معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4577649
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
در این مقاله که به قلم "گریس اویاما " در هفته‌نامه "آمریکن فری پرس " منتشر شده آمده است: حماس (دولت منتخب فلسطین) مشکل خاورمیانه نیست بلکه مشکل فقط و فقط اسرائیل است. اسرائیل منبع مشکلات از زمان تاسیسش بوده است.
در این مقاله با اشاره به تاسیس فریبکارانه این رژیم تاکید شده است: فلسطینیان دستی در ایجاد دولت اسرائیل در سرزمینهای خود نداشتند. بریتانیا که در آن زمان به دلیل فروپاشی امپراطوری عثمانی کنترل فلسطین را در دست داشت تصمیم گرفت تا قسمت اعظم آن سرزمین را به سادگی هرچه تمامتر به یهودیان صهیونیست واگذار کند و حتی زحمت مشورت با ساکنان بومی را نیز به خود نداد.
نویسنده تصریح کرد: این رفتار دولت بریتانیا را تنها می‌توان استعمار پنهان نامید. در چشم بسیاری از فلسطینیان، این تلاشهای غرب از سرگیری جنگ‌های صلیبی است. اگر چه اینطور تصور می‌شود که استعمار پس از پایان جنگ جهانی دوم خاتمه یافته است.
در ادامه این مقاله با نگاهی تاریخی به تحولات دنیا تاکید شده است: جنگ جهانی دوم قرار بود نقطه پایانی برای تمامی جنگها باشد و صلح و دموکراسی را به ارمغان آورد. اما اینها همه چیزی جز خیالات واهی نبود. جنگ عامدا در جهت تامین منافع طبقه حاکم بود. جنگ صنعتی است که چرخ‌های آن به حرکت در می‌آیند تا منافع موسسان آن را تامین کند و اسرائیل نیز محصول آن صنعت است.
در این مقاله با اشاره به فریبکاری‌های اعمال شده در تشکیل این رژیم آمده است: اینگونه شایعه شده است که در حوالی نوار غزه منابع بسیار عظیم گاز وجود دارد و این بدین دلیل است که نمی‌خواهند بگویند که این منطقه در مجاورت دریای مدیترانه قرار داشته و از منظر راهبردی بسیار حائز اهمیت است. شاید این دلیلی برای فشار اخیر اسرائیل برای تصرف نمودن منطقه باشد. البته آب نیز در کانون توجه اشتهای سیری ناپذیر اسرائیل برای انضمام لبنان به خاک خودش قرار دارد.
نویسنده تاکید می‌کند: پیش از حماس، در چشم رسانه‌های غربی تحت سیطره صهیونیسم "مشکل " تشکیلات خودگران بود. قبل از تشکیلات خودگردان، سازمان آزادیبخش فلسطین و قبل از آن نیز مردم عرب و بومی منطقه. اسرائیل برای همیشه مشکل دارد چرا که بنای آن بر ظلم و بی‌عدالتی و فریب نهاده شده است. تا وقتی که این مشکل علاج نشود، منطقه روی آرامش را به خود نخواهد دید.
وی ادامه می‌دهد: بی عدالتی روا داشته شده نسبت به آلمانها باید جبران شود، چرا که این دو موقعیت با هم در ارتباط هستند. اسرائیل بدون "هولوکاست " فرصت موجودیت نمی‌یافت. حتی اگر بپذیریم که هیتلر به واقع شش میلیون یهودی را نابود کرد، باز هم این برخلاف عقل، سنت و عدالت است که تمام مردم آلمان به خاطر رفتار شمار اندکی از نازیها که آن هم معلوم نیست آیا واقعا این جنایات را مرتکب شده‌اند یا نه مجازات شوند. این درست مثل اینست که تک تک آمریکایی‌ها به خاطر جنایات رژیم‌های بوش و کلینتون مجازات شوند.
وی با انتقاد از تفکرات رایج در دنیا می‌افزاید: به هر حال، این چیزی است که دنیا آن را پذیرفته و این خود رویه‌ای بسیار خطرناک است. ریشه‌های این چنین بی عدالتی‌هایی به جنگ جهانی اول و حتی قبل از آن یعنی آغاز قرن بیستم بر می‌گردد. جنگ استقلال کوبا و جنگ بوئرها اولین اردوگاههای کار اجباری را به جهانیان هدیه کرد. جنگ جهانی اول شاهد نخستین استفاده از سلاحهای شیمیایی بود که متعاقب آن مردم را شوکه و وحشت زده کرد. اولین بمباران غیرنظامیان نیز در سال 1911 رخ داد که در آن ایتالیا مناطق غیرنظامی ترکیه را بمباران کرد.
