((حکایت از شیخ سعدی))

هرگز از دور زمان ننالیده بودم و روی از گردش آسمان در هم نکشیده ، مگر وقتی که پایم برهنه بود و استطاعت پای پوشی نداشتم ، بجامع کوفه در آمدم دلتنگ ، یکی را دیدم که پای نداشت سپاس نعمت حق بجای آوردم و بر بی کفشی صبر کردم.

مرغ بریان بچشم مردم سیر

                        کمتر از برگ تره برخوانست

وانکه را دستگاه و قوت نیست

                        شلغم پخته مرغ بریان است