تبیان، دستیار زندگی

با سلام و عرض تسلیت خدمت تمامی مسلمین جهان

شهادت حضرت امام جعفر صادق رییس مذهب جعفری را به تمامی شما تسلیت می گویم.

دوستان شما هر مطلبی ، حدیثی و... در رابطه با این بزرگوار می دانید را بنویسید تا همه استفاده كنند و در زندگی به كار ببندند.

به نظر من بهترین حدیثی كه تا به حال در زندگی شنیده ام حدیثی از امام جعفر صادق بوده است كه ایشان می فرمایند:

هر كسی گره ای در زندگی كسی از این دنیا باز كند خداوند تمام مشكلات و سختی های او را در این دنیا و در جهان آخرت برطرف می سازد

از شما دوستان گرامی می خواهم در رابطه با این حدیث كمی بیندیشید.

فرزندان امام صادق (ع )

امام صادق (علیه السلام ) داراى ده فرزند بود:
1 - اسماعیل .
2 - عبداللّه .
3 - اُمّ فروه (كه مادرشان فاطمه دختر حسین پسر امام سجّاد (علیه السلام ) بود).
4 - موسى (علیه السلام ) .
5 - اسحاق .
6 - محمّد.
7 - عباس .
8 - على .
9 و 10 - اسماء و فاطمه - كه از مادران مختلف بودند.
((اسماعیل )) بزرگترین فرزند امام صادق (علیه السلام ) بود و امام صادق (علیه السلام ) بسیار او را دوست داشت و به او علاقه نشان مى داد.
گروهى از شیعیان ، گمان مى كردند كه امام بعد از حضرت صادق (علیه السلام ) اسماعیل است ؛ زیرا سنّ او از همه برادرانش بیشتر بود و امام صادق (علیه السلام ) علاقه خاصى به او داشت و او را بسیار احترام مى كرد.

اساس خلقت خداوندى
در كلام معلم ملك و ملكوت مولانا امام صادق علیه السلام بنگر كه : ان الله عز و جل خلق ملكه على مثال ملكوته و اسس ملكوته على مثال جبروته ، لیستدل بملكه على ملكوته و بملكوته على جبروته یعنى : خدا ملك خویش را بر وزان ملكوتش و ملكوت خویش را بر وزان جبروتش خلقت نمود تا از ملكش بر ملكوت و از ملكوتش بر جبروت وى استدلال گردد.

هوالحکیم

من هم به نوبه خود شهادت حضرت امام صادق(ع)را به تمام مسلمانان جهان و تمام کاربران سایت تبیان تسلیت عرض مینمایم.

امام صادق(ع) می فرمایند:

اِنَّ النّاسَ یَستَغنونَ اِذا عُدِلَ بَینَهُم وَ تُنزِلُ السَّماءُ رِزقَها وَ تُخرِجُ الاَرضُ بَرَكَتَها بِاِذنِ اللّه‏ِ تَعالى

اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بى‏نیاز مى‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى‏فرستد و زمین بركت خویش را بیرون مى ‏ریزد.

كافى، ج 3، ص 568، ح 6

اسم مكنون الهى
كلینى در كافى از امام صادق علیه السلام ، روایت مى كند: خداوند تبارك و تعالى اسمایى را خلق كرده است كه با حروف به صدا در نمى آیند، و اسمایى را به صورت لفظ آفریده است كه به زبان نمى آیند. اسمایى به صورت شخص هستند كه متجسد نیستند و اسمایى را با تشبیه آفریده است كه موصوف نشوند و اسمایى را با رنگ كه رنگ شده نیستند و قطر و حد ندارند و از حواس محجوبند و بدون پرده پوشیده اند . آنها را یك كلمه نامه كه داراى چهار جزء است قرار داده است كه با هم هستند و از هم جلو و عقب نبوده ، هیچ كدام از هم جلو نیستند. سه نام از آنها را براى نیاز مردم آشكار ساخت ، و یكى را در پرده نگاه داشت كه آن اسم مكنون و مخزون اوست .

 به نام خدا

سلام

من هم به نوبه ی خودم شهادت امام صادق (ع) رو ابتدا به محضر حضرت بقیة الله (عج) و سپس به همه ی شما خوبان تسلیت عرض می کنم.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

إنَّ اللهَ عَزَّوَجَّلَ یََرحَمُ الرَّجُلَ لَشُدَةِ حُبِّ لُوَلَدُه.

