اقتصاد ایران

تحول نظام بانکی و استیصال بانک ها

در حالی که رئیس جمهوری و رئیس بانک مرکزی ایران در پی باصطلاح اصلاح و تحول نظام بانکی کشور هستند، بانک های کشور خود در بحرانی چندجانبه فرو رفته اند و در نوع خود بارزترین نمودار رکود صنایع و اقتصاد به شمار می روند. به بیان دیگر، بحران نظام بانکی خود بعضاً ریشه در این رکود دارد که بدون رفع آن در هر حال اصلاح نظام بانکی دشوار به نظر می رسد

بحران بیکاری و شروع دوره ای از چالش های اجتماعی

دولت محمود احمدی نژاد عاقبت اعتراف کرد که نرخ بیکاری کشور برغم همۀ دستکاری ها در شاخص اشتغال به هیجده در صد رسیده است. توسعۀ بیکاری، آئینه ای است در عین حال از ناکارآمدی و فساد نظام اقتصادی که بیلان چهارساله اش دست کم به غیر از تصاحب اموال عمومی نابودی تولید ملی به سود سرمایه داری تجاری و قاچاق بوده که به طور همزمان از رانت قدرت و رانت نفت بهره برده اند

چشم انداز صنعت و کشاورزی در پرتو حذف یارانه ها

امتناع دولت ار ارایۀ آمار شفاف در مورد وضعیت صنایع و معادن و کشاورزی کشور رکود در این دو بخش از اقتصاد ایران را که بیش از پنجاه درصد نیروی فعال کشور را در برمیگیرند پنهان نمیکند. این رکود پردامنه تر خواهد شد اگر با حذف یارانه های سوخت هزینه های نهایی فرآورده های صنعتی و کشاورزی تا چند ده برابر افزایش یابند و در نتیجه قدرت رقابت خود را با فرآورده های خارجی از دست بدهند

رکودی که میرود به بن بست منتهی شود

در دوره ای بی سابقه از رکود تورمی، محمود احمدی نژاد قصد دارد به یاری مجلس اصولگرا مهمترین طرح اقتصادی سه دهۀ اخیر کشور را که همان حذف یارانه هاست اجرا کند. این تصمیم، اما، مجدداً هشدار و هراس بسیاری از مقامات و نمایندگان را برانگیخته و در عین حال از بن بست نه فقط اقتصاد ایران، بلکه سیاست های اقتصادی سه دهۀ اخیر در جمهوری اسلامی حکایت می کند کاهش ارزش ریال و تشدید فقر : پی آمدهای حذف یارانه ها نه تنها دولت – به معنای وسیع کلمه- گریزی از حذف یارانه ها ندارد، بلکه حذف یارانه ها با کاستن بیشتر از ارزش پول ملی اقشار گستردۀ کم درآمد را بیش از گذشته در کام فقر فروخواهد برد

رکود و پول بی پشتوانه در مقابله با آن

دولت در نظر دارد با تزریق نقدینگی به بانک ها از ورشکستگی همزمان نظام بانکی و واحدهای تولیدی کشور جلوگیری کند. شواهد می گویند که نقدینگی جدید به دلیل عدم تعادل میان نرخ سود و نرخ تورم به عامل جدید رانت تبدیل خواهد شد، مضاف بر اینکه رکود ابعاد تازه ای خواهد گرفت، تا آنجا که واحدهای صنعتی ورشکسته نمی توانند به یاری پول بی پشتوانه و به دلیل پی آمدهای زیانبار واردات گسترده چرخ تولید را به راه بیاندازند

سپاه و بسیج : به سوی کنترل کامل اقتصاد

نحوۀ واگذاری سهام مخابرات ایران و بزرگترین معدن سُرب و روی خاورمیانه، معدن انگوران، به نیروهای سپاه و بسیج در نوع خود گویای این مطلب است که پس از فرادستی سیاسی از خلال دو دولت پی در پی محمود احمدی نژاد، مهمترین بازوهای نظامی جهوری اسلامی به دقت در پی فتح کامل اقتصاد ایران هستند و در این راه هیچ رقیب و مانعی را برنمی تابند

بن بست های سیاست های پولی

تصمیم اخیر دولت در تبدیل سبد ارزی کشور از دلار به یورو و اظهار نظرهای مختلف مقامات در مورد حذف سه صفر از واحد پول ملی هم از بن بست های سیاست های مالی و اقتصادی دولت پرده برمی دارد و هم از بحران نظام بانکی کشور که در نبود کمترین قاعده و انظباط مالی در مخاطره ورشکستگی قرار گرفته است

