و سالهای سال کاشت برنج درایران فراموش شد و مقدار کمی تولید می شد. اینها می خواستند ما برای غذا و خوردن هم دستمان را جلویشان دراز کنیم.

گفتند که برای چه می خواهید گندم بکارید، ما از آرژانتین و استرالیا می خواهیم که به شما گندم بدهد.اما انقلاب اسلامی موجب شد که ما در این زمینه ها هم به خودکفایی برسیم.اگرچه طول کشید اما بالاخره دو سال پیش شنیدیم که ما به خودکفایی گندم رسیدیم.

یعنی ایران ده میلیون تن نیاز به گندم دارد، همین مقدار یا 14 میلیون تن تولید می کند. خود اینکه انسان از نظر غذا و قوتش دستش را جلوی آمریکایی یا دیگری دراز نکند چقدر مایه عزت است. چقدر خوب است که غذای خودمان را خودمان تولید کنیم.

در این زمنیه ها خیلی می توان صحبت کرد. اصلاً من از کجای آن بگویم. بنابراین با یک مورد دیگر پاسخم را خاتمه می دهم. امروز به ما می گویند شما برای چه می خواهید انرژی هسته ای داشته باشید، ما این را به شما می دهیم، شما بدنبال سوخت نروید، چه فرقی دارد هسته ای امروز با برنج و گندم آن روز! همانطور که گندم یک کالای استراتژیک برای ماست؛ سوخت بدن جامعه ما را تامین می کند و ما باید خودمان آنرا داشته باشیم تا دستمان را دراز نکنیم. امروز هم موضوع هسته ای برای ما مثل گندم است.امروز هم به ما پیشنهاد می دهند که حالا شما بیش از اندازه مقاومت نکن و فشار نیاور، یک راه حل اینست که ما به شما سوخت می دهیم. چرا می خواهید بروید دنبال تولید و اینهمه تحمل فشار؟! این دقیقاً مثل همین است که به ما بگویند برنج و گندم نکارید. بنابراین در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی اینگونه عرض کنم که شرف و حیثیت و آبرو را انقلاب در زمینه های مختلفی برای کشور فراهم کرده است.

چه زمانی به ما اجازه می دادند که ما اتومبیل بسازیم، تانک بسازیم. تفنگ و هلی کوپتر و سد بسازیم. خب امروز ما این تولیدات را نه تنها در داخل کشور که در خارج کشور هم داریم.

من در سوریه سفیر بودم ، برای دوستان سوری ما سد می سازیم و پول هم می گیریم، مجانی کار نمی کنیم الان کارخانه اتومبیل سمند را در آنجا زدیم، کارخانه سیمان آنجا می زنیم و برای همه آنها هم پول می گیریم، یعنی صنعتمان را به بیرون کشور بردیم. الان در حوزه کاری من در سنگال این کار شده است.

چه زمانی به ما اجازه می دادند که ما در داخل کشور خودمان اینکارها را انجام دهیم، چه برسد به اینکه در خارج این کارها را انجام دهیم.

در زمینه های مختلف صنعت، صنعت فولاد و غیره، خیلی کار شده و به نظرم در سالگرد انقلاب حتماً وزارت خانه های مختلف هر کدام می آیند و توضیح می دهند که چه کارهایی انجام شده است و در زمینه سیاست خارجی استقلال مهمترین دستاورد انقلاب است و اینکه دنیا یک توجه ویژه به ایران کرده است.الان دنیا با نام ایران یاد خاویار و پسته نمی افتد. البته که خاویار و پسته و فرش ایران معروف است، اما الان ایران را به عنوان یک کشور مستقل، شجاع و تاثیرگذار می شناسند. آنچه که شما اکنون در لبنان و عراق و فلسطین می بینید، حاصل همین عزتی است که جمهوری اسلامی پیدا کرده و به مسلمان ها داده است. خب به طور قطع در برابرش یکسری تهدیدات و مقاومت هایی هم هست و ان شاءالله در این نبردی که به وجود آمده جمهوری اسلامی پیروز می شود.

تبیان: دغدغه ای که اکنون خیلی از افراد جامعه و کاربران ما نیز دارند، بحث شرایط فعلی کشور در عرصه بین المللی به طور عام و بحث پرونده هسته ای به طور خاص است. ما می خواهیم بدانیم که اکنون ما در چه مرحله ای هستیم و فارغ از این جوسازی هایی که رسانه های بیگانه می کنند، شرایط فعلی چگونه است و راه برون رفت از این چالش چیست؟

ما به دلیل نیازهایی که در کشورمان هست و در آینده این نیازها زیاد خواهد شد، چاره ای جز اینکه کشور را به سوی هسته ای شدن در عرصه انرژی ببیریم، نداریم. خود اینهایی که به ما ایرادی می گیرند که شما منابع مهم نفتی دارید پس انرژی هسته ای نمی خواهید، خودشان بزرگترین نیروگاه های هسته ای جهان را در اختیار دارند. مثلاً آمریکا و روسیه، بزرگترین تولید کنندگان نفت در جهان هستند اما می بینیم که از سال های بسیار دور آنها به فکر انرژی هسته ای بودند و امروز هم به عنوان قدرت های هسته ای و اتمی مطرح هستند، نه تنها خودشان هسته ای شدند بلکه بمب اتم هم ساختند.

ما هیچ راهی جز ا طی این مسیر نداریم. به هر حال روزی این انرژی فسیلی خاتمه پیدا می کند و یا جایگزینی بهتر از هسته ای نداریم و اطلاع دارید که در زمینه های مختلف پزشکی و علمی و صنعتی قابل استفاده است و ضرورت رسیدن به این قدرت را ما داریم. طبیعی است که عکس العمل هایی را به همراه داشته باشد و همانطور که اطلاع دارید در مقابل ما صف کشیده اند که ایران قدرتمند نشود. واقعیت هم این نیست که آنها می ترسند که ایران بمب اتم بسازند. مسئله صرفاً سیاسی است. بالاخره 27 سال است که مردم دنیا با ایران و این کشور اسلامی آشنا شدند و خیلی هم به ما علاقمند هستند. هر جای دنیا که شما می روید برخلاف تبلیغاتی که هست ملت ها  ایران و انقلاب را دوست دارند.

حال بایست ایران الگو نشود! مسئله این است!