معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4573573
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
جناب رئیس‌جمهور به لحاظ شخصیتی دارای ویژگی‌هایی است که نه فقط در مقایسه با روسای جمهور سایرکشورها که حتی در بین رجال سیاسی سابق و لاحق نیز کم نظیر است.
احمدی نژاد را شخصی یافتیم که به شدت خود را معتقد به اسلام و ارزش‌های آن میداند. با نام و یاد خدا کلامش را آغاز و همواره فرج حضرت صاحب الامر (سلام و درود خدا بر او) را از خدا خواستار بوده و آرزوی شهادت در بین دو دست مبارک آن حضرت را طلب می‌کند.
اسلام را دینی برای همه اعصار و همه مکانها معرفی نموده و مدعی اداره جامعه جهانی است و حتی پیشنهاداتی را برای اداره بهتر جهان داده، میدهد و حتی خواهد داد.
سخنانش بیشتر جنبه جهانی دارد. بسیار علاقه‌مند به دخالت در اداره جهان است تا به زعم خویش ملت‌های مانده زیر یوغ استکبار و استثمار و استبداد (و مابقی مصدرهای باب استفعال) را نجات بخشد و مدال افتخار اسلام را بر سینه همه مظلومان جهان بنشاند.
شاید بتوان گفت، احمدی‌نژاد در کنار شخص اجرایی بودنش، به یک معنا خود را در لباس یک نظریه پرداز و تئوریسین نشانده و نشان داده است که بسیار به سخن گفتن و سخن جدید گفتن علاقه دارد. ضمن اینکه بسیار فعال و پرکار است و خود را وقف کار کرده است.
اما ای کاش کلام و سخنان یک انسان، تنها ملاکِ قضاوت بود و جهت نمره دادن به وی، دیگر نیازی به رفتار شناسی نمی‌بود.(که البته اینگونه نیست!)
اگر اندکی با نگاه موشکافانه به رفتار و اقوال او فارغ از شعارهای ناب و اصیلش نظری بیفکنیم به نتایج دیگری نیز خواهیم رسید.
موارد ذیل از ویژگی‌های رفتاری جناب رئیس جمهور است که از نظر نگارنده (با اطلاعات ناقص خود در زمینه جامعه شناسی) گذشته است:
1- احمدی نژاد مردی بسیار مطمئن، با اراده و دارای اعتماد به نفس بالاست که در همان ابتدای ورود، از «می‌شود، می‌توانیم» سخن گفت. هر عرصه‌ای چه داخلی و چه خارجی، از فرهنگ و ورزش و اقتصاد گرفته تا مسائل بین الملل همه و همه را محتاج و نیازمند راهنمایی و ارائه نظرات خود میداند و نوعی «احساس تکلیف» در هر زمینه‌ای در درونش موج می‌زند.
2- در داشتن افق و هدف، بسیار متعالی، مقدس، خوب و انقلابی است. آرزوهای بزرگ و زیبایی دارد، اما در برنامه، روش و ابزارهای رسیدن به آنها هرگز ابزارهای شناخته شده را نمی‌پذیرد و به قول خود دنبال راه اسلامی اجراست. این اعتقاد وی تاکنون نتایج مثبتی در امور مهم کشوری به همراه نداشته است.
3- بسیار سریع تصمیم می‌گیرد، به صورت کاملا چریکی و پارتیزانی؛ آنقدر سریع که تصمیماتش تا حدودی شتابزده‌اند. چون بسیار فعال است، دوست دارد آنچه که خود به آن پی می‌برد (در هر زمینه‌ای از اقتصاد و سیاست داخلی تا حضور در عرصه بین‌الملل) هر چه زودتر عملیاتی شود و در دالانهای تصمیم سازی و منتظر ماندن تا نظر دیگران گیر نکند.
4- نوع تفکر اجرایی در ذهن رئیس جمهور «تفکر زودبازده» است. همواره به دنبال اجرایی نمودن طرح‌هایی است که بازدهی و جواب آن زودتر مشخص شود. این نوع تفکر در سیاست‌های «بنگاه زود بازده» در اقتصاد، سهام عدالت، وام ازدواج، وام مسکن و... بسیار مشهود است. در حالی که در اداره جامعه همه چیز به هم مربوطند، چه اقداماتی که در کوتاه مدت اثرات خوب ولی در بلندمدت به ضرر فرهنگ و تمدن اسلامی تمام می‌شود.
5- به افرادی کار می‌سپارد و در دولتش اعتماد می‌کند که به وی و کار وی اعتقاد راسخ داشته باشند، «کابینه 70میلیونی» به بیانی درست می‌تواند باشد، اینکه اگر همه ملت معتقد به کار احمدی نژاد باشند، می‌توانند برای یک بار هم که شده در کابینه حضور یابند!
6- وی علاقه‌ای به کار گروهی و تعاون نشان نداده است. بیشتر روحیه تک روی در تصمیم‌گیری و اجرا نشان داده است و خود را تنها متولی و متصدی امور مملکت نشان داده است.
7- بر نتابیدن نظرات دیگران، نبود روحیه برخورد مناسب با نقد و انتقاد دیگران، متاسفانه تعریف درستی از «نقد منصفانه» در این دولت بیان نشد؛ به عبارتی حرفهایی که در مورد این دولت زده میشد یا در جرگه تعریف و تمجید قرار می‌گرفت و یا مصداق تخریب و لجن مالی نمودن بود. و به همین خاطر است که در سال‌های اولیه دولت تنها به نقدهای بسیار منصفانه و سازنده «حسین شریعتمداری» مدیر مسئول کیهان جایزه «بهترین نقد» تعلق گرفت.