تولید و اشتغال گروگان واردات (قاچاق)

کارشناسان یکی از سیاه ترین دوران اقتصادی کشور را در زمینۀ کسب و کار و ایجاد فرصت های شغلی دولت نهم می دانند. ورشکستگی واحدهای تولیدی و افزایش بیکاری دو شاخص مهم بیلان اقتصادی دولت نهم است که دیر یا زود دولت دهم را با یکی از بزرگترین بحران های خود روبرو می ک

بررسی موانع مقوله ((اصلاح الگوی مصرف))

مقولهاصلاح الگوی مصرف از آنجا که در پی اصلاح و ترمیم رفتارهای فردی و جمعی ناظر بر مصرف است نیازمند یک حرکت اصلاحی ، تدریجی ، فرهنگی و آموزشی در سطوح مختلف اجتماع و فرد است .به عبارت دیگر هر نوع الگوی از مصرف ، محصول طبیعی جامعه ای با مختصات معین است و تغییر این الگو در گرو تغییرو اصلاح این مختصات است . به عنوان مثال ، وقتی که اصلاح یک پدیده فرهنگی و اجتماعی مورد توجه قرار می گیرد، بواسطه تنوع متغیرهای دخیل در شکل گیری پدیده های اجتماعی و تعاملات بین این متغیر ها ، با حجم گسترده ای از موضوعات روبه رو هستیم که اهتمام به این گستره از یک سو به دلیل تنوع و کثرت متغیرها بسیار دشوار و پیچیده است و از سوی دیگر به دلیل غفلت از ریشه ها و منشا پیدایش موضوع ، این اهتمام با دستاوردهای کوتاه مدت و محدود روبه رو خواهد بود

استفاده نامناسب از اموال شخصی

استفاده نامناسب از اموال را میتوان در چندین صورت اسراف تلقی کرد.

