طی 10 سال به دیابت مبتلا می‌شوند و در این افراد نیز خطر بیماری‌های قلبی عروقی افزایش می‌یابد.

عواملی که سبب افزایش بیماری‌های قلبی عروقی می‌شود عبارتند از: سن بالا، جنس مذکر، فشار خون بالا، چربی خون، دیابت، سیگار کشیدن، چاقی، کم تحرکی، سابقه خانوادگی بیماری قلبی و غیره. دیابت از جمله عواملی است که سبب تصلب شرایین و افزایش کلسترول خون می‌شود.

وقتی کلسترول داخل عروق رسوب کند موجب تنگ و مسدود شدن رگ‌ها می‌شود و در نهایت عبور خون از یک مجرای باریک سبب افزایش فشار خون خواهد شد و افزایش فشارخون از مهم ترین عوامل بروز حوادث عروقی است؛ به طوری که افراد مبتلا به دیابت که فشار خون بالا دارند 2 برابر بیشتر در معرض خطر سکته مغزی قرار دارند.

علائم هشدار دهنده بسته به این‌که تنگی شریان و اختلال خون رسانی درکدام قسمت از عروق قلبی، مغزی یا رگ‌های محیطی باشد، عبارتند از: سرگیجه، سردرد شدید، بیهوشی ناگهانی، درد قفسه سینه و بازو، شانه یا پشت، تنگی نفس، تپش قلب، ورم اندام ها، اختلال در تکلم، احساس خستگی مفرط، کرختی یا ضعف حرکتی شدید در یک دست و پا ( فلج در یک نیمه بدن )، نابینایی یا تاری دید ناگهانی، قانقاریا، لنگش متناوب و اختلال در راه رفتن.

به طور کلی کنترل فشار خون، قند، کلسترول و کنترل وزن، ترک سیگار و ورزش و تغذیه سالم اقداماتی هستند که عوامل خطرساز را کنترل می‌کنند. به دلیل وجود اختلال در اعصاب محیطی در افراد دیابتی، شدت نشانه‌های بیماری قلبی کمتر و بی‌سر وصداتر می‌باشد، پس بیماران دیابتی باید بیشتر متوجه این علائم باشند.

تنگی عروق در اندام تحتانی ممکن است منجر به زخم پای مزمن شود و گاهی قطع عضو تنها راه برای کاهش درد و گسترش عفونت محسوب می‌شود و احتمال قطع پا در مبتلایان به دیابت 15 تا 40 برابربیشتر از افراد سالم است. امروزه با تلاش پژوهشگران، استفاده از سلول‌های بنیادی نه تنها در درمان بیماری‌های قلبی عروقی بلکه در درمان زخم پای دیابتی نیز امیدوار کننده بنظر می‌رسد.

دکتر مهرانگیز توتونچی

دسته ها : تندرستی
چهارشنبه 1388/3/13 10:35
X