ای دوست! اصلاح خود را به تأخیر نینداز، چه بسیار انسانهای سالمی که با مرگ ناگهانی از دنیا رفته اند. فرصت را از دست نده که سفر خطرناک است و وقتی دست تو از عالم کوتاه شود و خود را اصلاح نکرده باشی جز حسرت، حیرت و عذاب نتیجه ای نخواهی برد.

ما را چه شده که این همه غافلیم و اصلاح نفس خود را به فردا و فرداها موکول می کنیم؟
سلام

دوستان کمک کنند تا ابتدا بیماری تکبر را تعریف کنیم و در انتها درمان آن را با استفاده از آیات و احادیث و روایات بیان کنیم. 

سلام دوستای عزیزم

تكبر نوعی از غرور و خودپسندی هست. غروری كه انسان رو از حق باز داره و به ناحق منحرف كنه. پیامبر اكرم(ص) فرمودند: «كبر آن است كه حق را فرو گذاری و به ناحق روی آوری و به مردم با این دید نگاه كنی كه هیچ كس آبرویش چون آبروی تو و خونش چون خون تو نیست.»

یا علی

هوالجبار

سلام......موضوع خیلی خوبی رو انتخاب کردید.

امام صادق(ع):
الکبر أن تغمص الناس و تسفه الحق؛
تکبر، این است که مردم را تحقیر کنی و حق را خوار شماری.

امام صادق(ع):

من ذهب یری أن له علی الاخر فضلاً فهو من المستکبرین (قال حفص بن غیاثٍ): فقلت له إنما یری أن له علیه فضلاً بالعافیه إذا رآه مرتکباً للمعاصی، فقال: هیهات هیهات! فلعله أن یکون قد غفر له ما أتی و أنت موقوف محاسب أما تلوت قصه سحره موسی(ع).

"یا سلام"

رسول اکرم(ص):
ألا اخبرکم بأهل النار؟ کل عتل جواظٍ مستکبر؛
آیا شما را از اهل دوزخ آگاه نکنم؟ هر درشتخوی خشن متکبر.

امام صادق(ع):
ما من أحد ینیه إلا من ذله یجدها فی نفسه؛
هیچ کس نیست که تکبر ورزد، مگر بر اثر خواری و حقارتی است که در خود می بیند.

از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمود:

«اصول الکفر ثلاثة الحرص و الاستکبار و الحسد فاما الحرص فان آدم حین نهى عن الشجرة، حمله الحرص على ان اکل منها و اما الاستکبار فابلیس حیث امر بالسجود لادم فابى و اما الحسد فابنا آدم حیث قتل احدهما صاحبه؛

اصول و ریشه هاى کفر و عصیان، سه چیز است، حرص و تکبر و حسد، اما حرص سبب شد که آدم از درخت ممنوع بخورد، و اما تکبر سبب شد که ابلیس از فرمان خدا سرپیچى کند، و اما حسد، سبب شد که یکى از فرزندان آدم دیگرى را به قتل رساند!»

( اصول کافى جلد 2 صفحه 219 باب اصول الکفر).

در حدیثى نیز از امام سجاد علیه السلام چنین نقل شده که فرمود:

" گناهان شعب و سرچشمه هایى دارد، اولین سرچشمه گناه و معصیت پروردگار،" تکبر" است که گناه ابلیس بود و به خاطر آن از انجام فرمان خدا امتناع کرد و تکبر ورزید و از کافران شد و سپس" حرص" بود که سرچشمه گناه (و ترک اولى) از ناحیه آدم و حوا شد ... سپس" حسد" بود که سرچشمه گناه فرزندش (قابیل) گردید و نسبت به برادرش (هابیل) حسد ورزید و او را به قتل رسانید"

(سفینة البحار جلد 2 صفحه 458 /ماده کبر)

در روایتى از امام صادق و امام باقر (ع) مى خوانیم: 

لا یدخل الجنة من فى قلبه مثقال ذرة من کبر؛

کسى که به مقدار ذره اى از کبر در قلبش وجود داشته باشد داخل بهشت نمى شود"!»

 (کافى جلد 2 باب الکبر حدیث 6 ).

در روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده:

دره ای است به نام سقر که جایگاه متکبران است و هرگاه نفس بکشد دوزخ را می سوزاند»!

راه کار چیست؟!؟

رسول اکرم(ص):

امام علی(ع):

هوالمعشوق

دلخوش عشق شما نیستم ای اهل زمین به خدا معشوقه من بالایی است

***********************************

سلام 

.....................................

یلدای عشق 

یا علی از تو مدد

سلام

بیان عقاید چیز خوبیه...اما من خودم فعلا دنبال علمی کردن این عقاید هستم...تا اگه جایی لازم شد بتونم دیگران را قانع کنم.

از طرفی محیط انجمنها تقریبا عقاید شبیه هم هست...و نمیشه گفت که با ابراز عقاید بحث بوجود میاد...مثلا جایی که عقیده مخالف باشه آدم میاد عقیده شو میگه تا تاثیر پذیر نباشه و تاثیر گذار بشه اما اینجا که خدارو شکر عقاید یکی هست پس گفتن حدیث از حرفهای خودمون قشنگتره.

