امام باقر(علیه السلام) مى فرماید:
اِنَّ لِلهِ عُقُوباتٌ فِى الْقُلُوبِ وَ الأبْدان:
ضَنْکٌ فى الْمَعیشَةِ وَ وَهْنٌ فِى الْعِبادَةِ وَما ضُرِبَ عَبْدٌ بِعُقُوبَة اَعْظَمُ مِنْ قَسْوَةِ الْقَلْبِ!(1)
ترجمه
خداوند مجازات هایى (در برابر گناهان و نافرمانى ها) دارد در روح و جسم: تنگى معیشت، سستى در عبادات، ولى خدا هیچ بنده اى را مجازاتى شدیدتر از سنگدلى نکرده است!
شرح کوتاه
مجازات هاى الهى در حقیقت عکس العمل هاى اعمال، و آثار و نتایج گناهان آدمى است، گاهى این عواقب سوءِ به صورت وضع نابسامان زندگى مادى و گاهى در شکل محرومیّت از نشاط در عبادت و راز و نیاز با معبود، خودنمایى مى کند، ولى از همه مهم تر و خطرناک تر آن است که عکس العمل جنایات و اعمال زشت آدمى به صورت قساوت قلب و سنگدلى بروز کند، و قلب آدمى را از عواطف انسانیّت و هرگونه نوع دوستى و همدردى خالى سازد که این خود سرچشمه بسیارى از گناهان و جنایات دیگر است.
1. تحف العقول، صفحه 217.
