می گویی : گوشَت را به من بده ، پس سهم من چه ؟
گوشم را به تو می سپارم اما ...
می گویی : گوشَت با من نیست ! حواست کجاست ؟ کـَری ؟
می گویم : شاید اگر حرف تازه ای برای شنیدن بود ، گوشهایم کر نمی شدند !
حیف تو این را نشنیدی !
حرفم تازه بود اما نشنیدی !
حالا بگو حواس تو کجاست ؟!؟