معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4578838
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
آنچه تا به حال درباره برگزاری همایش‌ها و سمینارهای بی‌حاصل بعضا دولتی در رسانه‌ها مطرح شده، بیشتر در حد کلی‌گویی بوده و از آمار و ارقام ملموس، خالی است. به همین دلیل، شاید کمتر سراغ داشته باشیم که شهروندان بدانند یک همایش برای بیت‌المالی که متعلق به آنان هم هست، چقدر هزینه می‌تراشد و مهم‌تر آن که فایده و سود و بهره این همایش‌ها برای شهروندان و کشور چیست.
لذا به نظر می‌رسد بازخوانی میدانی هزینه‌های برگزاری همایش‌هابا استناد به ارقامی که براحتی از طریق چند مراجعه و پرس‌وجوی ساده قابل دسترسی است؛ در سالی که سال اصلاح الگوی مصرف نامیده شده، اهمیت ویژه‌ای دارد. چرا که توجه به آن می‌تواند دست‌کم برخی دستگاه‌ها را از برگزاری همایش‌های بیهوده در سال‌جاری منصرف و پول صرفه‌جویی شده را صرف کارهای متعدد و ضروری بر زمین مانده کشور کند. اگر فقط یک سال هم این چنین شود، باز در حد خود ارزشمند است.
سالن‌های تهران
قبل از برگزاری هر سمینار، دستگاه مربوطه باید سراغ رزرو سالن مناسبی برود؛ سالنی که حداقل گنجایش 500 تا 800 نفر را داشته باشد، چرا که در پای سخنان فلان مدیر یا مسوول باید تعداد مکفی شنونده حاضر باشد. سالن باید سن و جایگاه مناسب سخنرانی هم داشته باشد تا تقدیرها و جوایز در فضایی باشکوه اهدا شود. نورپردازی، صدای مناسب، دکور، گل‌آرایی، پیش‌بینی تابلوها و استندهای تبلیغاتی مناسب و خلاصه هر چه فضا را برای برگزاری آبرومند همایش مهیا کند، باید وجود داشته باشد. گشتی در تهران نشان می‌دهد مکان‌های این‌چنینی که مطابق با استانداردهای سنگین و رنگین و در شأن سمینار باشد، زیاد نیست. تالار بزرگ کشور، مرکز همایش‌های بین‌المللی ، مرکز همایش‌های قوه قضاییه در پل رومی، مرکز تازه‌ساز همایش‌های میلاد، مجموعه اریکه ایرانیان، سالن اجلاس سران کنفرانس اسلامی، مرکز همایش‌های رازی، مرکز همایش‌های وزارت خارجه، چند هتل بزرگ مانند هتل استقلال، هتل هما، هتل انقلاب، هتل لاله، هتل المپیک، چند تالار بزرگ چون تالار وحدت، تالا رودکی و سرانجام چند فرهنگسرای آبرومند چون فرهنگسرای نیاوران.
اینها مکان‌هایی هستند که خدمات استاندارد و به اصطلاح در شأن سمینارها و همایش‌های دولتی را ارائه می‌کنند. حالا فرض کنید شما به عنوان نماینده یک دستگاه دولتی می‌خواهید برای بازدید و رزرو جا به چند مکان از فهرست یادشده مراجعه کنید. سالنی را در نظر بگیرید با گنجایش حدود 800 نفر بعلاوه چند سالن جنبی کوچک‌تر به همراه رستوران و پذیرایی میان وعده روزگاهی و عصرگاهی که در کنار دارد. این مرکز خدمات فیلمبرداری و صدابرداری و نورپردازی مداربسته، گل‌آرایی، تغییر دکور سن و عکاسی ارائه می‌کند.