الف- ضایع کردن مال و بیهوده تلف کردن آن، اگر چه کم باشد از بارزترین مصادیق اسراف است مانند بیرون ریختن آب باقیمانده در لیوان، پوشیدن لباس قیمتی مخصوص مهمانی در محیط کار، دور ریختن غذا و میوه به بهانه استفاده از آن . نقل شده است که امام صادق (علیه السلام) روزی نگاهش به میوه ای که بطور کامل خورده نشده، و از خانه آن حضرت به بیرون پرتاب شده بود، افتاد. ایشان با دیدن میوه نیم خورده خشمگین شده و (با عتاب) فرمودند: این چیست؟ اگر شما سیر شده اید، بسیاری از مردم سیر نشده اند (و گرسنه هستند) آن را به کسی بدهید که نیازمند آن استچرا غذا را بیش از نیاز پخت میکنیم؟ چرا در مصرف آب و برق صرفه جویی نمی کنیم؟ چرا در استفاده از کاغذ، لوازم التحریر، دستمال کاغذی زیاده روی میکنیم؟ چرا از میوه ها درست استفاده نمی کنیم؟ چرا در پخت نان و شیوه نگهداری آن اصول لازم را به کار نمیبندیم؟ چرا عده ای مرفه و بی درد ثروت عمومی جامعه را ولو با درآمدهای خود با استفاده از ابزار و لوازم لوکس ضایع میکنند؟ چرا الگوهایی که در برخی رسانه های جمعی و نیز عملکرد بعضی مدیران مشهود است جامعه را به سوی یک زندگی تجملی و اسراف گرایانه میکشد؟ و ده ها چرای دیگر که همه روزه با آن برخورد داریم. امام صادق(علیه السلام) میفرماید: «میانه روی در زندگی چیزی است که خداوند آن را دوست دارد و اسراف را دشمن دارد، حتی اگر این اسراف با بیرون انداختن هسته خرمایی باشد، چرا که آن هسته به کار می آید. یا با بیرون ریختن آب باقیمانده (در لیوان) باشد در روایتی امام موسی کاظم (علیه السلام) در پاسخ به این سئوال که» آیا اگر کسی ده پیراهن داشته باشد اسراف کرده است ؟»، پاسخ منفی داده میفرمایند: «لا، و لکن ابقی لثیابه و لکن السرف ان تلبس ثوب صونک فی المکان القذر؛ اسراف آن است که لباس فاخر خود را در مکان آلوده و کثیف بپوشی. آری ! استفاده نا بجا از امکانات زندگی مانند لباس، غذا و ... نیز اسراف است . یکی از ویژگیهای عالی فرهنگ اسلام این است که در مصرف و استفاده از بعضی امکانات « شان و موقعیت» افراد را مد نظر قرار داده؛ ملاک اسراف و عدم اسراف را با اوضاع و احوال زمانی و موقعیت اقتصادی و اجتماعی فرد گره زده است. به عنوان مثال در مسئله نفقه همسر، منزل و لباس و زیور آلات را در شان و جایگاه همسر منوط کرده است. البته باید توجه داشت که وسعت و سادگی چیزی است، و تجمل پرستی چیز دیگر. از دیدگاه اسلام اولی ممدوح و دومی مذموم است. مسئله ای که در اینجا باید مورد توجه قرار گیرد این است که بهرهبرداری از نعمتهای الهی، چنان چه از حد طبیعی فرد منزلت اجتماعی او بگذرد، اسراف است. استفاده از امکانات در حد اعتدال پسندیده است و چه بسا کمتر از این حد در مورد بعضی افراد، مصداق بخل باشد. حضرت علی (علیه السلام) درباره نشانه مسرف می فرماید: «للمسرف ثلاث علامات: یاکل مالیس له و یلبس مالیس له و یشتری مالیس له»؛ اسرافکار سه ویژگیدارد: مافوق شان خود می خورد، بیش از شان خود میپوشد و بیش از منزلت خود خریدکند. در این بحث نباید غافل بود که برخی برای توجیه ولخرجیها و چشم و هم چشمیهای خویش، شان و منزلتی ساختگی برای خویش میسازند . لذا باید از تقلید کور کورانه از دیگران پرهیز نمود. در تعابیر اسلامی حدی را که برای مسکن معین کرده اند این است که به اندازه «کفایت» و «کفاف» آدمی باشد و این مقدار نسبت به افراد، خانواده ها، زمانها و مناطق متفاوت است. در عین حال این امر باید به گونه ای باشد که از حد اعتدال زمان و منطقه آن فرد تجاوز نکند. حضرت علی(علیه السلام) در بیان حد لباس انسانهای باتقوا میفرماید: «ملبسهم الاقتصاد» لباس پوشیدن متقین در حد اعتدال و میانه روی است. نه لباسهای قیمتی میپوشند و نه لباسهای ژولیده و پست. بلکه در پرتو لباس معمولی، ظاهری آراسته، پاکیزه و متین دارندب- صرف مال در آنچه به بدن ضرر می رساند. مثل خوردن پس از سیری، در صورتی که مضر باشد. امام صادق (علیه السلام)می فرماید: «انما الاسراف فیما اتلف المال و اضر بالبدن اسراف در چیزی است که موجب اتلاف مال و اضرار به بدن شود. استفاده از اموال خود در جهت آسیب رساندن به بدن را میتوان در مواردی چون استعمال دخانیات، نوشیدنیها و تنقلات مضر، جراحیهایی مانند جراحیهای زیبایی و مانند آن صادق دانست . البته مواردی مانند جایی که درمان بیماری و سلامتی آدمی به هزینه زیاد نیاز دارد، باید هزینه کرد و به یقین اسراف نخواهد بود.

ج- صرف مال در مصارفی که شرعا حرام است. مانند خرید شراب و ابزار و ادوات حرام. استفاده اموال در مسیر حرام ناسپاسی بزرگی است که نعمت پرروده ای چون انسان به نعمت رسانی چون رازق هستی، دارد. «لئن کفرتم ان عذابی لشدید. بزرگترین اسراف نعمت استفاده از آن در حرام است.

2. استفاده نا مناسب از زمان و عمر

نوع دیگری از اسراف، اتلاف بیهوده عمر است. امروزه عمر بسیاری از مردم به سبب دور شدن فاصله ها، به ویژه فاصله محل کار تا محل سکونت، موجب شده است که عمر بسیاری از مردم در طی این فاصله ها به هدر رود. در این میان ترافیک، نیز عمر بسیاری از مردم را به خود اختصاص می دهد. برخی از شهروندان تهرانی 3 الی 4 ساعت از وقت خود را در خیابانها میگذرانند.

