على بن موسى الرضا(علیه السلام) به یکى از دوستان خود فرمود:
اَلَیْسَ اللهُ یَقُولُ بِغَیْرِ عَمَد تَرَوْنَها؟
فَقُلْتُ: بَلَى
قالَ: ثُمَّ عَمَدٌ، لکِنْ، لا تَرَوْنَها!(1)
ترجمه
آیا خدا نمى فرماید که آسمان بدون ستونى که دیده شود برپاست؟
گفتم: آرى
فرمود: بنابراین ستونى وجود دارد که نامرئى است و شما آن را نمى بینید!
شرح کوتاه
امروز مسلّم است که کرات آسمانى در مدارهاى خود به برکت تعادل نیروى جاذبه و دافعه برپا هستند، جاذبه همچون زنجیر عظیمى آنها را به سوى هم مى کشاند و نیروى گریز از مرکز آنها را از هم فرار مى دهد و تعادل کامل آنها سبب شده که میلیون ها سال بدون کمترین تغییرى در مدار خود بگردند و در فضاى بیکران روى این ستون نامرئى تکیه کنند و معلق بمانند. آیا در آن زمان که هنوز پرده اى از روى این اسرار برداشته نشده بود تعبیرى رساتر از تعبیر فوق براى بیان این حقیقت وجود داشت؟ و آیا این از معجزات علمى پیشوایان بزرگ ما نیست؟!
1. تفسیر برهان، جلد 3، صفحه 278.