اتاق مخصوص خبرنگاران و خدمات ویژه تشریفات چون اتاق وی.آی.پی و سالن جنبی مخصوص برگزاری نمایشگاه نیز از دیگر مزیت‌های آن است که خدماتش را کیفی و متناسب استاندارد می‌سازد. هم‌اکنون که تقویم رزرو این سالن تا شهریور 88 پر است، تازه اگر زمان مناسب خالی گیر بیاورید برای دریافت تمام خدمات یادشده در یک روز حدود 100میلیون تومان باید بپردازید. تازه هزینه غذا هم جداگانه است. حداقل هزینه غذا به ازای هر نفر 15 هزار تومان است که اگر فقط ظرفیت سالن اصلی یعنی 800 نفر بخواهند یک وعده غذا بخورند، سازمان باید 12میلیون تومان جداگانه بپردازد.
به سالن دوم سر می‌زنیم؛ مرکز همایش‌های بین‌المللی میلاد در کنار برج میلاد و حاشیه بزرگراه همت. سالن اصلی این مرکز گنجایش 1500 نفر را دارد، تازه هنوز بسیاری از بخش‌های آن درست و حسابی تکمیل نشده است. اما با همین وضعیت و با ارائه تمامی خدمات موردنیاز یادشده برای یک روز کامل 120میلیون تومان درخواست می‌کند که البته تهیه و سرو غذا برای هر نفر 20 هزار تومان در کف قیمت است.
سالن سوم اجلاس سران کنفرانس اسلامی در ولنجک، کمی دورتر از حاشیه اتوبان چمران است. سالن اصلی با بالکن گنجایش 3000 نفر را دارد و هزینه رزرو فقط همان سالن اصلی 200 میلیون تومان برای یک روز. هزینه غذا هر نفر 20 هزار تومان و سرجمع خدمات جانبی مورد درخواست چون ترانسفر از محل در اصلی به سوی سالن اصلی، گل‌آرایی، چاپ استند و بنر، فیلمبرداری داخلی، اتاق انتظار مقامات و پذیرایی میان وعده به تناسب افراد در یک پکیج 20 میلیون تومانی عرضه می‌شود. یعنی حداقل هزینه برگزاری سمینار در این مکان بدون غذا 220 میلیون تومان آب می‌خورد.در مجموعه اریکه ایرانیان که بتازگی در سعادت‌آباد تهران افتتاح شده نیز هزینه رزرو سالن اصلی حداکثر 500 نفری برای یک روز 40 میلیون تومان است که هزینه‌های جانبی بر آن افزوده می‌شود.
هزینه غذا به ازای هر نفر 25 هزار تومان و پکیج خدمات جانبی به ازای هر نفر 100 هزار تومان است. تازه این مکان با تمام دکور و نمای آبرومندی که دارد به علت چندمنظوره بودن و محل نمایش فیلم و نداشتن سن بزرگ و اتاق وی.آی.پی چندان مورد استقبال دولتی‌ها نیست، اما باز هم برگزاری یک همایش 500 نفری در آن با احتساب غذا حدود 80میلیون تومان آب می‌خورد.
هزینه‌های خارج از سالن
با این حال فهرست هزینه‌های برگزاری یک سمینار در همین نقطه تمام نمی‌شود. چرا که هنوز هزینه‌های خارج از سالن همایش باقی است. این هزینه‌ها عبارتند از: استخدام نیروهای اجرایی برای پذیرایی، راهنمایی، نصب دکور، خدمات و سایر امورات. چاپ بروشور، بنر، پوستر، کاتالوگ، سربرگ و سایر مواد چاپی لازم، خرید هدایای تبلیغاتی چون کیف و خودکار و ساعت مچی و غیره، هزینه گروه احتمالی سرود یا نمایش و تهیه و ساخت تیزر یا فیلم همایش و پخش به طور رپورتاژآگهی از رسانه‌ها که این روزها بدجور مد شده است.
طبق محاسبات صورت گرفته توسط کارپرداز یکی از سالن‌های برگزاری همایش پایتخت که این‌گونه خدمات را نیز به مشتری عرضه می‌کرد، به ازای هر نفر، 100 هزار تومان هزینه‌های جانبی هر همایش است که البته این رقم کف است. در این صورت برای برگزاری بخش دوم یک همایش مثلا 500 نفره باید علاوه بر پول سالن و خورد و خوراک و غیره، 50 میلیون تومان نیز برای تشریفات و هدایا و بروشور گزارش کار و غیره هزینه شود....
