در این روزها که بنده نامطمئنی برایت شده ام

در این روزها که ایمانم لرزان است

در این روزها که تو می دانی چه می شود و من نمی دانم

در این روزها که {ظاهرن} شادم   غمگینم

در این روزها که همه پر توقع شده اند و خودخواه

در این روزها که دیده نمی شوم

مرا ببین

محتاج نگاهت هستم

نگاهت با چشمان آبی رنگت

اما چشمان تو هم ابریست

 چرا نمی بارند ؟

تو چرا مثل من بغض کرده ای ؟

 من ببارم تو هم می باری ؟

اگر تو بباری مطمئن باش که می بارم

دلم دعای زیر باران می خواهد

دلم نماز زیر باران می خواهد

دلم گریه زیر باران می خواهد

چه می گفتم ؟

هان ... از این روزها می گفتم ...

می ترسم .. می ترسم .. می ترسم

در این روزهایی که می ترسم

می ترسم از ترس و ناامیدی

ترس از چه شدنها و چه ناشدنها

پس در این روزها

 امیدم را مگیر از من خدایا