جلسه ی چهارشنبه اختصاص داشت به جشنواره ی زاگرب و مکتب زاگرب که با حضور سعید توکلیان مهمان برنامه و بهرام عظیمی کارشناس اجرا شد .
جشنواره ی زاگرب بیشتر به نکات هنری توجه دارد تا تجاری و به همین دلیل آثار بسیاری از کشورهای مختلف در این جشنواره شرکت می کنند که شاید از لحاظ فنی در رتبه ی خوبی نباشند ولی از لحاظ هنری در جایگاه خوبی هستند ، سعید توکلبان از ایران به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران انتخاب شده بود و او دلیل انتخاب را ارتباطات خود با جشنواره های خارجی دانست و افزود جوانان ما باید زبان انگلیسی را فرا بگیرند تا ما بتوانیم آثارمان را به خارج از مرزها ببریم او گفت توجه بیشتر آنها به کشور ماست و او واقعا از اینکه دانشجویان ایرانی در این جشنواره حضور نداشتند احساس تاسف کرد .
او حضور در جشنواره را افتخاری دانست که بسیاری به همین دلیل در جشنواره شرکت می کنند و جایزه ی ناچیز1500 یورویی نمی تواند باعث جذب شرکت کننده بشود . از امسال زاگرب از دو سالانه به سالانه تبدیل شده و یک سال به فیلم کوتاه و سال دیگر به فیلم بلند اختصاص یافته است .
او جشنواره را در غرب طوری دیگر معرفی کرد ، او جشنواره را محفلی برای ملاقات انیمیشن سازان جهان معنی کرد در حالی که در ایران جشنواره محلیست برای فیلم دیدن . تنها تفاوت جشنواره ی پویا نمایی با زاگرب را در محل پخش فیلم برای داوران دانست و گفت در زاگرب ما مجبور بودیم به همراه شرکت کنندگان در سالن بنشینیم و به فیلمها امتیاز دهیم و این در حالی بود که سالن تاریک نمی گذاشت من یاد داشت برداری کنم در حالی که در ایران داوران در جایی جدا گانه به همراه سیستم صوتی و تصویری به فیلمها نمره می دهند ، او دلیل این کار را از زبان مسئول جشنواره چنین بیان کرد : داوران باید در حین امتیاز دادن با احساس تماشاگر نیز روبرو شوند و همچنین نشان دادن یک فیلم با تلویزیون و مدیوم آن برای یک فیلم 35 میلیمتری کار درستی نیست و ارزش های فیلم از بین می رود و صدا نیز در سالن با کیفیت تر است . استاد صالح اعلا در مورد حضور خانم ها از استاد توکلیان پرسید و ایشون توضیح دادند که امروزه در جهان 50 درصد انیمیشن سازان را خانمها تشکیل می دهند و در ایران نیز عزیزانی در دانشکده ی صدا و سیما مشغول هستند .
بهرام عظیمی در مورد داوری جشنواره و پرسید و استاد چنین جواب دادند : جشنواره از سه بخش دانشجویی مسابقه ی بزرک و کودکان تشکیل شده بود و هر بخش پنج داور از کشورهای بوسنی و کرواسی و هلند و پرتغال و ایران داشت . یکی دیگر از تفاوتهای داوری نشست توجیهی اول جشنواره بوده است که به چگونگی نگاه به فیلمها پرداخته و ایشون به این مشکل بزرگی که گریبان ایران را گرفته اشاره کردند که ما نمی خواهیم بیاموزیم و آموخته هایمان را به دیگران بدهیم و ایشان گفتند باید این کار انجام شود و دانشجوهای ما بیاموزند و به دیگران آموزش دهند .
با تشکر از همه ی دوستان