محاسبات نهایی
حالا شاید بتوان هزینه متوسط برگزاری یک همایش کاملا معمولی نصف روزه 800 نفره را که به ناهار یا شام ختم شود، محاسبه کرد: سالن 100میلیون تومان بعلاوه 12 میلیون تومان غذا و 80میلیون تومان هزینه‌های جانبی، رقم 192 میلیون تومان را به عنوان رقم کف و حداقلی به دست می‌دهد.
به خاطر داشته باشید این رقم برای یک همایش کاملا داخلی است و فرض بر این است که تمام مدعوین از تهران در همایش حضور یابند و پول احتمالی بلیت رفت و برگشت هواپیما برای عزیمت مهمانان از سایر نقاط ایران پرداخت نشود. مدل محاسباتی ما شامل همایش‌های بین‌المللی هم نمی‌شود که بلیت رفت و برگشت خارجی و اقامت در هتل‌های چند ستاره و گردش‌های پرخرج توریستی یا هدایای گرانقیمت مانند صنایع دستی یا قالیچه و زعفران جزو جدایی‌ناپذیر آن محسوب می‌شود، می‌بینیم که 192 میلیون تومانی که مورد محاسبه قرار گرفته در برابر ارقام حداکثری تا چه حد کوچک و بی‌کلاس است...
قطعا کارشناسان اقتصادی حذف همایش‌های عمدتا بی‌مصرف را یکی از راهکارها برای تحقق اهداف سال اصلاح الگوی مصرف یادآوری می‌کنند.
به گفته آنان، اکثر این همایش‌ها، دستاورد خاصی را به دنبال ندارد و ماترکی جز یک کتاب خلاصه مقالات که مطالعه نشده در گوشه کتابخانه‌ای خاک می‌خورد، در بر نخواهد داشت. البته همایش‌ها و سمینارهای اجرایی و مفید از این قاعده مستثناست اما چشمان با انصاف گواهی می‌دهند که چقدر از سمینارها و همایش‌های دولتی غیرضرور و بی‌مصرف است....
لذا به نظر می‌رسد بازخوانی میدانی هزینه‌های برگزاری همایش‌هابا استناد به ارقامی که براحتی از طریق چند مراجعه و پرس‌وجوی ساده قابل دسترسی است؛ در سالی که سال اصلاح الگوی مصرف نامیده شده، اهمیت ویژه‌ای دارد. چرا که توجه به آن می‌تواند دست‌کم برخی دستگاه‌ها را از برگزاری همایش‌های بیهوده در سال‌جاری منصرف و پول صرفه‌جویی شده را صرف کارهای متعدد و ضروری بر زمین مانده کشور کند. اگر فقط یک سال هم این چنین شود، باز در حد خود ارزشمند است.
سالن‌های تهران
قبل از برگزاری هر سمینار، دستگاه مربوطه باید سراغ رزرو سالن مناسبی برود؛ سالنی که حداقل گنجایش 500 تا 800 نفر را داشته باشد، چرا که در پای سخنان فلان مدیر یا مسوول باید تعداد مکفی شنونده حاضر باشد. سالن باید سن و جایگاه مناسب سخنرانی هم داشته باشد تا تقدیرها و جوایز در فضایی باشکوه اهدا شود. نورپردازی، صدای مناسب، دکور، گل‌آرایی، پیش‌بینی تابلوها و استندهای تبلیغاتی مناسب و خلاصه هر چه فضا را برای برگزاری آبرومند همایش مهیا کند، باید وجود داشته باشد. گشتی در تهران نشان می‌دهد مکان‌های این‌چنینی که مطابق با استانداردهای سنگین و رنگین و در شأن سمینار باشد، زیاد نیست. تالار بزرگ کشور، مرکز همایش‌های بین‌المللی ، مرکز همایش‌های قوه قضاییه در پل رومی، مرکز تازه‌ساز همایش‌های میلاد، مجموعه اریکه ایرانیان، سالن اجلاس سران کنفرانس اسلامی، مرکز همایش‌های رازی، مرکز همایش‌های وزارت خارجه، چند هتل بزرگ مانند هتل استقلال، هتل هما، هتل انقلاب، هتل لاله، هتل المپیک، چند تالار بزرگ چون تالار وحدت، تالا رودکی و سرانجام چند فرهنگسرای آبرومند چون فرهنگسرای نیاوران.
