پیام مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی در ایام فاطمیه

بسم الله الرحمن الرحيم
الحمدلله ربّ العالمين والصّلاة والسّلام على سيّدنا محمّد و آله الطاهرين سيّما الصدّيقة الشهيدة فاطمة الزهراء واللعن على أعدائهم اجمعين.
اين ايّام مصادف است با شهادت بزرگترين بانوى جهان اسلام حضرت فاطمه زهرا؛ آن حقيقت، گوهرى است كه تاكنون ابعاد وجودىاش براى اهل فكر و بصيرت به صورت صحيح و دقيق روشن نگشته است و او را فاطمه گفتهاند؛ زيرا كه خلق از كنه معرفت او محرومند.(1) ذاتى كه از غضب او پيامبر (صلى الله عليه و آله) و حق تعالى غضب مىكنند و از رضايت او خشنود مىگردند.(2)
حقيقتى كه مىتوان گفت علاوه بر اين كه محور اهل كساء است،(3) محور اصلى اهلبيت در آيه تطهير است(4) و از شعاع وجودى او اراده حقّ تعالى بر إذهاب رجس و تطهير آنان تعلّق گرفت.
ما كه اكنون مفتخر به پيروى از آن بانوى گرامى و فرزندان معصوم وى هستيم، بايد در شرايط كنونى آگاهى بيشتر نسبت به افكار و انديشهها و دستورالعملهاى آنان داشته باشيم و مبادا در انجام وظايف خود كوتاهى نماييم. لازم است علماى بلاد و خطباى محترم علاوه بر آن كه مجالس عزادارى را هر چه با شكوهتر انجام مىدهند، ابعاد معنوى و علمى آن حضرت را مورد توجّه خاص قرار دهند و بحمدالله مكتب تشيّع مشحون از استدلال و منطق است و اهل انصاف و تدبّر به راحتى در برابر آن خضوع مىنمايند.
دشمن، امروزه به خوبى دريافته است كه براى تهى نمودن اين ملّت و سيطره بر امور آنان، بايد آنچه را كه تجلّى اعتقادات و ايمان مردم است، خاموش و كم رنگ سازد، روزى با جهالت تامّ و تمام، گريه و عزادارى بر حضرت سيّدالشهداء(عليه السلام) را امرى لغو، و مورد شبهه قرار داده و روزى در شهادت فاطمه زهرا عليهاالسلام ترديد مىكند؛ در حالى كه اين امر از واضحات تاريخ اسلام است.
معاندان بدانند اگر به خيال خود در شهادت آن حضرت شبههاى را القاء كنند، هرگز نمىتوانند در مظلوميّت ايشان و ستمهايى كه بعد از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) به ايشان وارد شد(5)، خدشهاى را تصوّر نمايند؛ عمر كوتاه وى، خطبه آتشين و سراسر استدلالى او در مسجدالنّبى(صلى الله عليه و آله)(6)،گريههاى شبانه روزى ايشان(7) و دفاع محكم آن حضرت از حريم ولايت(8)، همه ادلّه روشنى بر مظلوميّت آن بانو است و از اين جهت، جهان اسلام در مظلوميّت او و شوهرش هميشه عزادار و سوگوار است.
انقلاب اسلامى، از توجه خاصّ ملّت ايران به همين ايّام، نشأت گرفت و امروزه بهترين عامل براى حفظ و تداوم آن، اهميّت دادن به چنين ايّامى است؛ لازم است مؤمنين و پيروان اهلبيت (عليهم السلام) به ايّام فاطميّه بيش از گذشته اهتمام ورزيده و نگذارند اين حادثه ناگوار در لابلاى حوادث ديگر كم رنگ شود؛ و خصوصاً روز سوّم جمادى الثّانى كه از طرف دولت جمهورى اسلامى تعطيل عمومى اعلام شده است را مورد عنايت خاص قرار دهند. باشد كه آن حضرت را كه مادر فرهنگ تشيّع است، در اين راه همراهى نماييم و در روز قيامت مورد شفاعت خاص ايشان و اولاد طاهرينش قرار گيريم.مدّتى است مطالبى عارى از حقيقت و كاشف از عناد و لجاج در مورد ايشان گفته يا نوشته مىشود كه وجدان هر منصف و علاقمند به حقيقت را جريحهدار مىسازد. صحيح است كه مسأله وحدت مورد تاکید
معمار بزرگ انقلاب اسلامى حضرت امام خمينى (قدس سره) بود؛ امّا مقصود آن حضرت اين نبود كه شيعه از مبانى اعتقادى متقن و محكم خويش دست بردارد و شاهد كذب و دروغ حتّى نسبت به فاطمه زهرا عليهاالسلام باشد؛ بلكه به وضوح مقصود ايشان اين بود كه مسلمين عموماً در برابر دشمنان اسلام، ابرقدرت جهانى متحد شوند تا دشمن نتواند در حقيقت اسلام رخنه ايجاد نمايد.
اينك بر شيعيان و پيروان اهلبيت عليهم السلام است كه دوشنبه روز سوّم جمادى الثانى را كه برحسب روايات صحيحه مصادف با شهادت آن حضرت بوده را هر چه باشكوهتر عزادارى نمايند و مجالس و محافل آن حضرت را كمّاً و كيفاً رونق بخشيده، و با دستجات عزادار در كوچهها و خيابانها ظاهر شوند تا فى الجمله حقّ آن شهيده را ادا كرده باشيم. پيدا است كه بى تفاوتى در اين رابطه آثار منفى نگران كننده در پيش خواهد داشت.(9)
والسّلام على جميع إخواننا المؤمنين و رحمة الله و بركاته.
محمّد فاضل لنكرانى
30/5/80