3. استفاده نا مناسب از امکانات اجتماعی

امکانات اجتماعی، اعم از آب ،برق، گاز، بنزین، تلفن، نان ارزان و ... از نعمتهای بزرگی است که در کشور اسلامی ما مورد استفاده همگان است. اما متاسفانه با استفاده نامناسب از آنها اغلب مردم گرفتار اسراف در این زمینه ها هستند. چنان که در آمار ذکر شد، بسیاری از کشورهای غیر مسلمان در صرفه جویی و خودداری از اسراف در آنها، بیش از مردم مسلمان ما موفق بوده اند. در حدیثی از رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است که « لا خیر فی السرف» خیری در اسراف نیست. امام موسی کاظم(علیه السلام) میفرمایند: «هر آن کس که مال دارد، از نابود کردن آن برحذر باشد. به درستی که مصرف مال در راه نا مناسب تبذیر و اسراف استامام صادق (علیه السلام) میفرماید: «ان مع الاسراف قله البرکه بدرستی که اسراف موجب کاهش و کمبود برکت است. در یک بررسی کوتاه میتوان به کارهای اسراف گونه بسیاری از مردم در جامعه ایرانی پی برد. گفته میشود از هر ده میلیون قرص نان تولید شده روزانه در تهران، حدود3 میلیون «دور ریز» میشود. اگر وزن متوسط انواع نانهای سنگین و سبک متفاوت را 150 گرم فرض کنیم، در این صورت در تهران با فرض ده میلیون نان تولید شده در روز، در حدود چهارصد وپنجاه تن نان خواهیم داشت که از کانال مصرف خانوار خارج میگردد و به عنوان ضایعات، صرف مصارف دست دوم و سوم مثل خوراک دام و طیور می رسد ،(که آن هم برای دام بدون اشکال بهداشتی نیست). با این مبالغ هنگفت میتوان سالانه هزاران مدرسه ساخت، هزاران درمانگاه تجهیز نمود و بیماران بسیاری را درمان کرد. و یا گرسنگان بسیاری را در سطح جهان سیر کرد. این روند در مصرف آب، برق، گاز، بنزین و دیگر امکانات اجتماعی جاری است . آیا این قدر استفاده بی رویه و مصرف نادرست امکانات اسراف نیست؟

2. صرفه جویی و میانه روی

از دیگر اصول مصرفی در اسلام صرفه جویی و اعتدال در مصرف است . این اصل در برابر اسراف و مصرف بی رویه قرار دارد. امام کاظم علیه السلام میفرماید:» من اقتصد و قنع بقیت علیه النعمه و من بذر و اسرف زالت عنه النعمه» (هرکس که در زندگی اعتدال و قناعت را پیشه کند، نعمت بر او باقی میماند و هر کس که تبذیر و اسراف کند، نعمت از او گرفته میشود (و فقیر میگردد) . آن گاه که نعمتها کاهش یابند و روحیه خودکفایی و قناعت و صرفه جویی از جامعه رخت بر بندد، فقر به آدمی روی آورد. به ناچار برای رفع نیازمندیهای خود به دیگران وابسته خواهد شد و استقلال و شخصیت خویش را از دست خواهد داد. در حدیثی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است: «کسی که اقتصاد و اعتدال داشته باشد فقیر نمیشودباید برحذر بود از روزی که اسراف و مصرف بی رویه امکانات زندگیموجب نیازمندی مردم مسلمان ایران به کفار گردد که آن گاه به تعبیر روایت دعای ما مستجاب نخواهد شد . امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: « چهار گروه هستند که دعای آنها مستجاب نمیشود ... 3. کسی که دارای ثروتی باشد و آن را تباه نماید و بگوید خدایا بمن رزق و روزی بده که خداوندمی فرماید: مگر من به تو دستور ندادم که در زندگی اقتصاد و اعتدال و شایستگی داشته باشی؟ سپس حضرت این آیه 67 را قرائت فرمودند که خداوند متعال در سوره فرقان فرماید: «وَ الَذِینَ إِذا اَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا وَ کانَ بَیْنَ ذلِکَ قَواماً». بندگان خدا کسانی هستند که به هنگام انفاق نه اسراف میکنند و نه کم روی و میان این دو حالتی متوسط و معتدل دارند
بنابراین از مهمترین اصول مصرفی دین مبین اسلام میانه روی در مصرف و رعایت اعتدال است. بر این اساس لازم است که مصرف معتدل و مناسب ترین الگوهای مصرف در هر چیزی معرفی گردد و مردم به رعایت این الگوهایترغیب و تشویق شوند. ضمن این که از اسراف کاران و کسانی که بیش از الگوی مصرف، مصرف میکنند؛ نباید حمایت نمود. از این رو حذف یا کاهش یارانه اسراف کاران راه حلی منطقی به نظر می رسد.