اینها مکان‌هایی هستند که خدمات استاندارد و به اصطلاح در شأن سمینارها و همایش‌های دولتی را ارائه می‌کنند. حالا فرض کنید شما به عنوان نماینده یک دستگاه دولتی می‌خواهید برای بازدید و رزرو جا به چند مکان از فهرست یادشده مراجعه کنید. سالنی را در نظر بگیرید با گنجایش حدود 800 نفر بعلاوه چند سالن جنبی کوچک‌تر به همراه رستوران و پذیرایی میان وعده روزگاهی و عصرگاهی که در کنار دارد. این مرکز خدمات فیلمبرداری و صدابرداری و نورپردازی مداربسته، گل‌آرایی، تغییر دکور سن و عکاسی ارائه می‌کند.
اتاق مخصوص خبرنگاران و خدمات ویژه تشریفات چون اتاق وی.آی.پی و سالن جنبی مخصوص برگزاری نمایشگاه نیز از دیگر مزیت‌های آن است که خدماتش را کیفی و متناسب استاندارد می‌سازد. هم‌اکنون که تقویم رزرو این سالن تا شهریور 88 پر است، تازه اگر زمان مناسب خالی گیر بیاورید برای دریافت تمام خدمات یادشده در یک روز حدود 100میلیون تومان باید بپردازید. تازه هزینه غذا هم جداگانه است. حداقل هزینه غذا به ازای هر نفر 15 هزار تومان است که اگر فقط ظرفیت سالن اصلی یعنی 800 نفر بخواهند یک وعده غذا بخورند، سازمان باید 12میلیون تومان جداگانه بپردازد.
به سالن دوم سر می‌زنیم؛ مرکز همایش‌های بین‌المللی میلاد در کنار برج میلاد و حاشیه بزرگراه همت. سالن اصلی این مرکز گنجایش 1500 نفر را دارد، تازه هنوز بسیاری از بخش‌های آن درست و حسابی تکمیل نشده است. اما با همین وضعیت و با ارائه تمامی خدمات موردنیاز یادشده برای یک روز کامل 120میلیون تومان درخواست می‌کند که البته تهیه و سرو غذا برای هر نفر 20 هزار تومان در کف قیمت است.
سالن سوم اجلاس سران کنفرانس اسلامی در ولنجک، کمی دورتر از حاشیه اتوبان چمران است. سالن اصلی با بالکن گنجایش 3000 نفر را دارد و هزینه رزرو فقط همان سالن اصلی 200 میلیون تومان برای یک روز. هزینه غذا هر نفر 20 هزار تومان و سرجمع خدمات جانبی مورد درخواست چون ترانسفر از محل در اصلی به سوی سالن اصلی، گل‌آرایی، چاپ استند و بنر، فیلمبرداری داخلی، اتاق انتظار مقامات و پذیرایی میان وعده به تناسب افراد در یک پکیج 20 میلیون تومانی عرضه می‌شود. یعنی حداقل هزینه برگزاری سمینار در این مکان بدون غذا 220 میلیون تومان آب می‌خورد.در مجموعه اریکه ایرانیان که بتازگی در سعادت‌آباد تهران افتتاح شده نیز هزینه رزرو سالن اصلی حداکثر 500 نفری برای یک روز 40 میلیون تومان است که هزینه‌های جانبی بر آن افزوده می‌شود.
