ز صحرای دل بی حاصل مو                        گیاه ناامیدی هم نروئی

بابا طاهر

دل عاشق مثال چوب تر بی                          سری سوجه سری خونا به ریجه

بابا طاهر عریان

دل و دلبر بهم آمیته دیرم                              ندانم دل که و دلبر کدامی

حسن آسا بدستش کاسه زهر                         حسین آسا به دشت کربلا بی

بابا طاهر

بگل بلبل نشنید راز نالد                               مو که دور از گلانم چون ننالم

بابا طاهر

چو شو گیرم خیالش را در آغوش                   سحر از بسترم بوی گل آیو

بابا طاهر

وصالت گرم گر مرا گردد میسر                    همه روزم شود چو عید نوروز

بابا طاهر

گر از دستت برآید پوست از تن                     بیفکن تا که بارت کمترک بی

بابا طاهر

نگهدارنده اش نیکو نگه داشت                       وگرنه صد قدح نفتاده بشکست

بوره کنجی نشین شکر خدا کن                      که شاید کام یابی ایدل ایدل

بیا تا بردباری پیشه سازیم                           بیا تا تخم نیکویی بکاریم