این نویسنده ژاپنی ادامه می‌دهد: برای من بسیار روشنگر بود وقتی یک عکس قدیمی را در نشریه بارنز دیدم که در آن یک هلندی با دوچرخه‌اش در حال تماشای یک مکان نظامی بود که مورد هدف بمبهای آلمانها قرار گرفته بود و کل اماکن نظامی در حال سوختن بود. مضمون زیر نویس عکس این بود: "آیا این هلندی نمی ترسد که بوسیله آلمانها مورد هدف قرار گیرد؟ " جواب این است که خیر، تا وقتی که او در یک منطقه غیرنظامی ایستاده بود نمی ترسید.
بنا بر این مقاله، حقیقت این است که تا زمانی که چرچیل مناطق غیرنظامی آلمان را مورد هدف قرار نداده بود، مردم عادی مورد هدف آلمان قرار نگرفتند. با شروع بمباران سنگین شهرهای آلمان توسط انگلیسی‌ها، هیتلر هم مجبور شد تا به همان طریق تلافی کند. نباید فراموش کنیم که وحشیانه‌ترین حمله‌ای که تا به حال روی داده، بمباران شهرهای درسدن، هامبورگ، هیروشیما و ناکازاکی توسط نیروهای متفقین صورت گرفته که در آنها اماکن و افراد غیرنظامی به عمد در چندین نوبت مورد هدف قرار گرفتند. حتی افراد غیرنظامی که برای جمع‌آوری و دفن اجساد مردگان به خیابان ها رفته بودند نیز مورد هدف قرار گرفتند.
نویسنده در پایان به مسئله غزه باز می‌گردد و تاکید می‌کند: امروزه، غزه به مثابه یک اردوگاه کار اجباری بزرگی است که همچون شهر درسدن آلمان در جنگ جهانی دوم به منظور تخریب و نابودی کامل مورد هجمه قرار می گیرد. قساوت‌های جنگ‌های پیشین در مقایسه با آنچه که در حال حاضر تحت همان عنوان در غزه در حال رخ دادن است بسیار ناچیز و کم اهمیت است.
وی تاکید کرد: برای آن دسته از جنایاتی که توسط آلمانها و به دستور هیتلر صورت گرفت، نه تنها تحقیق بلکه نقد و حتی تردید درباره آنها نیز ممنوع است. در مجموع، هر گونه نشان از روشنگری خردگرایانه غربی توسط افکار هولوکاستی تحقیرشده است.
در این مقاله با اشاره به تاسیس فریبکارانه این رژیم تاکید شده است: فلسطینیان دستی در ایجاد دولت اسرائیل در سرزمینهای خود نداشتند. بریتانیا که در آن زمان به دلیل فروپاشی امپراطوری عثمانی کنترل فلسطین را در دست داشت تصمیم گرفت تا قسمت اعظم آن سرزمین را به سادگی هرچه تمامتر به یهودیان صهیونیست واگذار کند و حتی زحمت مشورت با ساکنان بومی را نیز به خود نداد.
نویسنده تصریح کرد: این رفتار دولت بریتانیا را تنها می‌توان استعمار پنهان نامید. در چشم بسیاری از فلسطینیان، این تلاشهای غرب از سرگیری جنگ‌های صلیبی است. اگر چه اینطور تصور می‌شود که استعمار پس از پایان جنگ جهانی دوم خاتمه یافته است.
در ادامه این مقاله با نگاهی تاریخی به تحولات دنیا تاکید شده است: جنگ جهانی دوم قرار بود نقطه پایانی برای تمامی جنگها باشد و صلح و دموکراسی را به ارمغان آورد. اما اینها همه چیزی جز خیالات واهی نبود. جنگ عامدا در جهت تامین منافع طبقه حاکم بود. جنگ صنعتی است که چرخ‌های آن به حرکت در می‌آیند تا منافع موسسان آن را تامین کند و اسرائیل نیز محصول آن صنعت است.
در این مقاله با اشاره به فریبکاری‌های اعمال شده در تشکیل این رژیم آمده است: اینگونه شایعه شده است که در حوالی نوار غزه منابع بسیار عظیم گاز وجود دارد و این بدین دلیل است که نمی‌خواهند بگویند که این منطقه در مجاورت دریای مدیترانه قرار داشته و از منظر راهبردی بسیار حائز اهمیت است. شاید این دلیلی برای فشار اخیر اسرائیل برای تصرف نمودن منطقه باشد. البته آب نیز در کانون توجه اشتهای سیری ناپذیر اسرائیل برای انضمام لبنان به خاک خودش قرار دارد.
