امام على ابن موسى الرضا(علیه السلام) مى فرماید:
اَلاِْمامُ اَمینُ اللهِ فِى اَرْضِهِ وَخَلْقِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبادِهِ وَخَلیفَتُهُ فى بِلادِهِ والداعى اِلى اللهِ و الذابُّ عَنْ حریم الله.(1)
ترجمه
امام امین خدا در زمین و در میان خلق خدا، و حجت او بر بندگان و جانشین او در شهرها، و دعوت کننده به سوى خدا، و مدافع حریم الهى است.
شرح کوتاه
در این حدیث که بخشى از حدیث طولانى در زمینه معرفى مقام امامت است، به پنج قسمت از وظایف سنگین و مهم اشاره شده:
1- امام خزانه دار و امین وحى، و حافظ تمام علوم و احکام و معارف دین است.
2- امام دلیل زنده و گواه روشن و معرف آیین خداست.
3- امام سرپرست و زمامدار الهى و نماینده او در میان مردم است.
4- امام آمر به معروف و ناهى از منکر و بزرگترین مبلّغ دین است.
5- امام مدافع از حریم آیین خدا در برابر همجوم دشمنان است. و چنین کسى باید داراى علم الهى و مقام عصمت باشد و جز خدا نمى تواند او را تعیین کند.
1. تحف العقول، صفحه 328.
