باور نمي کنم من بي تو نفس کشيدن                

                          باور نمي کنم من کابوس بي تو بودن

باور نمي کنم اين رؤياي آشنا را                      

                          بگذار تا بجويم تصوير ردّ پا را

بي تو دلم تپيده در گوشه ي اتاقت                 

                          باور نمي کند دل ، هجران چشمهايت

بي تو تمام قلبم تاريک و سوت و کور است       

                         باور نمي کنم که اين راه بي عبور است

تو رفتي و برايم مانده سکوت مبهم                 

                         مي خوانم از سپيده تا صبح شام پر غم

« يلدا »