نویسنده تاکید می‌کند: پیش از حماس، در چشم رسانه‌های غربی تحت سیطره صهیونیسم "مشکل " تشکیلات خودگران بود. قبل از تشکیلات خودگردان، سازمان آزادیبخش فلسطین و قبل از آن نیز مردم عرب و بومی منطقه. اسرائیل برای همیشه مشکل دارد چرا که بنای آن بر ظلم و بی‌عدالتی و فریب نهاده شده است. تا وقتی که این مشکل علاج نشود، منطقه روی آرامش را به خود نخواهد دید.
وی ادامه می‌دهد: بی عدالتی روا داشته شده نسبت به آلمانها باید جبران شود، چرا که این دو موقعیت با هم در ارتباط هستند. اسرائیل بدون "هولوکاست " فرصت موجودیت نمی‌یافت. حتی اگر بپذیریم که هیتلر به واقع شش میلیون یهودی را نابود کرد، باز هم این برخلاف عقل، سنت و عدالت است که تمام مردم آلمان به خاطر رفتار شمار اندکی از نازیها که آن هم معلوم نیست آیا واقعا این جنایات را مرتکب شده‌اند یا نه مجازات شوند. این درست مثل اینست که تک تک آمریکایی‌ها به خاطر جنایات رژیم‌های بوش و کلینتون مجازات شوند.
وی با انتقاد از تفکرات رایج در دنیا می‌افزاید: به هر حال، این چیزی است که دنیا آن را پذیرفته و این خود رویه‌ای بسیار خطرناک است. ریشه‌های این چنین بی عدالتی‌هایی به جنگ جهانی اول و حتی قبل از آن یعنی آغاز قرن بیستم بر می‌گردد. جنگ استقلال کوبا و جنگ بوئرها اولین اردوگاههای کار اجباری را به جهانیان هدیه کرد. جنگ جهانی اول شاهد نخستین استفاده از سلاحهای شیمیایی بود که متعاقب آن مردم را شوکه و وحشت زده کرد. اولین بمباران غیرنظامیان نیز در سال 1911 رخ داد که در آن ایتالیا مناطق غیرنظامی ترکیه را بمباران کرد.
این نویسنده ژاپنی ادامه می‌دهد: برای من بسیار روشنگر بود وقتی یک عکس قدیمی را در نشریه بارنز دیدم که در آن یک هلندی با دوچرخه‌اش در حال تماشای یک مکان نظامی بود که مورد هدف بمبهای آلمانها قرار گرفته بود و کل اماکن نظامی در حال سوختن بود. مضمون زیر نویس عکس این بود: "آیا این هلندی نمی ترسد که بوسیله آلمانها مورد هدف قرار گیرد؟ " جواب این است که خیر، تا وقتی که او در یک منطقه غیرنظامی ایستاده بود نمی ترسید.
بنا بر این مقاله، حقیقت این است که تا زمانی که چرچیل مناطق غیرنظامی آلمان را مورد هدف قرار نداده بود، مردم عادی مورد هدف آلمان قرار نگرفتند. با شروع بمباران سنگین شهرهای آلمان توسط انگلیسی‌ها، هیتلر هم مجبور شد تا به همان طریق تلافی کند. نباید فراموش کنیم که وحشیانه‌ترین حمله‌ای که تا به حال روی داده، بمباران شهرهای درسدن، هامبورگ، هیروشیما و ناکازاکی توسط نیروهای متفقین صورت گرفته که در آنها اماکن و افراد غیرنظامی به عمد در چندین نوبت مورد هدف قرار گرفتند. حتی افراد غیرنظامی که برای جمع‌آوری و دفن اجساد مردگان به خیابان ها رفته بودند نیز مورد هدف قرار گرفتند.
نویسنده در پایان به مسئله غزه باز می‌گردد و تاکید می‌کند: امروزه، غزه به مثابه یک اردوگاه کار اجباری بزرگی است که همچون شهر درسدن آلمان در جنگ جهانی دوم به منظور تخریب و نابودی کامل مورد هجمه قرار می گیرد. قساوت‌های جنگ‌های پیشین در مقایسه با آنچه که در حال حاضر تحت همان عنوان در غزه در حال رخ دادن است بسیار ناچیز و کم اهمیت است.
وی تاکید کرد: برای آن دسته از جنایاتی که توسط آلمانها و به دستور هیتلر صورت گرفت، نه تنها تحقیق بلکه نقد و حتی تردید درباره آنها نیز ممنوع است. در مجموع، هر گونه نشان از روشنگری خردگرایانه غربی توسط افکار هولوکاستی تحقیرشده است.