در سفرى به سوریه به علّت سخنرانى و مجالس زیاد، کمتر موفّق شدم به زیارت و حرم حضرت زینب علیها السلام بروم و از این مسئله ناراحت بودم . همچنین با خبر شده بودم که گاهى سیّد نابینایى در حرم روضه مى خواند و خیلى خوب عزادارى مى کند. رمزش این است که زیاد خطاب به حضرت زینب علیها السلام مى گوید ((عمّه جان ! عمّه جان )).
ساعت آخر سفرم به حرم رفتم ، پاى ضریح نشستم و تصمیم گرفتم تنهایى براى خودم روضه بخوانم ، یک وقت در همین حال دیدم فردى کنار من نشست و شروع کرد به روضه خواندن و من از اینکه او خوب روضه مى خواند و مرتّب مى گفت ((عمّه جان )) فهمیدم همان سیّد روضه خوان است . ساعت آخر مسافرت توسّل خوبى پیدا کردم .
و این کرامت حضرت زینب علیها السلام بود.
