تعداد بازدید : 4574065
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
کره شمالی ساعاتی پس از تصویب بیانیه تبعیضآمیز شورای امنیت در محکومیت اقدام این کشور در پرتاب ماهواره ارتباطی، اعلام کرد که از مذاکرات شش جانبه پکن کنارهگیری کرده و برنامههای متوقف شده هستهای خود را ازسر خواهد گرفت.
وزارت خارجه کره شمالی در بیانیهای که به سرعت به خبر اول رسانههای خبری و محافل سیاسی منطقه و جهان تبدیل شد، اعلام کرد: پیونگ یانگ این اقدام شورای امنیت را به شدت مردود میداند و در پاسخ به این اقدام، توان بازدارندگی هستهای خود را تقویت خواهد کرد و به هیچ وجه نیز نیازی به مذاکرات گروه شش جانبه درباره خلع سلاح هستهای نیست.
کره شمالی اعلام کرد که دیگر حاضر نیست در این مذاکرات شرکت کند و به هیچ یک از توافقهای حاصل شده در این مذاکرات پایبند نخواهد بود. کرهشمالی با تمام قوا برای دفاع از خود، بازدارندگی هستهایاش را تقویت خواهد کرد و اقدامات لازمرا برای احیای تاسیسات هستهای تعطیل شدهاش، انجام خواهد داد.
پیونگ یانگ در راستای توافق حاصله در مذاکرات فوریه 2007، گروه شش جانبه متشکل از دو کره، چین، آمریکا، ژاپن و روسیه، تاسیسات هستهای <یونگبیون> را که پلوتونیوم مورد نیاز در ساخت تسلیحات تولید میکرد، تعطیل کرد.
در همین حال ژاپن، کره جنوبی و آمریکا سه کشوری هستند که کره شمالی را به شدت در این زمینه تحت فشار قرار داده و هر سه از این بیانیه جدید در محکومیت اقدام پیونگ یانگ برای پرتاب ماهواره، استقبال کردهاند.
این در شرایطی است که کره شمالی نیز به ظاهر منتظر چنین تصمیمی بود و بلافاصله پس از صدور این بیانیه، کناره گیری این کشور از مذاکرات ششجانبه پکن را اعلام کرد.
از دیدگاه کره شمالی، هر کشوری حق دارد در زمینه علوم فضایی به اشکال صلحآمیز فعالیت کند و پرتاب ماهواره ارتباطی نیز در همین راستا بوده است.
در واقع، زمانی که کره شمالی خود را در معرض تهدیدهای نظامی آمریکا در شبه جزیره کره و تحریمهای ژاپن میبیند و در زمینه روابط با کره جنوبی نیز دچار تنشهایی است که مسبب آن را دولت جدید سئول میداند، بدیهی است در مسیر توسعه تواناییهای بازدارندگی خود گام بردارد.
به همین سبب، مقامهای کره شمالی اعلام کردهاند که همزمان با کناره گیری از مذاکرات شش جانبه، نیروی بازدارندگی هستهای خود را تقویت کرده و برنامههای متوقف شده را از سر میگیرند.
این روند را باید گام پسرفت در مذاکرات شش جانبه و ناکامی در گفتگوهایی دانست که 5 سال است جریان دارد و همچنان طرفین را درانتظار آیندهای مبهم نگهداشته است.
از سوی دیگر، چین و روسیه دوستان نزدیکتر کرهشمالی، هرچند به صدور چنین بیانیهای رای مثبت دادهاند، اما رهبران پکن و مسکو کوشیدهاند مواضع محتاطانهتری اتخاذ کرده و با تحریم و تنبیه کره شمالی به دلیل این پرتاب مخالفت کردهاند.
در همین ارتباط، سخنگوی وزارت خارجه چین گفت که کشورش با تحریم کره شمالی از سوی شورای امنیت سازمان ملل مخالف است.
خانم < جیانگ یو> تاکید کرد: هر اقدامی از سوی شورای امنیت باید صلح و ثبات در شبه جزیره کره را مد نظر قرار دهد.
در اظهارات سخنگوی وزارت خارجه چین که مشابه آن را <جانگ یه سویی> نماینده چین در سازمان ملل نیز مطرح کرده، آمده است : پکن موافق اعمال فشار و تحریمهای تازه علیه کره شمالی نیست.
به نظر میرسد کره شمالی با توجه به این بیانیه، فعالیتهای خود را در زمینه علوم فضایی با مانع مواجه میبیند.
