نوازندگان تایتانیک:
باور نمی‌توان کرد
که دریادهان خشم گشوده باشد،تایتانیکاندک اندکدر کام نیستی فرو رود،و ایستاده باشندآنانآوازخوان و پای‌کوباننوازنده‌گانیکه در ضیافت طوفانغرور انسان رالباسی شایسته قامت پوشاندندو پیش از آن کهمرگ،میزبان را ایفای نقش کند،سرود سخاوت بر لبو حریر آهنگ به تن،آتش زنده‌گی رابه گرمای عشقبر افروختند.* وقتی کشتی تایتانیک در حال غرق شدن بود، گروه نوازنده‌گان این کشتی با نواختن موسیقی به دیگران امید می‌دادند. شعر بالا برای این نوازنده‌گان است که آن طور، همه‌گی جان باختند