هزینه غذا به ازای هر نفر 25 هزار تومان و پکیج خدمات جانبی به ازای هر نفر 100 هزار تومان است. تازه این مکان با تمام دکور و نمای آبرومندی که دارد به علت چندمنظوره بودن و محل نمایش فیلم و نداشتن سن بزرگ و اتاق وی.آی.پی چندان مورد استقبال دولتی‌ها نیست، اما باز هم برگزاری یک همایش 500 نفری در آن با احتساب غذا حدود 80میلیون تومان آب می‌خورد.
هزینه‌های خارج از سالن
با این حال فهرست هزینه‌های برگزاری یک سمینار در همین نقطه تمام نمی‌شود. چرا که هنوز هزینه‌های خارج از سالن همایش باقی است. این هزینه‌ها عبارتند از: استخدام نیروهای اجرایی برای پذیرایی، راهنمایی، نصب دکور، خدمات و سایر امورات. چاپ بروشور، بنر، پوستر، کاتالوگ، سربرگ و سایر مواد چاپی لازم، خرید هدایای تبلیغاتی چون کیف و خودکار و ساعت مچی و غیره، هزینه گروه احتمالی سرود یا نمایش و تهیه و ساخت تیزر یا فیلم همایش و پخش به طور رپورتاژآگهی از رسانه‌ها که این روزها بدجور مد شده است.
طبق محاسبات صورت گرفته توسط کارپرداز یکی از سالن‌های برگزاری همایش پایتخت که این‌گونه خدمات را نیز به مشتری عرضه می‌کرد، به ازای هر نفر، 100 هزار تومان هزینه‌های جانبی هر همایش است که البته این رقم کف است. در این صورت برای برگزاری بخش دوم یک همایش مثلا 500 نفره باید علاوه بر پول سالن و خورد و خوراک و غیره، 50 میلیون تومان نیز برای تشریفات و هدایا و بروشور گزارش کار و غیره هزینه شود....
محاسبات نهایی
حالا شاید بتوان هزینه متوسط برگزاری یک همایش کاملا معمولی نصف روزه 800 نفره را که به ناهار یا شام ختم شود، محاسبه کرد: سالن 100میلیون تومان بعلاوه 12 میلیون تومان غذا و 80میلیون تومان هزینه‌های جانبی، رقم 192 میلیون تومان را به عنوان رقم کف و حداقلی به دست می‌دهد.
به خاطر داشته باشید این رقم برای یک همایش کاملا داخلی است و فرض بر این است که تمام مدعوین از تهران در همایش حضور یابند و پول احتمالی بلیت رفت و برگشت هواپیما برای عزیمت مهمانان از سایر نقاط ایران پرداخت نشود. مدل محاسباتی ما شامل همایش‌های بین‌المللی هم نمی‌شود که بلیت رفت و برگشت خارجی و اقامت در هتل‌های چند ستاره و گردش‌های پرخرج توریستی یا هدایای گرانقیمت مانند صنایع دستی یا قالیچه و زعفران جزو جدایی‌ناپذیر آن محسوب می‌شود، می‌بینیم که 192 میلیون تومانی که مورد محاسبه قرار گرفته در برابر ارقام حداکثری تا چه حد کوچک و بی‌کلاس است...
قطعا کارشناسان اقتصادی حذف همایش‌های عمدتا بی‌مصرف را یکی از راهکارها برای تحقق اهداف سال اصلاح الگوی مصرف یادآوری می‌کنند.
به گفته آنان، اکثر این همایش‌ها، دستاورد خاصی را به دنبال ندارد و ماترکی جز یک کتاب خلاصه مقالات که مطالعه نشده در گوشه کتابخانه‌ای خاک می‌خورد، در بر نخواهد داشت. البته همایش‌ها و سمینارهای اجرایی و مفید از این قاعده مستثناست اما چشمان با انصاف گواهی می‌دهند که چقدر از سمینارها و همایش‌های دولتی غیرضرور و بی‌مصرف است....