(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)

امام صادق علیه السلام فرمودند: 

اَحبّ اخوانى الى من اهدى الى عیوبى

(تحف العقول،ص366)

اوج خشیت امام صادق (ع (
در خصال صدوق است كه مالك بن انس ، فقیه مدینه مى گوید:
نزد صادق ، جعفر بن محمد علیه السلام مى رفتم وایشان برایم بالشى مى گذاشت و برایم ارزشى قایل بود و مى فرمود: اى مالك ! من تو را دوست دارم .
من نیز از این موضوع خوشحال بودم و خداى را شكر مى گردم . آن بزرگوار همواره از سه حالت خارج نبود، یا روزه بود، یا در حال قیام (به عبادت ) و یا در حال ذكر خداوند. او از عظیم ترین عابدان و بزرگ ترین زاهدان بود؛ كسانى كه در مقابل خداوند عز و جل در حالتى از خشیت به سر مى برند.
حدیثى بسیار و همنشینى باغ او خوب و فوایدش فراوان بود. وقتى از پیامبر صلى الله علیه وآله حدیثى نقل مى كرد و مى فرمود: قال رسول الله ، چهره اش ‍ به كبودى و زردى مى گرایید و دگرگون مى گشت ؛ به طورى كه دوست و آشنا نمى توانست او را بشناسد، سالى همراه ایشان به حج مشرف شدم ، چون زمان احرام فرا رسید، هر چه مى خواست لبیك بگوید، صدایى از گلویش خارج نمى شد و چیزى نمانده بود كه خود را از مركبش به زمین افكند!
به ایشان عرض كردم : اى پسر رسول خدا! بگو! چاره اى نیست ؛ باید بگویى !
ایشان فرمود: اى پسر ابو عامر! چگونه جسارت كنم و بگویم : لبیك اللهم لبیك ؟! در حالى كه مى ترسم خداوند عز و جل جوابم دهد: لا لبیك و لا سعدیك !
و نیز همو گوید: انسانى كه از امام جعفر صادق علیه السلام از نظر فضل و علم و عبادت و ورع ، برتر باشد، هیچ چشمى ندیده و هیچ ندیده و هیچ گوشى نشنیده و تصورش بر قلب هیچ كسى خطور نكرده است .
و او در بسیارى از مواضع ، مدعى آن است كه از امام صادق علیه السلام حدیث شنیده است و چه بسیار است كه مى گوید: حدثنى الثقه ، و مرادش ‍ امام صادق علیه السلام است

اهمیت علم
به این روایت امام ملك و ملكوت ، صادق آل محمد صلى الله علیه وآله كه آنرا ثقه الاسلام كلینى در اصول كافى آورده است التفات بفرمایید:
من تعلم العلم و عمل به و علم لله دعى فى ملكوت السماوات عظیما فقیل : تعلم لله و عمل لله و علم لله ؛
كسى كه براى خدا علم را فرا گرفت و بدان عمل كرد و براى خدا به دیگران تعلیم داد، در ملكوت آسمانها بزرگ خوانده مى شود.
با اینكه ملكوت عالم ، خود عظیم است ، چنانكه صیغه مبالغه ملكوت مشعر بدان است ، و اصل و روح و نگهدار این نشاءت است و این نشاءت ظل آن است ، رتبت و درجت چنین شخصى بدان حد است كه در آن چنان ملكوت به بزرگى و آقایى یاد مى شود

بازگشت هر چیز به اصل خود
امام صادق علیه السلام فرمود: شناخت مرد خویش را به این است كه وى را به چهار طبیعت بشناسد. تا این كه فرمود: پس این چنین انسان از شاءن آخرت ساخته شده ، و وقتى خدا بین آن دو جمع كرده حیات وى در زمین است ؛ زیرا از شاءن آسمان به دنیا نزول كرده ، و وقتى خدا بین آن دو تفریق برقرار كند، این جدایى مرگ است . شاءن آخرت به آسمان بر مى گردد، پس ‍ روح و نور به قدرت نخستین باز گردانیده مى شوند و جسد متروك مى ماند؛ زیرا از شاءن دنیاست ، و علت است كه جسد در دنیا فاسد مى شود؛ زیرا باد آب آن را خشك مى كند و گل خشك و خاك مى شود و متلاشى مى گردد، و هر كدام به جوهر نخست خود بر مى گردد.