3. قناعت محوری

قناعت اصل دیگری است که همواره در منابع اسلامی مورد تاکید ویژه قرار گرفته است . قناعت به معنای قانع بودن به داشته ها و چشم طمع بستن به روی نداشته ها است . در ارشاد القلوب آمده است در تفسیرآیه «فَلَنُحْیِیَنَهُ حَیاهً طَیِبَهً» (او را به زندگی خوش و گوارا زنده میگردانیم) مراد از این زندگی، قناعت است که باو می دهیم . قناعت چنان نعمت حیات بخشی است که سلیمان نبی آن گاه که از خدواند ملک عالمیان را خواست، و فرمود:» رَبِ اغْفِرْ لِی وَ هَبْ لِی مُلْکاً لا یَنْبَغِی لِاَحَدٍ مِنْ بَعْدِی « بنا به گفته تفاسیر از خداوند قناعت خواست. سلیمان با فقیران مینشست و میگفت فقیری

در جرگهی فقیران نشسته.آری ! قناعت قدرت و ملک آدمی را افزون میکند. از این روست که در روایتی از امام صادق (علیه السلام) قناعت به گنجی تمام نشدنی تشبیه شده است . در حقیقت قناعت مانع از مصرف بی رویه و بی حساب شده موجب استفاده بهینه از داراییهای آدمی است .
اگر مردم کشور اسلامی ما با قناعت خو گرفتند و از تجمل پرستی و زیاده خواهی فاصله گرفتند، روند فزاینده مصرف اصلاح خواهد شد و به جای استفاده بی رویه از امکانات و نعمتهای خدا دادی، از آنها برای پیشرفت اقتصادی بیشتر مدد میگیرد. برای درک ظرفیت بالای اصل قناعت در میان اصول مصرفی اسلام توجه به این خبر جالب به جاست . بنا به گزارش واحد مرکزی خبر، در چین به دلیل قناعت بسیار مردم و به ویژه هفتصد میلیون روستایی، مصرف کالاهای چینی در خود چین بسیار اندک است . از این رو، دولت چین برای فروش کالاهای خود به شهروندان خود، طرحی را در پیش گرفته است که مصرف گرایی را در این کشور افزایش دهد تا کالاهایش روی دست تولید کنندگان نماند. جالب این است که دولت با تخفیفهای ویژه سعی دارد که پس اندازهای ده ها میلیون چینی را با وسوسه ایشان به خرید محصولات، به جیب سرمایه داران و تولید کنندگان بریزد . تا جایی که متقاعد کردن این جمعیت انبوه به خرج کردن پس اندازهایشان به عنوان طرحی سرنوشت ساز برای اقتصاد این کشور شده است نکته جالب توجه در این خبر آن است که در این کشور بر خلاف ایران مردم آن قدر، قانع و کم مصرف هستند که سرمایه داران سعی در تبلیغ مصرف گرایی برای از بین بردن الگوهای مصرف دارند. این در حالی است که در حقیقت یکی از عوامل پیشرفت کشوری پرجمعیت مانند چین پرهیز از مصرف گرایی و رعایت الگوی مصرف صحیح با تکیه بر قناعت است. سعدی به جا گفته است که :

قناعت توانگر کند مرد را

خبر کن حریص جهانگرد را

قناعت کن ای نفس بر اندکی

که سلطان و درویش بینی یکی

چو سیراب خواهی شدن ز آب

جوی چرا ریزی از بهر برف آبروی

نمونه هایی از الگوهای مصرفی در روایات

در منابع روایی شیعه در مورد مصرف برخی امکانات توصیه های خاصی وارد شده است که نشان از اهتمام اسلام به مصرف صحیح دارد. به نمونه هایی از این موراد اشاره میشود:

