تپه باباجان گنجينه‌اي از ميراث کهن ايران

این محوطه تاریخى از یک تپه مرکزى و چندین تپه در غرب و شرق تشکیل شد که تا کنون تنها تپه مرکزى و شرقى آن مورد بررسى باستان شناسى قرار گرفته است .

نخستین بار خانم گلر گاف مید از دانشگاه لندن در فاصله سالهاى 1344 تا 1347 این اثر تاریخى مورد کاوش قرار داد که درنتیجه آن چهار دوره تاریخى و پیش از تاریخ مربوط به دوره هاى ماد ، هخامنشیان ،قرن نهم تا هشتم قبل از میلاد و هزاره سوم قبل از میلاد در آن شناسایى شد .

در این کاوش ها دهها اثر شامل ظروف سفالى و سفالینه ها ،اسکلت اسبهاى مدفون شده ،اشیاء مفرغى ، و مجموعه اى از دسته ها ، شیرهاى لوله اى و کوزه ها با طرح و شکل هاى مختلف به دست آمد که هریک گوشه اى از فرهنگ و تمدن ایران را درهزاره هاى پیش از میلاد هویدا کرد.

وجود ابنیه بزرگ در تپه باباجان از اهمیت سوق الجیشى این منطقه در هزاره اول قبل از میلاد حکایت دارد و گواه این است که این تپه مرکز ادارى و مقر روساى محلى بوده است .

در این کاوش ها همچنین فرضیه کوچ ساکنان فلات ایران تایید و مشخص شد که ساکنان این ناحیه دردو سده نهم و هشتم پیش از میلاد مهاجران آریاییهاى بوده اند که از شمال متوجه لرستان شده و در ده کوچکى از خانه هاى کوچک سنگى در دامنه تپه باباجان مستقر شده اند .

در این کاوش ها همچنین نخستین آجرهاى منقوش فلات ایران به دست آمد که در حال حاضر دو نمونه از آن در موزه هاى اشمولین و بریتانیاى انگلستان و تعدادى نیز در موزه ملى ایران نگهدارى مى شود

(0) نظر

دسته ها : فرهنگی

سه شنبه 1388/2/8 9:36