هوالمعشوق

دلخوش عشق شما نیستم ای اهل زمین به خدا معشوقه من بالایی است

***********************************

سلام 

بحث کردن حتما به منزله دعوا و جر و بحث و تو سر و کله همدیگه زدن نیست...

منم نگفتم احادیث و روایات رو استفاده نکنیم چون اگه اینجوری بود جای این تاپیک اینجا نبود

گفتم در کنار حرف ها و نظرات خودمون از اون ها هم استفاده کنیم...

مثل تاپیک نهج البلاغه...که لااقل درکمون تسبت به اونچه مینویسیم بره بالا

اصلا بفهمیم ما میدونیم غرور چیه؟؟تکبر چیه؟؟

حالا اگر براتون خوشایند نیست من معذرت میخوام که اون حرفا رو نوشتم...حل شدنیه... 

سلام

خوب بخاطر این گفتم اول تکبر رو تعریف کنیم.بعدشم رذیلتهای اخلاقی رو با هم قاطی نکنیم...غرور یه چیزه...تکبر یه چیزی...خودپسندی یه چیز دیگه.می خوام به حساب همشون برسیم...البته نوبت به نوبت.

من نمیگم نظر ندیم...اما مهمتر نظر اسلامه.

.......

عوامل ایجاد تکبر"
از مهمترین عواملی که ایجاد تکبر و فخر فروشی می کند، کم ظرفیتی و ضعف شخص متکبر است. در حقیقت، چون متکبر ظرفیت کمی دارد، به محض اینکه کمال یا امتیازی را در خود مشاهده نمود، تصور می کند که دارای مقام و مرتبه ای است، در حالی که اگر با انصاف بنگرد، هر آنچه را کمال می پنداشته و به واسطه آن بر خلق، بزرگی می فروخته یا اصلاً کمال نبوده و یا در مقابل کمالات دیگر قدر و قابلیتی نداشته است.

عارفی که به واسطه عرفان خود، دیگران را حقیر و ناچیز می پندارد، از معارف الهی چه دارد، جز برخی مفهومات که چه بسا با معارف الهی ارتباطی نداشته و با خداشناسی و علم به صفات و اسمای الهی فاصله دارد. معارف برای عمل است، نه صرف دانستن.

عرفان باید قلب عارف را محل تجلای اسماء و صفات الهی کند، پس چرا او را محو جمال خود کرده که به بندگان و خاصان درگاه پروردگار با نظر تحقیر می نگرد؟!
ادامه دارد...

باسلام
وتشکر بسیار از بحث بسیار خوبتون چقدر خوبه که گناهان قلبی رو با کمک هم بشناسیم ودر رفع اونها تلاش کنیم
کبر یکی از صفات رزیله است که با خود بزرگ بینی در انسان به وجود می یاد یعنی این که آدم خودش رو و موقعیتهایی رو که داره بهتر از اطرافیانش تصور کنه و به خاطر اینکه خودش رو برتر از دیگران می بینه انتظار داره دیگران برای اون حساب ویژه ای باز کنند
کبر ونخوت درونی وقتی در گفتار و رفتار ظاهر بشه بهش تکبر می گن
گاهی انسان خودش رو برتر از دیگران می بینه واحساس غرور داره ولی این نیت فقط در درون خودشه و اونو بروز نمی ده ولی گاهی این تکبر رو بروز می ده که انواع مختلفی داره مثلا کبر در گفتار :بهطور مثال وقتی حرفی می زنه یا نظری داره انتظار داره همه متوجه اون باشند وتاییدش کنند واگه کسی مخالفت کرد هرچند هم درست بگه حرف طرف مخالف رو نمی پذیره که این مورد تو جامعه ما متاسفانه خیلی زیاد شده الان جا افتاده که هر کس مدرک بالاتری داره حتما راه و رسم کارها رو بهتر بلده واگه کسی با سواد کمتر ولی عقل بیشتر بخواد حرف بزنه کسی حرفش رو تحویل نمی گیره
دوم کبر در کردار:وقتی تکبر شدت پیدا می کنه در حرکات افراد هم موثر می شه حتی تو راه رفتن یا نشستن و یا حرف زدن بالاخره یک جوری می خواد ثابت کنه که ایهاالناس بدونین من یک سر و گردن از بقیه بالاترم
متاسفانه الان کبر تو جامعه اینقد رواج پیدا کرده و به اون عادت کردیم که اگه یکی به ما بگه این رفتارت از سر تکبر بود باورمون نمی شه پدر و مادر فکر می کنن از بچه ها بیشتر می فهمن چون بزرگ ترن .بچه ها فکر می کنن بیشتر می فهمن چون علم (ظاهری )بیشتری دارن لباس فاخر پوشیدن جزء زندگیمون شده تو مجلسا چی بپوشیم چطور بشینیم چطور حرف بزنیم که بهترین باشیم اینقدر عادی شده که اصلا باورمون نمی شه که همه اینها سرشاخه های این صفت رزیله تو وجودمون هستن واقعا من و شما چقدر وقت می ذاریم تا این صفات رزیله رو تو خودمون شناسای کنیم و بعد ذهنمون رو سم پاشی کنیم ؟اگه این صفات رو می شناسیم چقدر سعی می کنیم اونوبرطرف کنیم؟