1.مصرف صحیح آب

در مورد سیره مصرفی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است که ایشان با یک «مد» آب (تقریبا ده سیر) وضو میگرفت و با یک «صاع» (تقریبا سه کیلوگرم) از آب غسل میکردراوی میگوید: به ابو جعفر باقر(علیه السلام) و یا ابو عبد الله صادق(علیه السلام) گفتم: برای غسل جنابت چند پارچ آب کافی است، آن حضرت گفت: رسول خدا و همسرش با یک طشت آب، غسل میکردند که پنج پارچ آب ظرفیت داشت. شرح: رسول خدا صلوات الله و سلامه علیه پارچ آبی داشت که بیش از یک کیلوگرم ظرفیت داشت. آن پارچ را پر آب میکرد و وضو میگرفت و مقدار کمی از باقیمانده آن را مینوشید. طشت آبی داشت که پنج پارچ ظرفیت آن بود، آن طشت را پر آب میکردند و با همسرش دو نفری غسل میکردند. موقعی که رسول خدا به تنهائی غسل میکرد، فقط چهار پارچ آب در طشت می ریخت و با آن آب غسل مینمود با توجه به این که وضو و غسل از مهم ترین اعمال عبادی مسلمانان است، محدوده مصرفی آب بسیار ناچیز توصیه شده است . این در حالی است که، متاسفانه، برخی مسلمانان برای مصرف آب بسیار غیر مهم تر آب بسیاری مصرف می کنند.

2. مصرف صحیح مواد غذایی ونان

مواد غذایی، اعم از نان، غذا ، میوه و سبزیجات است که اسلام نسبت به هر کدام توصیه های تغذیه ای دارد . اما آن چه در همه این توصیه ها مشترک است، پرهیز از زیاده روی در مصرف آنها ست . به عنوان مثال از دور ریختن نان ، میوه و غذا نهی شده است و توصیه به استفاده بهینه و حداکثری از آنها شده است . در سیره امام سجاد(علیه السلام) آمده است که هر گاه ایشان می دیدند نانی در خانه اش افتاده، گرچه باندازه دم کش مورچه ای بود، از وعده غذایی خانواده اش به اندازه آن میکاستدر روایات بر مصرف ریزه های نان و غذا توصیه بسیاری شده است . از باقی گذاشتن میوه و استفاده از نیم خورده آن توصیه شده است . از دعوات قطب راوندی نقل شده است که، پیغمبر صلی اللَه علیه و آله فرمود: «هر که یک لقمه افتاده یافت و آن را خوب پاک کرد و خوب شست و خورد، در درونش جا نگیرد تا خدایش از دوزخ آزاد کنددر محاسن از امام صادق ( علیه السلام) نقل شده است: که هر که میوه یا تیکه نان که روی زمین افتاده برگیرد و پاک کند و بخورد در درونش جاگیر نشود، جز این که، بهشت او را بایست گردد از سوی دیگر، پر خوری و زیاده روی در مصرف مواد غذایی نهی شده است. چنان که امام باقر(علیه السلام) فرموده اند: «هیچ چیز نزد خداوند مبغوض تر از شکم پر نیستلذا از آداب غذا خوردن دست کشیدن از غذا پیش از سیری است: امام رضا(علیه السلام) در این باره میفرمایند: «و ارفع یدیک من الطعام و یک الیه بعض القرم و عندک میل فإنه اصلح لمعدتک و بدنک و اذکی لعقلک و اخف علی جسمک. در حالی که هنوز گرسنگی باقی و میل و اشتها برقرار است دست از طعام بردار که این چنین غذا خوردن برای معده و بدن اصلح و برای عقل پاکیزهتر و بر جسم و تن باری سبکتر است.

سخن آخر

با توجه به شرایط فعلی ایران اسلامی، نیاز جدی برای ترویج اصول مصرفی اسلامی احساس میشود. چرا که با فرهنگ عمومی مردم سازگار تر است . بنابراین بازخوانی و بازگویی آموزه های مصرفی اسلام، نقش بسزایی در اصلاح الگوی مصرفی مردم دارد. برای رسیدن به این هدف بایست نهادهای فرهنگی و رسانه ها، با برنامه ریزی در این زمینه ، اقدام به تولید محصولات و بستههای فرهنگی با زبانی نو نمایند. اصلاح الگوی مصرف از طریق تکیه بر اصول مصرفی اسلام ؛چون قناعت، پرهیز از اسراف، میانه روی و اعتدال در مصرف؛ یکی از بزرگ ترین گامهایی است که در مسیر توسعه و پیشرفت پایدار، برداشته خواهد شد