تعداد بازدید : 318705
تعداد نوشته ها : 585
تعداد نظرات : 45
روزنامه «جام‌جم» در مطلبی نوشت: صدای بوق ممتد خودروها یک لحظه قطع نمی‌شود. حالا دیگر اعتراض رانندگان به داد و فریاد تبدیل شده. یکی از آنها در حالی که تا کمر از پنجره ماشینش بیرون آمده، با لحنی نه چندان مؤدبانه می‌گوید: برو دیگه، مگه نمی‌بینی چه ترافیکی درست کردی! رانندگی بلد نیستی، مجبوری بیای تو خیابون.
اما راننده جوان خودرو جلویی که کاملا دست و پایش را گم کرده، هر چه استارت می‌زند ماشینش روشن نمی‌شود. او همچنان مستأصل در تلاش است همه آموزش‌هایی را که از مربی‌اش فراگرفته، پیاده کند تا شاید بتواند از این مهلکه به سلامت بیرون رود.
حتما شما نیز تاکنون هنگام رانندگی در خیابان‌ها و معابر شلوغ شهرمان، بارها شاهد این صحنه بوده‌اید که خودرویی که راننده آن مهارت و تجربه کافی در رانندگی نداشته، به دلیل ناتوایی در واکنش بموقع در شرایط ترافیکی علاوه بر ایجاد تنش روانی برای خود، موجب بروز ترافیک سنگین و کندی رفت‌وآمد دیگر خودروها در آن گذرگاه شده است.
آنچه از رفتار ترافیکی این دسته از رانندگان مشهود است، این است که آنها با داشتن گواهینامه هنوز مهارت و توانایی لازم را برای رانندگی در خیابان‌ها و معابر ندارند؛ خیابان‌هایی لبریز از خودرو که رانندگی در آن گاه برای رانندگان حرفه‌ای چندین ساله بسیار دشوار و عذاب‌آور بوده، چه برسد به رانندگان تازه‌کاری که هنوز یک سالی از خشک شدن مهر گواهینامه‌شان نگذشته است.
اما به راستی مشکل از کجاست؟ آیا مشکل به عدم آموزش دقیق و مؤثر مربیان آموزشگاههای رانندگی به هنرجویان باز می‌گردد یا به برخوردار نبودن برخی از رانندگان تازه‌کار و جوان از جوهره استعداد و توانایی ذاتی که موجب فراگیری مطلوب آموزش رانندگی می‌شود؟ آیا کم بودن ساعات آموزش اجباری رانندگی نسبت به دیگر کشورها را می‌توان عاملی در پایین بودن سطح کیفیت رانندگی در رانندگان تازه کار دانست؟
افزایش آموزشگاههای رانندگی و به تبع آن حضور خودروهایی که برای تعلیم رانندگی به هنرجویان، خیابان‌ها و معابر شلوغ و پر رفت‌وآمد شهر را بالا و پایین می‌کنند، نارضایتی بسیاری از شهروندان بویژه رانندگان را درپی داشته است.
اغلب رانندگان معتقدند، افراد تحت تعلیم که با خودروهای آموزشگاه‌ها با سرعتی کند در خیابان‌های پر رفت و آمد، رانندگی می‌کنند یا رانندگانی که به تازگی موفق به گرفتن گواهینامه شده‌اند، علاوه بر ایجاد اختلال در رفت‌و آمد خودروها، موجب تشدید ترافیک معابر می‌شوند.
به باور برخی شهروندان، رانندگی کردن برخی رانندگان کم تجربه‌ای که هنوز مهارت کافی ندارند، احتمال بروز خطرات و تصادفات را برای دیگر رانندگان بیشتر می‌کنند.
مدیران مراکز تعلیم رانندگی نیز در پاسخ به این انتقادها بر این باورند که هنرجویان برای آموزش رانندگی باید شرایط واقعی رانندگی را تجربه کنند؛ بنابراین، حضور راننده تحت تعلیم دست‌کم برای دو تا سه جلسه اجتناب ناپذیر است.
120 ساعت آموزش اجباری رانندگی در کشورهای اروپایی
برخی از کارشناسان و متولیان امر در حوزه رانندگی معتقدند که یکی از دلایل موفقیت‌آمیز نبودن آموزش مهارت رانندگی و بالا بودن آمار تصادفات در میان رانندگانی که مدت چندانی از زمان اخذ گواهینامه رانندگی‌شان نگذشته است، به تغییر نیافتن مباحث مربوط به آموزش آیین‌نامه و آزمون عملی رانندگی همزمان با آخرین تغییر و تحولات آن در دیگر کشورها و همچنین تغییر راه‌ها، کیفیت خودروها و شرایط رانندگی شهروندان در سال‌های اخیر بازمی‌گردد به گونه‌ای که گفته می‌شود در بسیاری از کشورهای اروپایی از جمله آلمان، متقاضیان دریافت گواهینامه رانندگی باید 120 ساعت تحت آموزش اجباری رانندگی قرار بگیرند، در حالی که این میزان ساعت آموزش به هیچ وجه قابل مقایسه با بیست ساعت آموزش اجباری رانندگی در آموزشگاههای ما نیست.