احمدی نژاد را شخصی یافتیم که به شدت خود را معتقد به اسلام و ارزش‌های آن میداند. با نام و یاد خدا کلامش را آغاز و همواره فرج حضرت صاحب الامر (سلام و درود خدا بر او) را از خدا خواستار بوده و آرزوی شهادت در بین دو دست مبارک آن حضرت را طلب می‌کند.
اسلام را دینی برای همه اعصار و همه مکانها معرفی نموده و مدعی اداره جامعه جهانی است و حتی پیشنهاداتی را برای اداره بهتر جهان داده، میدهد و حتی خواهد داد.
سخنانش بیشتر جنبه جهانی دارد. بسیار علاقه‌مند به دخالت در اداره جهان است تا به زعم خویش ملت‌های مانده زیر یوغ استکبار و استثمار و استبداد (و مابقی مصدرهای باب استفعال) را نجات بخشد و مدال افتخار اسلام را بر سینه همه مظلومان جهان بنشاند.
شاید بتوان گفت، احمدی‌نژاد در کنار شخص اجرایی بودنش، به یک معنا خود را در لباس یک نظریه پرداز و تئوریسین نشانده و نشان داده است که بسیار به سخن گفتن و سخن جدید گفتن علاقه دارد. ضمن اینکه بسیار فعال و پرکار است و خود را وقف کار کرده است.
اما ای کاش کلام و سخنان یک انسان، تنها ملاکِ قضاوت بود و جهت نمره دادن به وی، دیگر نیازی به رفتار شناسی نمی‌بود.(که البته اینگونه نیست!)
اگر اندکی با نگاه موشکافانه به رفتار و اقوال او فارغ از شعارهای ناب و اصیلش نظری بیفکنیم به نتایج دیگری نیز خواهیم رسید.
موارد ذیل از ویژگی‌های رفتاری جناب رئیس جمهور است که از نظر نگارنده (با اطلاعات ناقص خود در زمینه جامعه شناسی) گذشته است:
1- احمدی نژاد مردی بسیار مطمئن، با اراده و دارای اعتماد به نفس بالاست که در همان ابتدای ورود، از «می‌شود، می‌توانیم» سخن گفت. هر عرصه‌ای چه داخلی و چه خارجی، از فرهنگ و ورزش و اقتصاد گرفته تا مسائل بین الملل همه و همه را محتاج و نیازمند راهنمایی و ارائه نظرات خود میداند و نوعی «احساس تکلیف» در هر زمینه‌ای در درونش موج می‌زند.
2- در داشتن افق و هدف، بسیار متعالی، مقدس، خوب و انقلابی است. آرزوهای بزرگ و زیبایی دارد، اما در برنامه، روش و ابزارهای رسیدن به آنها هرگز ابزارهای شناخته شده را نمی‌پذیرد و به قول خود دنبال راه اسلامی اجراست. این اعتقاد وی تاکنون نتایج مثبتی در امور مهم کشوری به همراه نداشته است.
3- بسیار سریع تصمیم می‌گیرد، به صورت کاملا چریکی و پارتیزانی؛ آنقدر سریع که تصمیماتش تا حدودی شتابزده‌اند. چون بسیار فعال است، دوست دارد آنچه که خود به آن پی می‌برد (در هر زمینه‌ای از اقتصاد و سیاست داخلی تا حضور در عرصه بین‌الملل) هر چه زودتر عملیاتی شود و در دالانهای تصمیم سازی و منتظر ماندن تا نظر دیگران گیر نکند.
4- نوع تفکر اجرایی در ذهن رئیس جمهور «تفکر زودبازده» است. همواره به دنبال اجرایی نمودن طرح‌هایی است که بازدهی و جواب آن زودتر مشخص شود. این نوع تفکر در سیاست‌های «بنگاه زود بازده» در اقتصاد، سهام عدالت، وام ازدواج، وام مسکن و... بسیار مشهود است. در حالی که در اداره جامعه همه چیز به هم مربوطند، چه اقداماتی که در کوتاه مدت اثرات خوب ولی در بلندمدت به ضرر فرهنگ و تمدن اسلامی تمام می‌شود.
5- به افرادی کار می‌سپارد و در دولتش اعتماد می‌کند که به وی و کار وی اعتقاد راسخ داشته باشند، «کابینه 70میلیونی» به بیانی درست می‌تواند باشد، اینکه اگر همه ملت معتقد به کار احمدی نژاد باشند، می‌توانند برای یک بار هم که شده در کابینه حضور یابند!
6- وی علاقه‌ای به کار گروهی و تعاون نشان نداده است. بیشتر روحیه تک روی در تصمیم‌گیری و اجرا نشان داده است و خود را تنها متولی و متصدی امور مملکت نشان داده است.
7- بر نتابیدن نظرات دیگران، نبود روحیه برخورد مناسب با نقد و انتقاد دیگران، متاسفانه تعریف درستی از «نقد منصفانه» در این دولت بیان نشد؛ به عبارتی حرفهایی که در مورد این دولت زده میشد یا در جرگه تعریف و تمجید قرار می‌گرفت و یا مصداق تخریب و لجن مالی نمودن بود. و به همین خاطر است که در سال‌های اولیه دولت تنها به نقدهای بسیار منصفانه و سازنده «حسین شریعتمداری» مدیر مسئول کیهان جایزه «بهترین نقد» تعلق گرفت.