با وجود این قطعنامه، اکنون کره شمالی به این نتیجه رسیده است کههر فعالیتی در این کشور ولو در زمینه توسعه علوم و فنون، میتواند از سوی قدرتهایی چون آمریکا، ژاپن و کره جنوبی با مخالفت مواجه شود.
در این شرایط بهطور طبیعی کره شمالی نیز مذاکرات با این طرفها را بیثمر دانسته و از این مذاکرات چیزی جز محروم شدن ازحقوق حقه خود استنباط نمیکند.
با این تفسیر، در آینده نزدیک این احتمال میرود که کره شمالی فعالیتهای معلق هستهای را از سرگرفته و برای پرتابهای بیشتر آماده شود.
آگاهان سیاسی بر این باورند که باتوجه به این اقدام شورای امنیت و واکنش کره شمالی، برگزاری دور تازهای از مذاکرات شش جانبه پکن درباره مساله هستهای کره شمالی در هالهای از ابهام فرو رفته و بعید استطرفهای ذیربط در ماههای آتی، شاهد برگزاری این نشست باشند.
آمریکا، روسیه، ژاپن، چین و دوکره، اعضای مذاکرات شش جانبه را تشکیل میدهند.
نگرانی چینیها
در چنین شرایطی، کارشناس موسسه <بروکینگز> خاطرنشان کرد: چینیها بیش از خطر سلاحهای اتمی کره شمالی، نگران به خطر افتادن ثبات در شبه جزیره کره هستند.
<مایکل اوهانلون> در مصاحبه با این شبکه گفت که در حال حاضر ما گزینه قابل اعتنایی در قبال کره شمالی نداریم؛ در واقع آنچه کره شمالی انجام داده است، گامی به عقب به شمار میآید و کرهایها باوجود روی کار آمدن رئیسجمهوری جدید آمریکا، ترجیح دادهاند همچنان روابط دو کشور بد بماند. وقتی چرایی این مسئله را بررسی کنیم، میتوانیم بهترین گزینههایی را که در حال حاضر آمریکا در اختیار دارد، بدانیم. کرهایها از این روابط بد بهره میگیرند زیرا این امر باعث شکاف بین آمریکا، چین و روسیه میشود. چین و روسیه ترجیح میدهند با کره شمالی روابط نرم تری داشته باشند و وقتی کره ایها چنین کاری میکنند، موضع آمریکا تندتر میشود و این امر در برابر موضع چینیها که برخورد نرمتر را ترجیح میدهند، قرار میگیرد و کره ایها از این مسئله به سود خود استفاده میکنند. از این رو آمریکا باید در موضع خود کمی خویشتنداری به خرج دهد و تاکنون نیز این کار را کرده است. در حال حاضر فشار اقتصادی تنها اهرمی است که میتوانیم با آن به کرهایها فشار آوریم، البته وقتی صحبت از تحریم در سازمان ملل متحد پیش میآید، باید توجه داشت که این چینیها هستند که کرهایها را سر پا نگهداشتهاند از این رو فشار را باید متوجه فشارهای اقتصادی کنیم و کرهایها و چینیها را زیر فشار قرار دهیم.
اوهانلون درباره نگرانی چینیها از فشار زیاد به کره شمالی، گفت: در حال حاضر چینیها از این نگرانند که هرگونه فشار به کره شمالی، ممکن است باعث فروپاشی اقتصادی و سیاسی این کشور شود و این امر باعث هجوم پناهندگان و احتمال ورود نیروهای آمریکایی و کره جنوبی به خاک کره شمالی برای ثبات بخشیدن و متحد کردن دو کره شود. این رویدادی است که آنان نمیخواهند روی دهد. چینیها به اندازه آمریکا چندان نگران سلاحهای اتمی کره شمالی نیستند و بیشتر ترجیح میدهند ثبات در منطقه برقرار شود و اگر هم فشاری به کره شمالی وارد میشود، مناسب باشد. کره ایها بیش از هر زمان دیگر غیر عادی شدهاند و اگر واشنگتن دست به ساقط کردن موشک کره شمالی میزد، میتوانست بهانهای برای مشکلآفرینیهایی باشد که کره شمالی عامل آن بود. امید من این است که اگر ما کار خود را خوب انجام دهیم، کرهایها در آینده بیش از پیش منزوی میشوند و در مییابند که یا باید واقع گرایانه برخورد کنند و یا خطر افزایش فشار از جانب کشورهایی مانند چین را نیز به جان بخرند.