رئیس هیأت مدیره کانون آموزشگاههای رانندگی کشور، با اشاره به فعالیت بیش از 1800 آموزشگاه رانندگی در سطح کشور که 250 مورد آن به تهران اختصاص دارد، تعداد ساعات کنونی آموزش اجباری رانندگی در آموزشگاه‌ها را کافی ندانسته و بر این باور است: بیست ساعت آموزش رانندگی در ده جلسه برای گرفتن گواهینامه رانندگی کافی نبوده و در هیچ جای دنیا با بیست ساعت آموزش به متقاضی گواهینامه داده نمی‌شود، چراکه با این مقدار آموزش نباید توقع داشت که هنرجو مهارت کافی در رانندگی به دست آورد.
پرویز اکبریان با اشاره به این‌که هم‌اکنون در بیشتر کشورهای اروپایی از جمله آلمان، متقاضیان دریافت گواهینامه باید 120 ساعت تحت آموزش رانندگی قرار بگیرند، می‌گوید: این در حالی است که در کشور ما پیش از سال 79 قانون گذراندن آموزش اجباری رانندگی وجود نداشت و متقاضیان می‌توانستند با فراگیری تجربی رانندگی برای امتحان به مراکز مجاز مراجعه کنند، اما از سال 79 به بعد با اجباری شدن آموزش رانندگی در آموزشگاه‌ها، هرچند سطح کیفی مهارت رانندگی در متقاضیان افزایش یافت، اما هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله وجود دارد.
اما وی نقش خودروهای در حال تعلیم رانندگی در تشدید ترافیک خیابان‌ها و معابر شهر را نپذیرفته و می‌گوید: مربی تنها در جلسات پایانی دوره آموزش که مهارت نسبی هنرجو در رانندگی برایش احراز شده، مجاز است او را برای تمرین به خیابان‌های شهر ببرد.
این در حالی است که آموزش رانندگی در محیطی بیرون از فضای خیابان و صرفا در محیط خلوت و بدون خودرو نمی‌تواند از هنرجو یک راننده واقعی بسازد.
او معتقد است رانندگی یک هنر است که فراگیری این هنر مانند همه هنرها، علاوه بر توانایی و کوشش فرد تا اندازه زیادی نیز به استعداد بازمی‌گردد؛ برای نمونه مواردی دیده شده که فردی با وجود رسیدن به موفقیت بالایی در زمینه شغلی و تحصیلی، اما با گذشت بیش از ده سال از زمان گرفتن گواهینامه‌اش، هنوز در رانندگی مهارت و تبحر لازم را به دست نیاورده و مانند یک مبتدی رانندگی می‌کند.
ضرورت تغییرات اساسی در آزمون رانندگی
اما یک حقوقدان و مدرس دانشگاه با تأکید بر این که باید به جای افزایش ساعات اجباری تعلیم رانندگی، تغییراتی در نحوه آزمون آیین‌نامه و عملی (شهر) رانندگی ایجاد شود، تصریح می‌کند: هم‌اکنون بیست ساعت آموزش اجباری رانندگی در ده جلسه کافی است و صرفا افزایش ساعت آموزش اجباری در آموزشگاه های رانندگی جز این‌که درآمد غیر واقعی را نصیب آموزشگاه‌ها کرده و متقاضیان را متضرر کند، نتیجه‌ای ندارد؛ بنابراین، مهمترین نکته این است که تسلط و مهارت آزمون دهنده در رانندگی توسط آزمون گیرنده احراز شود.
محمد بلغاری با بیان این‌که باید تعداد پرسش‌های آزمون آیین‌نامه دست‌کم به صد پرسش افزایش یافته و با طرح پرسش‌های جامعتر، فرصت بیشتری برای پاسخ دهی به داوطلب داده شود، به ضرورت افزایش مدت زمان اخذ آزمون عملی رانندگی از هنرجویان نیز اشاره کرده و می‌افزاید: هم اکنون برای هر داوطلب، پانزده دقیقه زمان برای گرفتن آزمون عملی رانندگی اختصاص داده شده، در حالی که بعضا دیده می‌شود به دلیل زیاد بودن شمار متقاضیان و محدودیت در تعداد افسران آزمون گیرنده، زمان بسیار کمتری به آزمون از هر هنرجو اختصاص داده می‌شود.
وی با تأکید بر این‌که در آزمون عملی رانندگی باید مهارت فرد در تمام جوانب رانندگی سنجیده شود، تصریح می‌کند: مهارت رانندگی صرفا پارک دوبل کردن نیست و ضروری است با اصلاح و بازنگری دوباره در نحوه گرفتن آزمون عملی رانندگی، موارد بیشتری در آزمون گنجانده شود.
پیشنهاد افزایش آموزش عملی رانندگی تا سی ساعت
سرهنگ رضایی‌مجد، رئیس مرکز صدور گواهینامه راهنمایی و رانندگی ناجا نیز با بیان این‌که هنوز پیشنهادی از سوی کانون آموزشگاههای رانندگی مبنی بر افزایش ساعت آموزش تئوری و عملی رانندگی در آموزشگاه‌ها مطرح نشده، اما قرار است این پیشنهاد در آینده برای بررسی ارایه شود، تصریح می‌کند: معتقدیم آموزش‌ها باید حرفه‌ای‌تر شود، چراکه بیست ساعت آموزش عملی برای فراگیری رانندگی کافی نبوده و برای کسب مهارت و تجربه لازم قطعا این مقدار دست‌کم باید به سی ساعت افزایش یابد تا هنرجو مجبور نباشد، در صورت نیاز به تمرین بیشتر، این کار را به صورت خصوصی انجام دهد.
دسته ها :
پنج شنبه نهم 8 1387