اثر گناه

امام صادق(علیه السلام) مى فرماید:

مَنْ یَمُوتُ بِالذُّنوبِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یَمُوتُ بِالآجالِ وَ مَنْ یَعِیشُ بِالإِحْسانِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یَعِیشُ بِالأَ عمارِ(1)

ترجمه

آنها که بر اثر گناه مى میرند از آنها که با مرگ طبیعى از دنیا مى روند بیشترند!، و آنها که بر اثر نیکوکارى عمر مى کنند از آنها که با عمر طبیعى زندگى مى نمایند زیادترند!

شرح کوتاه

   امروز ثابت شده است که سرچشمه قسمت قابل توجهى از بیمارى هاى جسمى، عوامل روحى و معنوى است، و یکى از مهم ترین عوامل ناراحتى روانى فشارهاى شدیدى است که از ناحیه وجدان به خاطر انجام گناه بر روح آدمى وارد مى شود. انسان گناهکار در دادگاه وجدان محاکمه مى شود و با مجازات هاى دردناک معنوى وجدان روبه رو مى گردد و عکس العمل آن در جسم و جان و حتى در مرگ و میرها آشکار مى گردد، بعکس، افراد نیکوکار از درون وجدان خود تشویق مى شوند و همین تشویق معنوى نیرو و نشاط تازه اى به آنها مى دهد و بر طول عمر آنها مى افزاید نتیجه این که گناه عمر را کوتاه، و کار نیک عمر آدمى را طولانى مى سازد.

1. نقل از کتاب سفینة البحار.